WYROK TRYBUNAŁU (dziewiąta izba)

z dnia 9 lutego 2023 r. ( *1 )

Odesłanie prejudycjalne – Unia celna – Wspólna taryfa celna – Klasyfikacja towarów – Nomenklatura scalona – Podpozycje 76169990 i 86090090 – Tubular Transport Running‑system (TubeLock) – Pojęcie „pojemnika”

W sprawie C‑788/21

mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Retten i Esbjerg (sąd w Esbjerg, Dania) postanowieniem z dnia 16 grudnia 2021 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 17 grudnia 2021 r., w postępowaniu:

Skatteministeriet Departementet

przeciwko

Global Gravity ApS,

TRYBUNAŁ (dziewiąta izba),

w składzie: J.‑C. Bonichot, pełniący obowiązki prezesa izby, S. Rodin i O. Spineanu‑Matei (sprawozdawczyni), sędziowie,

rzecznik generalny: A.M. Collins,

sekretarz: A. Calot Escobar,

uwzględniając pisemny etap postępowania,

rozważywszy uwagi, które przedstawili:

w imieniu rządu duńskiego – V. Pasternak Jørgensen, w charakterze pełnomocnika, którą wspierał B. Søes Petersen, advokat,

w imieniu Komisji Europejskiej – K. Rasmussen oraz M. Salyková, w charakterze pełnomocników,

podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,

wydaje następujący

Wyrok

1

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni podpozycji 86090090 Nomenklatury scalonej (zwanej dalej „CN”), zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej (Dz.U. 1987, L 256, s. 1), w brzmieniu wynikającym z rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1001/2013 z dnia 4 października 2013 r. (Dz.U. 2013, L 290, s. 1).

2

Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy Skatteministeriet Departementet (ministerstwem ds. podatków, Dania) a Global Gravity ApS (zwaną dalej „GG”) w przedmiocie klasyfikacji taryfowej mechanizmu do transportu rur opracowanego przez tę spółkę.

Ramy prawne

Kod HS

3

Zharmonizowany system oznaczania i kodowania towarów (zwany dalej „HS”) został wprowadzony w życie na mocy Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów, zawartej w Brukseli w dniu 14 czerwca 1983 r. w ramach Światowej Organizacji Celnej (WCO) i zatwierdzonej, wraz z protokołem zmian do niej z dnia 24 czerwca 1986 r., w imieniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej decyzją Rady 87/369/EWG z dnia 7 kwietnia 1987 r. (Dz.U. 1987, L 198, s. 1). Noty wyjaśniające do HS są opracowywane w ramach WCO zgodnie z postanowieniami tej konwencji.

4

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a) pkt 2 owej konwencji każda z umawiających się stron zobowiązuje się do stosowania ogólnych reguł interpretacji HS, a także wszystkich uwag dotyczących sekcji, działów i podpozycji, oraz zobowiązuje się także do tego, że nie będzie modyfikowała ich zakresu.

5

WCO zatwierdza, na warunkach określonych w art. 8 tej konwencji, noty wyjaśniające i opinie klasyfikacyjne przygotowane przez Komitet HS.

6

Pozycja 8609 HS, w wersji mającej zastosowanie do sporu w postępowaniu głównym, obejmuje „pojemniki (włączając pojemniki do transportu cieczy) specjalnie skonstruowane i wyposażone do przewozu jednym lub więcej środkami transportu”.

7

Zgodnie z notami wyjaśniającymi do HS dotyczącymi tej pozycji, w brzmieniu mającym zastosowanie do sporu w postępowaniu głównym:

„Te pojemniki i kontenery (włączając wagony‑dźwigi) są zbiornikami specjalnie zaprojektowanymi i wyposażonymi do przewozu co najmniej jednym rodzajem transportu (np. drogowego, kolejowego, drogą wodną albo lotniczą). Są one wyposażone w osprzęt (haki, pierścienie, kółka samonastawne, podpory itd.) w celu ułatwienia manipulowania i przymocowania ich na transportującym pojeździe, w samolocie albo na statku. Są one zatem przystosowane do przewozu »od drzwi do drzwi« bez przeładunku, zaś dzięki solidnej konstrukcji powinny według założenia być używane wielokrotnie.

Częściej stosowany typ, który może być wykonany z drewna albo metalu, składa się z dużej skrzyni wyposażonej w drzwi albo z wyjmowanymi bokami.

