|
27.2.2023 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 71/8 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 stycznia 2023 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas – Litwa) – P.I./Migracijos departamentas prie Lietuvos Respublikos vidaus reikalų ministerijos
(Sprawa C-280/21) (1)
(Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Wspólna polityka w dziedzinie azylu - Przesłanki kwalifikujące do statusu uchodźcy - Dyrektywa 2011/95/UE - Artykuł 10 ust. 1 lit. c) i art. 10 ust. 2 - Powody prześladowania - Pojęcia „opinii politycznej” i „przypisywanej opinii politycznej” - Próby podjęcia obrony z wykorzystaniem środków prawnych przez wnioskodawcę ubiegającego się o azyl, w jego państwie pochodzenia, przed działającymi nielegalnie podmiotami niepublicznymi, mającymi możliwość wykorzystania aparatu represyjnego danego państwa)
(2023/C 71/08)
Język postępowania: litewski
Sąd odsyłający
Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: P.I.
Strona pozwana: Migracijos departamentas prie Lietuvos Respublikos vidaus reikalų ministerijos
Sentencja
Artykuł 10 ust. 1 lit. e) i art. 10 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony
należy interpretować w ten sposób, że:
pojęcie „opinii politycznej” obejmuje podejmowane przez wnioskodawcę ubiegającego się o ochronę międzynarodową w rozumieniu art. 2 lit. h) i i) tej dyrektywy próby obrony jego osobistych interesów majątkowych i gospodarczych z wykorzystaniem środków prawnych przed działającymi nielegalnie podmiotami niepublicznymi, w sytuacji gdy podmioty te ze względu na swoje korupcyjne powiązania z danym państwem mogą wykorzystać państwowy aparat represyjny tego państwa na szkodę tego wnioskodawcy, w zakresie, w jakim próby te są postrzegane przez podmioty dopuszczające się prześladowania jako opór lub sprzeciw w kwestii dotyczącej tych podmiotów, ich polityki lub metod.