—

stwierdzenie nieważności decyzji pozwanego z dnia 14 listopada 2019 r. o cofnięciu zezwolenia Anglo Austrian AAB Bank AG jako instytucji kredytowej;

—

obciążenie pozwanego kosztami postępowania;

—

rozpoznanie sprawy w pierwszej kolejności ze względu na okoliczności sprawy zgodnie z art. 67 §2 regulaminu postępowania przed sądem.

1.

Pozwany naruszył art. 14 ust. 5 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 (1) poprzez błędne zastosowanie prawa krajowego mającego zastosowanie do cofnięcia zezwolenia na podstawie art. 4 ust. 3 tego rozporządzenia.

2.

Pozwany naruszył zasadę proporcjonalności w ten sposób, że poprzez cofnięcie zezwolenia w niedopuszczalny sposób zastosował ultima ratio możliwych środków nadzoru.

3.

Pozwany naruszył prawo Anglo Austrian AAB Bank AG do skutecznego środka prawnego w ten sposób, że nie zawiesił wykonania decyzji.

4.

Pozwany naruszył art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 31 i 32 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013, § 70 ust. 4 Bankwesengesetz (ustawy bankowej) oraz art. 6 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności w ten sposób, że nie przestrzegał zagwarantowanych w tych przepisach praw procesowych Anglo Austrian AAB Bank AG.

5.

Pozwany naruszył prawo własności Belegging-Maatschappij „Far-East” B.V. w ten sposób, że cofnął zezwolenie Anglo Austrian AAB Bank AG i tym samym zniszczył wartość ekonomiczną akcji posiadanych przez Belegging-Maatschappij „Far-East” B.V. w Anglo Austrian AAB Bank AG.