Podstawowe typy pojemników obejmują:

1)

pojemniki do przeprowadzki mebli;

2)

pojemniki izolowane do towarów i żywności łatwo psującej się;

3)

zbiorniki (najczęściej cylindryczne) do transportu cieczy albo gazów. Są one objęte niniejszą pozycją wyłącznie wówczas, kiedy posiadają wspornik umożliwiający ich przymocowanie do przewożącego pojazdu albo statku; w przeciwnym wypadku są one klasyfikowane zgodnie z materiałem, z którego zostały wykonane;

4)

otwarte zbiorniki do masowego przewozu węgla, rudy, płyt chodnikowych, cegieł, płytek ściennych i podłogowych itd. Mają one często podłogę albo boki na zawiasach, co ułatwia rozładunek;

5)

zbiorniki specjalne do konkretnych towarów, szczególnie do towarów wrażliwych, takich jak artykuły szklane, ceramiczne itd., albo do przewozu zwierząt żywych.

Pojemność zbiorników wynosi zwykle od 4 do 145 m3. Jednakże niektóre typy są mniejsze, chociaż ich objętość nie jest zwykle mniejsza niż 1 m3.

Pozycja niniejsza nie obejmuje:

a)

skrzyń, klatek itd., które chociaż zaprojektowane do przewozu towarów »od drzwi do drzwi«, nie posiadają specjalnej konstrukcji opisanej powyżej, która umożliwiałaby ich przymocowanie do przewożącego pojazdu, samolotu albo statku; te opakowania są klasyfikowane zgodnie z materiałem, z którego zostały wykonane.

[…]”.

Nomenklatura scalona

8

Artykuł 1 rozporządzenia nr 2658/87, zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 254/2000 z dnia 31 stycznia 2000 r. (Dz.U. 2000, L 28, s. 16) (zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2658/87”) stanowi:

„1.   Komisja ustanawia nomenklaturę towarową, zwaną dalej […] »CN«, która spełnia jednocześnie wymogi Wspólnej taryfy celnej, statystyk w dziedzinie handlu zewnętrznego Wspólnoty i innych polityk wspólnotowych dotyczących przywozu lub wywozu towarów.

2.   [CN] obejmuje:

a)

nomenklaturę [HS];

b)

wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane »podpozycjami CN« w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;

c)

przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

3.   [CN] zawarta jest w załączniku I […].

[…]”.

9

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tego rozporządzenia Komisja przyjmuje każdego roku rozporządzenie przedstawiające pełną wersję CN wraz ze stawkami celnymi, zgodnie z art. 1, jako wynik środków przyjętych przez Radę lub Komisję. Wspomniane rozporządzenie jest publikowane nie później niż dnia 31 października w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich i stosuje się je od dnia 1 stycznia roku następnego.

10

Z akt sprawy, którymi dysponuje Trybunał, wynika, że wersją CN mającą zastosowanie do okoliczności faktycznych rozpatrywanych w postępowaniu głównym, jest wersja wynikająca z rozporządzenia wykonawczego nr 1001/2013.

11

Część pierwsza CN obejmuje sekcję I, poświęconą regułom ogólnym, w ramach której pkt A, zatytułowany „Ogólne reguły interpretacji [CN]”, stanowi:

„Klasyfikacja towarów w [CN] podlega następującym regułom:

1.

Tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne; dla celów prawnych klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz, o ile nie są one sprzeczne z treścią powyższych pozycji i uwag, zgodnie z następującymi regułami:

2.

a)

Wszelkie informacje o wyrobie zawarte w treści pozycji dotyczą [również] wyrobu niekompletnego lub niegotowego, pod warunkiem że posiada on zasadniczy charakter wyrobu kompletnego lub gotowego. Informacje te dotyczą także wyrobu kompletnego lub gotowego (oraz wyrobu uważanego za taki w myśl postanowień niniejszej reguły) znajdującego się w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym.

b)

Wszelkie informacje zawarte w treści pozycji o materiale lub substancji odnoszą się do tego materiału lub substancji bądź w stanie czystym, bądź w mieszaninie lub w połączeniu z innymi materiałami lub substancjami. Również każda informacja o wyrobach z określonego materiału lub substancji odnosi się także do wyrobów wykonanych w całości lub w części z tego materiału lub substancji. Klasyfikowanie wyrobów stanowiących mieszaniny lub składających się z różnych materiałów lub substancji należy ustalać według zasad określonych w regule 3.

