Sprawa T‑193/20

Eternit

przeciwko

Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

 Wyrok Sądu (dziesiąta izba) z dnia 10 listopada 2021 r.

Wzór wspólnotowy – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru – Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający płytę budowlaną – Wcześniejszy wzór przedstawiający panel dźwiękochłonny – Podstawa unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Branża, do której odnosi się wzór – Poinformowany użytkownik – Stopień swobody twórcy – Brak innego całościowego wrażenia – Znaczenie produktów rzeczywiście rozprowadzanych – Artykuł 6 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002

1.      Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Wzór niewywołujący u poinformowanego użytkownika innego całościowego wrażenia niż to wywierane przez wcześniejszy wzór – Kryteria oceny – Określenie danej branży, poinformowanego użytkownika oraz stopnia swobody twórcy w odniesieniu do spornego wzoru – Porównanie całościowego wrażenia wywieranego przez kolidujące ze sobą wzory

[rozporządzenie Rady nr 6/2002, motyw 14, art. 6, art. 25 ust. 1 lit. b)]

(zob. pkt 21–25, 27)

2.      Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Wzór niewywołujący u poinformowanego użytkownika innego całościowego wrażenia niż to wywierane przez wcześniejszy wzór – Całościowa ocena wszystkich elementów przedstawionych we wzorach – Zakres – Uwzględnienie produktów rzeczywiście rozprowadzanych – Warunki

[rozporządzenie Rady nr 6/2002, motyw 12, art. 3 lit. a), art. 4 ust. 1, art. 6, art. 25 ust. 1 lit. b)]

(zob. pkt 28–33, 71, 72, 75, 82)

3.      Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Wzór niewywołujący u poinformowanego użytkownika innego całościowego wrażenia niż to wywierane przez wcześniejszy wzór – Kryteria oceny – Branża, do której odnosi się wzór

[rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 6, art. 25 ust. 1 lit. b), art. 36 ust. 2]

(zob. pkt 36, 37, 41–43)

4.      Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Wzór niewywołujący u poinformowanego użytkownika innego całościowego wrażenia niż to wywierane przez wcześniejszy wzór – Przedstawienie płyty budowlanej

[rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 6, art. 25 ust. 1 lit. b)]

(zob. pkt 50, 63, 65, 76–78, 81, 85)

Streszczenie

W następstwie zgłoszenia dokonanego w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) spółka Eternit (Belgia) uzyskała rejestrację wzoru wspólnotowego przedstawiającego płytę budowlaną. Eternit Österreich GmbH złożyła wniosek o unieważnienie prawa do tego wzoru między innymi ze względu na to, że nie ma on indywidualnego charakteru(1) w stosunku do wcześniejszego wzoru przedstawiającego panel dźwiękochłonny.

EUIPO unieważniło prawo do spornego wzoru, uznając, że jest on pozbawiony indywidualnego charakteru, ponieważ z punktu widzenia poinformowanego użytkownika jest on całościowo podobny do wcześniejszego wzoru.

Sąd oddalił skargę spółki Eternit wniesioną na tę decyzję EUIPO. Po pierwsze, Sąd wyjaśnił, w odniesieniu do którego z kolidujących ze sobą wzorów należy zdefiniować daną branżę, poinformowanego użytkownika oraz stopień swobody twórcy. Po drugie, doprecyzował, czy przy dokonywaniu oceny indywidualnego charakteru spornego wzoru znaczenie mają rzeczywiście rozprowadzane produkty, w których kolidujące ze sobą wzory są zawarte lub zastosowane.

Ocena Sądu

W pierwszej kolejności Sąd przypomniał, że ocena indywidualnego charakteru spornego wzoru polega zasadniczo na przeprowadzeniu czteroetapowego badania. W tym względzie Sąd doprecyzował, że trzy pierwsze etapy analizy, a mianowicie określenie danej branży, poinformowanego użytkownika i stopnia swobody twórcy, powinny zostać przeprowadzone wyłącznie w odniesieniu do spornego wzoru. W rezultacie z uwagi na to, że wcześniejszy wzór może należeć do zupełnie innej branży, w której poinformowany użytkownik ma odmienny profil i inna jest swoboda twórcy, nie ma on znaczenia dla celów tych trzech pierwszych etapów analizy. Natomiast czwarty etap, polegający na porównaniu całościowego wrażenia wywieranego przez kolidujące ze sobą wzory, wymaga wzięcia pod uwagę zarówno spornego wzoru, jak i wzoru wcześniejszego.

W drugiej kolejności Sąd zauważył, że w ramach oceny indywidualnego charakteru, pod pewnymi warunkami, mogą być brane pod uwagę rzeczywiście rozprowadzane produkty, w których kolidujące ze sobą wzory są zawarte lub zastosowane. Uściślił on, że rzeczywiście rozprowadzane produkty lub sposób ich używania mają znaczenie, jeśli przedstawienie graficzne lub fotograficzne spornego wzoru nie pozwala samo w sobie na ustalenie, jakie aspekty tego wzoru są widoczne, ani sposobu, w jaki wzór będzie postrzegany wizualnie. Rzeczywiście rozprowadzane produkty mogą być bowiem brane pod uwagę wyłącznie w celach ilustracyjnych, aby określić wizualne aspekty wzorów. W rezultacie nie można brać pod uwagę rzeczywiście rozprowadzanego produktu, jeżeli wzór, który jest w nim zastosowany lub zawarty, różni się od wzoru w jego zarejestrowanej postaci lub jeżeli ukazuje cechy, które nie wynikają jasno z przedstawienia graficznego takiego wzoru w jego zarejestrowanej postaci.

1      W rozumieniu art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych (Dz.U. 2002, L 3, s. 1; sprostowanie Dz.U. 2015, L 7, s. 5) w związku z art. 6 tego rozporządzenia prawo do wzoru wspólnotowego może zostać unieważnione, jeżeli wzór nie posiada indywidualnego charakteru, skutkiem czego całościowe wrażenie, jakie wywołuje na poinformowanym użytkowniku, nie różni się od wrażenia, jakie wywiera na takim użytkowniku wzór, który został już udostępniony publicznie.