Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sąd Okręgowy w Słupsku (Polska) w dniu 25 października 2021 r. – postępowanie karne przeciwko M.C., M.F.

(Sprawa C-648/21)

(2022/C 73/10)

Język postępowania: polski

Sąd odsyłający

Sąd Okręgowy w Słupsku

Strony w postępowaniu głównym

M.C., M.F.

Pytania prejudycjalne

Czy art. 19 ust. 1 akapit drugi TUE w związku z art. 47 Karty Praw Podstawowych należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisom krajowym, takim jak art. 47b § § 5–6 w związku z art. 30 § 1 i art. 24 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, zgodnie z którymi organ sądu krajowego, taki jak kolegium sądu, ma kompetencję do zwolnienia sędziego tego sądu z obowiązku rozpoznania części lub wszystkich przydzielonych mu spraw, przy czym:

a)	w skład kolegium sądu wchodzą, z mocy prawa, prezesi sądów, powołani na te stanowiska przez organ władzy wykonawczej, taki jak Minister Sprawiedliwości, będący jednocześnie Prokuratorem Generalnym;

b)	zwolnienie sędziego z obowiązku rozpoznania przydzielonych mu spraw następuje bez jego zgody;

c)	prawo krajowe nie przewiduje kryteriów, jakimi powinno kierować się kolegium sądu zwalniając sędziego z obowiązku rozpoznania przydzielonych mu spraw, a także obowiązku uzasadnienia oraz kontroli sądowej takiego zwolnienia;

d)	niektórzy członkowie kolegium sądu zostali powołani na stanowiska sędziowskie w okolicznościach analogicznych do tych, o których mowa w wyroku Trybunału z dnia 15 lipca 2021 r., Komisja/Polska (system odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów) (C-791/19, EU:C:2021:596)?

Czy przepisy wskazane w pytaniu pierwszym, a także zasadę pierwszeństwa należy interpretować w ten sposób, że uprawniają (względnie zobowiązują) one sąd krajowy, rozpoznający sprawę w postępowaniu karnym objętą zakresem zastosowania dyrektywy 2016/343 (1), którego sędzia został zwolniony z obowiązku rozpoznania spraw w sposób opisany w pytaniu pierwszym, oraz wszelkie organy państwa do pominięcia aktu kolegium sądu oraz innych aktów wydanych w jego następstwie, takich jak zarządzenia o ponownym przydzieleniu spraw, w tym sprawy w postępowaniu głównym, z pominięciem zwolnionego sędziego – tak, aby mógł on dalej zasiadać w składzie rozpoznającym tę sprawę?

Czy przepisy wskazane w pytaniu pierwszym, a także zasadę pierwszeństwa należy interpretować w ten sposób, że wymagają one istnienia w krajowym porządku prawnym w postępowaniu karnym objętym zakresem zastosowania dyrektywy 2016/343, tego rodzaju środków, które zapewnią uczestnikom postępowania, takim jak oskarżeni w sprawie głównej kontrolę i odwołanie od decyzji, o jakich mowa w pkt 1. pytania, mających doprowadzić do zmiany składu orzekającego sądu rozpoznającego sprawę i w konsekwencji zwolnienie sędziego dotychczas przydzielonego od rozpoznania sprawy z obowiązku jej rozpoznania w sposób opisany w pytaniu pierwszym?

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie wzmocnienia niektórych aspektów domniemania niewinności i prawa do obecności na rozprawie w postępowaniu karnym (Dz.U. 2016, L 65, s. 1).