3.

Jeżeli stosując regułę 2 b [w zastosowaniu reguły 2 lit. b)] lub z innego powodu towary na pierwszy rzut oka są klasyfikowalne do dwóch lub więcej pozycji, klasyfikacji należy dokonać w następujący sposób:

a)

Pozycja określająca towar w sposób najbardziej szczegółowy ma pierwszeństwo przed pozycjami określającymi towar w sposób bardziej ogólny. Jednak gdy dwie lub więcej pozycji odnosi się tylko do części materiałów lub substancji zawartych w mieszaninie lub w wyrobie złożonym lub tylko do części artykułów w zestawie pakowanym do sprzedaży detalicznej, pozycje te należy uważać za jednakowo właściwe w odniesieniu do tych towarów, nawet gdy jedna z nich daje bardziej pełne lub bardziej dokładne określenie tego towaru.

b)

Mieszaniny, wyroby złożone składające się z różnych materiałów lub wytworzone z różnych składników oraz wyroby pakowane w zestawy do sprzedaży detalicznej, które nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3a), należy klasyfikować tak, jak gdyby składały się one z materiału lub składnika, który nadaje im ich zasadniczy charakter, o ile takie kryterium jest możliwe do zastosowania.

c)

Jeżeli towary nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3a) lub b), należy klasyfikować [je] do pozycji pojawiającej się w kolejności numerycznej jako ostatnia z tych, które jednakowo zasługują na uwzględnienie.

[…]

6.

Klasyfikacja towarów do podpozycji tej samej pozycji powinna być przeprowadzona zgodnie z ich treścią i uwagami do nich […]. Odpowiednie uwagi do sekcji i działów mają zastosowanie również do tej reguły, jeżeli treść tych uwag nie stanowi inaczej”.

12

Druga część CN, zatytułowana „Tabela stawek celnych”, obejmuje sekcję XV, zatytułowaną „Metale nieszlachetne i artykuły z metali nieszlachetnych”, zawierającą dział 76 CN, zatytułowany „Aluminium i artykuły z aluminium”.

13

Pozycje CN od 7601 do 7615 dotyczą różnych produktów szczególnych z aluminium, takich jak aluminium nieobrobione plastycznie oraz sztaby, pręty i kształtowniki z aluminium. Pozycja CN 7616 jest pozycją zbiorczą, która obejmuje „pozostałe artykuły z aluminium”. Podpozycja CN 761610 dotyczy pewnej liczby produktów szczególnych, takich jak gwoździe, gwoździe z szeroką główką, klamry, wkręty, śruby i nakrętki. Podpozycja CN 761699 obejmuje pozostałe artykuły.

14

Sekcja XVII drugiej części CN, zatytułowana „Pojazdy, statki powietrzne, jednostki pływające oraz współdziałające urządzenia transportowe”, zawiera dział 86 CN, zatytułowany „Lokomotywy pojazdów szynowych, tabor szynowy i jego części; osprzęt i elementy torów kolejowych lub tramwajowych i ich części; komunikacyjne urządzenia sygnalizacyjne wszelkich typów, mechaniczne (włączając elektromechaniczne)”.

15

Pozycje CN 8601–8608 obejmują szereg towarów, takich jak lokomotywy, wagony o napędzie własnym, pojazdy szynowe naprawcze lub serwisowe.

16

Pozycja CN 8609 i jej podpozycje mają następujące brzmienie:

„8609 00

Pojemniki (włączając pojemniki do transportu cieczy) specjalnie skonstruowane i wyposażone do przewozu jednym lub więcej środkami transportu

8609 00 10

Pojemniki z ołowianą osłoną radiologiczną, do transportu materiałów promieniotwórczych (Euratom)

8609 00 90

pozostałe”

TARIC

17

Zgodnie z art. 2 rozporządzenia nr 2658/87 Komisja Europejska ustala na podstawie CN zintegrowaną taryfę Wspólnot Europejskich, zwaną „TARIC”, która opiera się na CN i przejmuje w szczególności dodatkowe podpodziały wspólnotowe, zwane „podpozycjami TARIC”.

18

Artykuł 3 tego rozporządzenia stanowi:

„1.   Każda podpozycja CN posiada ośmiocyfrowy numer kodowy:

a)

pierwsze sześć cyfr stanowi numery kodowe odnoszące się do pozycji i podpozycji nomenklatury [HS];

b)

siódma i ósma cyfra określają podpozycje CN. Gdy pozycja lub podpozycja [HS] nie jest dalej dzielona do celów wspólnotowych, siódma i ósma cyfra to »00«.

