Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte dei Conti (Włochy) w dniu 9 czerwca 2021 r. – Ferrovienord SpA / Istituto Nazionale di Statistica – ISTAT

(Sprawa C-363/21)

(2021/C 349/25)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Corte dei Conti

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Ferrovienord SpA

Strona pozwana: Istituto Nazionale di Statistica – ISTAT

Inni uczestnicy postępowania: Procura generale della Corte dei conti, Ministero dell’Economia e delle Finanze

Pytania prejudycjalne

Czy zasada bezpośredniego stosowania europejskiego systemu rachunków (ESA) 2010 (1) i zasada skuteczności tego rozporządzenia oraz dyrektywy 2011/85 (2) stoją na przeszkodzie przepisom krajowym ograniczającym właściwość sądu krajowego właściwego w przedmiocie prawidłowego stosowania ESA 2010 wyłącznie do celów przepisów krajowych w dziedzinie ograniczania wydatków publicznych, wykluczając tym samym mającą kluczowe znaczenie skuteczność (effet utile) przepisów [prawa Unii], a mianowicie kontrolę przejrzystości i wiarygodności sald budżetowych, za pomocą których ocenić można konwergencję Włoch względem średniookresowego celu budżetowego [Medium-Term Budgetary Objective, MTO)]?

Czy zasada bezpośredniego stosowania ESA 2010 i zasada skuteczności (effet utile) tego rozporządzenia oraz dyrektywy 2011/85 w zakresie organizacyjnego rozdziału między władzą budżetową a organami nadzoru stoją na przeszkodzie przepisom krajowym ograniczającym skutki orzeczenia właściwego sądu krajowego w przedmiocie prawidłowego stosowania [europejskiego systemu rachunków] 2010 wyłącznie do celów przepisów krajowych w dziedzinie ograniczenia wydatków publicznych, uniemożliwiając jakąkolwiek niezależną kontrolę określenia zakresu podmiotowego rachunków włoskiego sektora instytucji rządowych i samorządowych (określonego do celów [prawa Unii]), za pomocą którego można zweryfikować konwergencję Włoch w kierunku MTO?

Czy zasada państwa prawa, w postaci zasady skutecznej ochrony sądowej i zasady równoważności środków prawnych, stoi na przeszkodzie przepisom krajowym:

które uniemożliwiają jakąkolwiek kontrolę sądową dotyczącą prawidłowego stosowania ESA 2010 przez [Istituto Nazionale di Statistica (ISTAT)] dla celów wyznaczenia sektora S.13, a tym samym prawidłowości, przejrzystości i wiarygodności sald budżetowych, za pomocą których można zweryfikować konwergencję Włoch w kierunku MTO (naruszenie zasady skuteczności gwarancji);

które – w przypadku uznania za prawidłową, w tym w drodze wykładni autentycznej, wykładni normy zaproponowanej przez pozwane organy – narażają skarżącą na obciążenie dwukrotnym wniesieniem skargi i wynikające z tego ryzyko wydania sprzecznych orzeczeń w przedmiocie istnienia statusu prawa [Unii], co w praktyce uniemożliwiłoby skuteczną ochronę jej prawa we właściwym czasie potrzebnym do wypełnienia wynikających z tego zobowiązań (tj. roku budżetowego) i zakłóciłoby pewność prawa w przedmiocie istnienia statusu sektora instytucji rządowych i samorządowych;

które – również w przypadku uznania za prawidłową, w tym w drodze wykładni autentycznej, wykładni normy zaproponowanej przez pozwane organy, – przewidują, że sąd inny niż ten, na rzecz którego konstytucja Włoch zastrzega właściwość w zakresie prawa budżetowego, może orzec w przedmiocie prawidłowości budżetu?

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (Dz.U. 2013, L 174, s. 1).

(2) Dyrektywa Rady 2011/85/UE z dnia 8 listopada 2011 r. w sprawie wymogów dla ram budżetowych państw członkowskich (Dz.U. 2011, L 306, s. 41).