Skarga wniesiona w dniu 27 kwietnia 2021 r. – Ryanair / Komisja

(Sprawa T-225/21)

(2021/C 228/53)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Ryanair DAC (Swords, Irlandia) (przedstawiciele: adwokaci E. Vahida, F-C. Laprévote, S. Rating, V. Blanc i I. Metaxas-Maranghidis)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 4 września 2020 r. w sprawie pomocy państwa SA.58114 (2020/N) – Włochy – COVID-19 pomoc dla Alitalia (1); i

—	obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1.	Zarzut pierwszy: pozwana nadużyła swoich uprawnień i błędnie zastosowała art. 107 ust. 2 lit. b) TFUE, nadając pierwszeństwo badaniu tej pomocy i zamrażając badanie niezgodnej z prawem pomocy udzielonej Alitalia w latach 2017 i 2019.

2.	Zarzut drugi: pozwana błędnie zastosowała art. 107 ust. 2 lit. b) TFUE i popełniła oczywisty błąd w ocenie przy badaniu proporcjonalności pomocy względem szkód wyrządzonych przez kryzys COVID-19.

Zarzut trzeci: pozwana naruszyła konkretne postanowienia TFUE i ogólne zasady prawa europejskiego, które leżały u podstaw liberalizacji rynku przewozów lotniczych w Unii Europejskiej od późnych lat 1980-tych (tj. zasadę niedyskryminacji, swobodę świadczenia usług – mającą zastosowanie do przewozów lotniczych poprzez rozporządzenie nr 1088/2008 (2) – i swobodę przedsiębiorczości).

4.	Zarzut czwarty: pozwana nie wszczęła formalnego postępowania wyjaśniającego pomimo poważnych trudności i naruszyła prawa proceduralne skarżących.

5.	Zarzut piąty: pozwana naruszyła obowiązek uzasadnienia.

(1) Dz.U. 2021, C 41, s. 6.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (Dz.U. 2008, L 293, s. 3).