2.   Podpozycje Taric są identyfikowane poprzez dziewiątą i dziesiątą cyfrę, które wraz z numerami kodów określonymi w ust. 1 stanowią numery kodów Taric. W przypadku braku podpodziału wspólnotowego dziewiątą i dziesiątą cyfrą kodu będą cyfry »00«.

[…]”.

19

Zgodnie z art. 12 ust. 2 tego rozporządzenia środki i informacje dotyczące Wspólnej taryfy celnej lub TARIC są w każdym przypadku, gdy jest to możliwe, rozpowszechniane w formie elektronicznej przy wykorzystaniu środków skomputeryzowanych.

20

W odniesieniu do podpozycji CN 761699, która dotyczy pozostałych artykułów z aluminium, TARIC w wersji mającej zastosowanie do sporu w postępowaniu głównym, miał następujące brzmienie:

„76169990 – – – Pozostałe

– – – – Wykonane ręcznie

– – – – Pozostałe

7616999010 – – – – – Pierścienie, kołnierze i pozostałe artykuły do mocowania, łączenia, zaciskania lub dystansowania, do stosowania w niektórych rodzajach statków powietrznych

[…]

7616999091 – – – – – – Grzejniki aluminiowe i elementy lub sekcje, z których składa się taki grzejnik, nawet połączone w całość

7616999099 – – – – – – Pozostałe”.

21

TARIC, w wersji mającej zastosowanie do sporu w postępowaniu głównym, nie przewidywał szczególnego kodu związanego z podpozycją CN 86090090.

Postępowanie główne i pytania prejudycjalne

22

W dniu 28 lutego 2014 r. spółka GG zwróciła się do Skattestyrelsen (dyrekcji ds. podatków, Dania) o wydanie wiążącej informacji taryfowej dla produktu o nazwie „Tubular Transport Running System (TTRS)” lub „TubeLock®” (zwanego dalej „TubeLock”).

23

Produkt ten, opracowany przez GG, będącą stroną przeciwną w postępowaniu przed sądem krajowym, został opisany jako bezpieczny środek przewozu rur z fabryki do platform wiertniczych ropy naftowej i gazu przy użyciu różnych środków transportu (drogowego, koleją lub statkiem) bez konieczności przepakowywania ich w trakcie transportu.

24

TubeLock składa się z szeregu aluminiowych profili podnoszących, dwóch stalowych podpórek (prawej i lewej) dla każdego profilu oraz dwóch stalowych śrub M20 na każdy profil w celu ich zamocowania. Profile podnoszące mają postać długiej części z szeregiem otworów, odpowiednich dla rur o określonej średnicy. Po umieszczeniu rur w otworach pierwszego profilu, nakłada się drugi profil w przeciwną stronę, po czym można ułożyć kolejną warstwę rur. Każda z dwóch podpórek jest wyposażona w oczko, przez które przekłada się zawiesie, gdy system transportowy ma być zdjęty ze środka transportu. Solidna konstrukcja pozwala na powtórne używanie tego produktu. Elementy TubeLock są przywożone łącznie, ale w momencie przywozu jest on niezmontowany. Gdy produkt nie jest używany, tzn. rury nie są załadowane do profili, można go zdemontować i przechowywać w pojemniku transportowym, przez co zajmuje on niewiele miejsca.

25

Decyzją z dnia 15 sierpnia 2014 r. dyrekcja ds. podatków uznała, że TubeLock należy zaklasyfikować jako produkt z aluminium do podpozycji CN 76169990 (kod towaru TARIC 7616999099), dla której cło wynosi 6%.

26

GG wniosła skargę na tę decyzję do Landsskatteretten (krajowej komisji podatkowej, Dania), która w dniu 2 grudnia 2019 r. orzekła, że TubeLock powinien zostać zaklasyfikowany do podpozycji CN 86090090 (kod towaru TARIC 8609009000) jako pojemnik towarów, niepodlegający cłu.

27

Pismem z dnia 28 lutego 2020 r. ministerstwo ds. podatków zaskarżyło tę decyzję do sądu odsyłającego, Retten i Esbjerg (sądu w Esbjergu, Dania), wnosząc o zaklasyfikowanie TubeLock do podpozycji CN 76169990.

