Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 28 czerwca 2022 r. – Komisja Europejska/Królestwo Hiszpanii

(Sprawa C-278/20) (1)

(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Odpowiedzialność państw członkowskich za szkody wyrządzone jednostkom w wyniku naruszenia prawa Unii - Naruszenie prawa Unii, które można przypisać ustawodawcy krajowemu - Naruszenie konstytucji państwa członkowskiego, które można przypisać ustawodawcy krajowemu - Zasady równoważności i skuteczności)

(2022/C 398/10)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Baquero Cruz, I. Martínez del Peral i P. Van Nuffel, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciele: L. Aguilera Ruiz, S. Centeno Huerta, A. Gavela Llopis i J. Rodríguez de la Rúa Puig, pełnomocnicy)

Sentencja

Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy zasady skuteczności poprzez przyjęcie i utrzymanie w mocy art. 32 ust. 3–6 i art. 34 ust. 1 akapit drugi Ley 40/2015 de Régimen Jurídico del Sector Público (ustawy 40/2015 o systemie prawnym sektora publicznego) z dnia 1 października 2015 r. oraz art. 67 ust. 1 akapit trzeci Ley 39/2015 del Procedimiento Administrativo Común de las Administraciones Públicas (ustawy 39/2015 o powszechnym postępowaniu administracyjnym przed organami administracji publicznej) z dnia 1 października 2015 r. w zakresie, w jakim przepisy te uzależniają naprawienie szkód wyrządzonych jednostkom przez hiszpańskiego ustawodawcę w wyniku naruszenia prawa Unii:

—	od spełnienia przesłanki, że istnieje orzeczenie Trybunału stwierdzające niezgodność stosowanej normy rangi ustawowej z prawem Unii;

—

od spełnienia przesłanki, że poszkodowana jednostka uzyskała w dowolnej instancji prawomocne orzeczenie oddalające skargę na akt administracyjny, który spowodował szkodę, nie przewidując wyjątku w odniesieniu do przypadków, w których szkoda wynika bezpośrednio ze sprzecznego z prawem Unii działania lub zaniechania ustawodawcy, przy czym brak jest zaskarżalnego aktu administracyjnego;

—	od dochowania rocznego terminu przedawnienia liczonego od daty publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej orzeczenia Trybunału stwierdzającego niezgodność stosowanej normy rangi ustawowej z prawem Unii, nie regulując przypadków, w których takie orzeczenie nie istnieje; oraz

—	od spełnienia przesłanki, zgodnie z którą naprawieniu może podlegać wyłącznie szkoda powstała w okresie pięciu lat przed datą tej publikacji, chyba że orzeczenie to zawiera odmienne rozstrzygnięcie.

2)	W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3)	Komisja Europejska i Królestwo Hiszpanii pokrywają własne koszty.

(1) Dz.U. C 271 z 17.8.2020.