28

Sąd odsyłający wskazał, że zdaniem ministerstwa ds. podatków omawiany produkt nie może zostać zaklasyfikowany do podpozycji CN 86090090, ponieważ, po pierwsze, nie jest on pojemnikiem towarów. Nie posiada on bowiem części spodniej ani boków z trwałego materiału, nie ma konkretnej pojemności i nie może w związku z tym zawierać towarów. Wniosek ten znajduje potwierdzenie w notach wyjaśniających do pozycji CN 8609.

29

Po drugie, TubeLock nie jest specjalnie zaprojektowany lub wyposażony dla jednego lub więcej środków transportu, podczas gdy, jak wynika z not wyjaśniających, dla celów objęcia podpozycją CN 86090090 pojemnik towarów powinien posiadać mechanizmy ułatwiające ich utrzymanie i przymocowanie na transportującym pojeździe. Oczka podpórek TubeLock nie są używane do przymocowania do środka transportu. Cecha ta nie została ponadto zakwestionowana przez GG.

30

Po trzecie, TubeLock jest objęty podpozycją TARIC 7616999099 jako „artykuł z aluminium”. W rzeczywistości jest to produkt złożony, składający się z różnych materiałów. Ponadto zgodnie z regułą 3 lit. b) ogólnych reguł interpretacji CN jeżeli towary nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3 lit. a), należy klasyfikować je tak, jak gdyby składały się one z materiału, który nadaje im ich zasadniczy charakter. Otóż profile podnoszące TubeLock stanowią zasadniczy element tego systemu transportu i są wykonane z aluminium.

31

GG kwestionuje tę klasyfikację. Urządzenia, które można uznać za pojemniki wymienione w notach wyjaśniających do HS, są tam wymienione jedynie tytułem przykładu. Ponadto aby produkt mógł zostać zaklasyfikowany jako „pojemnik towarów” do pozycji CN 8609, nie musi on być koniecznie wyposażony w osprzęt do przymocowania do środka transportu. Jednocześnie artykuł nie może zostać zaklasyfikowany do pozycji CN 7616, jeżeli opis artykułu w ramach „artykułów z aluminium” jest mniej dokładny niż w innej części CN. W niniejszej sprawie podpozycja CN 86090090 jest bardziej precyzyjna.

32

Sąd odsyłający ma wątpliwości co do wykładni pojęcia „pojemnika towarów” i zakresu pozycji CN 8609.

33

W tej sytuacji Retten i Esbjerg (sąd w Esbjerg) postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:

„1)

Jakie kryteria należy zastosować w celu ustalenia, czy dany artykuł stanowi pojemnik w ramach podpozycji [CN 86090090] w brzmieniu ustalonym [rozporządzeniem wykonawczym nr 1001/2013]? W szczególności:

a)

czy kryteria te, rozpatrywane oddzielnie, mogą prowadzić do zaklasyfikowania artykułu jako pojemnika,

b)

czy w celu ustalenia, czy dany artykuł należy zaklasyfikować jako pojemnik, należy dokonać ogólnej oceny kryteriów, tak aby spełnienie kilku kryteriów – ale nie wszystkich – prowadziło do zaklasyfikowania artykułu jako pojemnik,

lub

c)

czy wszystkie kryteria muszą być spełnione łącznie, aby dany artykuł mógł zostać zaklasyfikowany jako pojemnik?

2)

Czy pojęcie »pojemnika« w podpozycji [CN 86090090] w brzmieniu ustalonym [rozporządzeniem wykonawczym nr 1001/2013] należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono artykuł będący systemem do transportu rur, składający się z pewnej liczby aluminiowych profili podnoszących, dwóch stalowych podpórek na profil podnoszący i dwóch śrub M20 na profil podnoszący, służących do zabezpieczenia profili podnoszących [który to system jest stosowany w następujący sposób:] rury są umieszczane na górze profili podnoszących, dodawany jest nowy zestaw profili podnoszących, a następnie kolejne rury są umieszczane na tych profilach podnoszących, i tak dalej, aż do zapakowania pożądanej liczby rur; ostatnim elementem systemu jest zawsze zestaw profili podnoszących; po zakończeniu pakowania rur na profile podnoszące stalowe łańcuchy są mocowane do podpórek przez każdy z czterech rogów (poprzez oczka na podpórkach) i artykuł jest gotowy do załadunku za pomocą dźwigu lub wózka widłowego, jeśli transport odbywa się drogą lądową?”.

W przedmiocie pytań prejudycjalnych

34

Poprzez swoje pytania, które należy rozpatrzyć łącznie, sąd odsyłający dąży w istocie do ustalenia, czy podpozycję CN 86090090 należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ona mechanizm do transportu rur, który składa się z pewnej liczby par aluminiowych profili podnoszących, między którymi są umieszczone prostopadle rury przeznaczone do transportu, a owe pary profili są złączone za pomocą dwóch stalowych podpórek wyposażonych w oczka, w związku z czym na górze mogą być następnie umieszczone dalsze rury według tej samej procedury, aż do załadowania liczby rur, które mają zostać przewiezione, przy czym załadunek jest zakończony wraz z umocowaniem stalowych łańcuchów do podpórek znajdujących się na czterech rogach ładunku (poprzez wskazane oczka) celem utrzymania całości.

35

Tytułem wstępu należy przypomnieć, iż zadanie Trybunału związane ze skierowanym do niego pytaniem prejudycjalnym w zakresie klasyfikacji taryfowej polega przede wszystkim na wyjaśnieniu sądowi krajowemu kryteriów, których zastosowanie pozwoli temu sądowi na prawidłowe sklasyfikowanie spornych produktów w ramach CN (zob. podobnie wyrok z dnia 3 czerwca 2021 r., Flavourstream, C‑822/19, EU:C:2021:444, pkt 33).

36

Zgodnie z ogólnymi regułami interpretacji CN klasyfikacja towarów jest dokonywana zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów tej nomenklatury. W interesie pewności prawa i ułatwienia kontroli decydującego kryterium dla klasyfikacji taryfowej towarów należy poszukiwać zasadniczo w ich obiektywnych cechach i właściwościach, takich jak określone w treści pozycji wspomnianej nomenklatury oraz uwag do sekcji lub działów (wyrok z dnia 28 kwietnia 2022 r., PRODEX, C‑72/21, EU:C:2022:312, pkt 28).

37

Ponadto Trybunał wielokrotnie orzekał, że pomimo iż noty wyjaśniające – w szczególności do HS – nie mają mocy wiążącej, to jednak stanowią one ważne instrumenty służące zapewnieniu jednolitego stosowania wspólnej taryfy celnej oraz jako takie stanowią pomocne wskazówki dla jej interpretacji (zob. podobnie wyroki: z dnia 25 lutego 2021 r., Bartosch Airport Supply Services, C‑772/19, EU:C:2021:141, pkt 23; z dnia 28 kwietnia 2022 r., PRODEX, C‑72/21, EU:C:2022:312, pkt 29), o ile ich treść jest zgodna z przepisami, których wykładni dokonują (zob. podobnie wyrok z dnia 19 lutego 2009 r., Kamino International Logistics, C‑376/07, EU:C:2009:105, pkt 48).

38

W świetle tego orzecznictwa należy zbadać, czy towar posiadający właściwości TubeLock może być objęty podpozycją CN 86090090, która sama stanowi podpodział podpozycji CN 860900, zawierającej „pojemniki (włączając pojemniki do transportu cieczy) specjalnie skonstruowane i wyposażone do przewozu jednym lub więcej środkami transportu”.

39

Z brzmienia tej ostatniej podpozycji wynika, że do celów klasyfikacji produktu w jej ramach muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki: po pierwsze, produkt musi być zakwalifikowany jako „pojemnik”, a po drugie, musi być specjalnie skonstruowany i wyposażony do przewozu jednym lub więcej środkami transportu.

40

Co się tyczy pierwszej przesłanki, czyli kwalifikacji jako „pojemnika”, należy zauważyć na wstępie, że między różnymi wersjami językowymi podpozycji CN 860900 występują rozbieżności. W tym kontekście wersje w językach francuskim („Cadre ou conteneur”), włoskim („Casse mobili e contenitori”), niderlandzkim („Containers en dergelijke laadkisten”) i rumuńskim („Cadre și containere”) używają dwóch terminów. Inne wersje językowe używają tylko jednego terminu, a następnie synonimu w nawiasie. Ma to miejsce w szczególności w wersjach w językach duńskim [„Godsbeholdere (containere)”] i niemieckim [„Warenbehälter (Container)”]. Inne wersje językowe ograniczają się do jednego terminu, jak w przypadku wersji w języku angielskim („Containers”), polskim („Pojemniki”) i portugalskim („Contentores”).

41

Ponadto w wersjach językowych posługujących się dwoma terminami niekoniecznie mają one identyczny sens. Podczas gdy wersje w językach niderlandzkim i włoskim używają bowiem, poza słowem „pojemnik”, odpowiednika terminu „skrzynia”, wersje w językach rumuńskim i francuskim posługują się słowem „rama”. Nie jest on na pierwszy rzut oka synonimem terminu „pojemnik” lub „skrzynia”.

42

Z utrwalonego orzecznictwa wynika również, że sformułowania użytego w jednej z wersji językowych przepisu prawa Unii nie można traktować jako jedynej podstawy jego wykładni lub przyznawać mu w tym zakresie pierwszeństwa względem innych wersji językowych, ponieważ przepisy prawa Unii należy interpretować i stosować w sposób jednolity w świetle wersji sporządzonych we wszystkich językach Unii (wyrok z dnia 28 października 2021 r., KAHL i Roeper, C‑197/20 i C‑216/20, EU:C:2021:892, pkt 33).

43

W tym względzie należy jednak stwierdzić, że w językach francuskim i rumuńskim jednym ze znaczeń słowa „rama” w dziedzinie transportu jest właśnie skrzynia o dużych rozmiarach służąca do przewozu rzeczy ruchomych koleją lub ciężarówką. Ponadto w języku rumuńskim słowo „cadru” jest używane jako synonim słowa „carcasă”, co oznacza strukturę trójwymiarową lub obudowę, często z drewna lub metalu.

44

Zatem terminy te użyte w wersjach podpozycji CN 860900 w językach francuskim i rumuńskim wydają się mieć to samo znaczenie co słowa użyte w innych wersjach językowych tej podpozycji, takie jak „casse” we włoskiej wersji językowej i „laadkist” w niderlandzkiej wersji językowej. Fakt, że w kilku wersjach językowych użyto jedynie terminu „pojemnik” lub jego synonimu, potwierdza ponadto interpretację, zgodnie z którą słowo „rama” użyte w wersjach językowych francuskiej i rumuńskiej należy rozumieć w ten sam sposób, a mianowicie jako „pojemnik” lub „skrzynię”.

45

Ponadto interpretację tę potwierdza fakt, że CN przewiduje szczególne podpozycje poświęcone innym rodzajom towarów, które mimo że noszą nazwę „ram”, nie mogą być w żadnym wypadku objęte podpozycją CN 860900, takie jak podpozycja 441400, obejmująca w szczególności „ramy do obrazów, fotografii, luster lub podobnych przedmiotów, drewniane”, oraz podpozycja 39252000, obejmująca „drzwi, okna i ich ramy oraz progi drzwiowe”.

46

Termin „cadre [rama]” w rozumieniu podpozycji CN 860900 obejmuje zatem, jak wynika z powyższych rozważań, ramy w znaczeniu „pojemników”, co nie zmienia faktu, że ani CN, ani jej uwagi do sekcji lub działów nie definiują dokładnie tego, co obejmuje ten ostatni termin. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału w takim przypadku należy ustalić jego znaczenie zgodnie ze zwyczajowym znaczeniem tego terminu w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym został on użyty, i celów uregulowania, którego część stanowi (zob. podobnie wyrok z dnia 26 marca 2020 r., Pfizer Consumer Healthcare, C‑182/19, EU:C:2020:243, pkt 48).

47

W tym względzie pojemnik oznacza w języku potocznym zbiornik o standardowych wymiarach, składający się przynajmniej z części spodniej i ścianek bocznych wykonanych z trwałego materiału, przeznaczony do przechowywania lub transportu gazu względnie produktów płynnych lub stałych, ułatwiający operowanie nimi w czasie przewozu.

48

Taka wykładnia pojęcia „pojemnika” jako zbiornika, a mianowicie przedmiotu pustego, posiadającego część spodnią i ścianki, znajduje potwierdzenie w brzmieniu pozycji CN 7310, obejmującej „cysterny, beczki, bębny, puszki, skrzynki i podobne pojemniki […]”, ponieważ opis towarów objętych tą pozycją wymienia jedynie „zbiorniki”, a wszystkie podane przykłady wykazują, że chodzi o produkty posiadające przynajmniej część spodnią i ścianki boczne z trwałych materiałów. Tymczasem ponieważ z poprzedniego punktu wynika, że „pojemnik” w rozumieniu podpozycji CN 860900 jest również „zbiornikiem”, byłoby nieuzasadnione, gdyby termin ten otrzymał różne wykładnie w różnych pozycjach CN.

49

Owa wykładnia terminu „pojemnik” jako odnoszącego się do zbiornika o przynajmniej jednej części spodniej i ściankami bocznymi znajduje również potwierdzenie w notach wyjaśniających do pozycji HS 8609. Opisują one produkty objęte tą pozycją jako „zbiorniki”, podając jako najczęściej stosowany typ dużą skrzynię wyposażoną w drzwi albo z wyjmowanymi bokami. Wszystkie podane w nich przykłady opisują puste pojemniki przeznaczone do przechowywania danych towarów.

50

Noty te wskazują również na „pojemność” zbiorników, co oznacza również, że należy je rozumieć jako zbiorniki przeznaczone do zawarcia w nich przedmiotów, płynów lub gazu przeznaczonych do transportu.

51

Ponadto noty wyjaśniające, wskazując zarówno w odniesieniu do ram, jak i pojemników, że posiadają one pojemność, potwierdzają, że termin „cadre [rama]” użyty w wersjach językowych francuskiej i rumuńskiej tej podpozycji należy rozumieć jako oznaczający pojemnik, a nie oramowanie, stojak lub futrynę, o czym mowa w pkt 45 niniejszego wyroku.

52

W niniejszej sprawie należy stwierdzić, że mechanizm transportowy, który nie może zawierać lub mieścić w sobie rur, które mają być transportowane, lecz który mocuje je między sobą za pomocą metalowych słupków na zasadzie zacisku w ten sposób, że mechanizm ten obejmuje jedynie bardzo ograniczoną część powierzchni tych rur, nie wykazuje obiektywnych cech i właściwości zbiornika, w związku z czym taki produkt nie posiada cech niezbędnych do zakwalifikowania go jako „pojemnika” w rozumieniu podpozycji CN 860900.

53

Ponieważ przesłanki klasyfikacji produktu do danej podpozycji są kumulatywne, nie ma potrzeby badania drugiej przesłanki, która musi zostać spełniona dla celów klasyfikacji do podpozycji CN 860900, wedle której produkt musi być specjalnie skonstruowany i wyposażony do przewozu jednym lub więcej środkami transportu.

54

Mając na względzie całość powyższych rozważań, na zadane pytania należy odpowiedzieć, że podpozycję CN 86090090 należy interpretować w ten sposób, że nie obejmuje ona mechanizmu do transportu rur, który składa się z pewnej liczby par aluminiowych profili podnoszących, między którymi są umieszczone prostopadle rury przeznaczone do transportu, a owe pary profili są złączone za pomocą dwóch stalowych podpórek wyposażonych w oczka, w związku z czym na górze mogą być następnie umieszczone dalsze rury według tej samej procedury, aż do załadowania liczby rur, które mają zostać przewiezione, przy czym załadunek jest zakończony wraz z umocowaniem stalowych łańcuchów do podpórek znajdujących się na czterech rogach ładunku (poprzez wskazane oczka) celem utrzymania całości, co podlega weryfikacji sądu krajowego.

W przedmiocie kosztów

55

Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.

 

Z powyższych względów Trybunał (dziewiąta izba) orzeka, co następuje:

 

Podpozycję CN 86090090 Nomenklatury scalonej zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej, w brzmieniu wynikającym z rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1001/2013 z dnia 4 października 2013 r.,

 

należy interpretować w ten sposób, że:

 

nie obejmuje ona mechanizmu do transportu rur, który składa się z pewnej liczby par aluminiowych profili podnoszących, między którymi są umieszczone prostopadle rury przeznaczone do transportu, a owe pary profili są złączone za pomocą dwóch stalowych podpórek wyposażonych w oczka, w związku z czym na górze mogą być następnie umieszczone dalsze rury według tej samej procedury, aż do załadowania liczby rur, które mają zostać przewiezione, przy czym załadunek jest zakończony wraz z umocowaniem stalowych łańcuchów do podpórek znajdujących się na czterech rogach ładunku (poprzez wskazane oczka) celem utrzymania całości, co podlega weryfikacji sądu krajowego.

 

Podpisy


( *1 ) Język postępowania: duński.