—

stwierdzenie, że skarga jest dopuszczalna i zasadna;

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim włącza ona kwas 2,3,3,3,3-tetrafluoro-2-(heptafluoropropropoksy)propionowy, jego sole i jego halogenki acylowe (obejmujące dowolny z jego indywidualnych izomerów i ich kombinacje) na kandydacką listę substancji wzbudzających szczególnie duże obawy dla zdrowia ludzkiego jako substancję wzbudzającą równoważne obawy oraz w zakresie, w jakim włącza ona kwas 2,3,3,3,3-tetrafluoro-2-(heptafluoropropropoksy)propionowy, jego sole i jego halogenki acylowe (obejmujące dowolny z ich indywidualnych izomerów i ich kombinacje) na kandydacką listę substancji wzbudzających szczególnie duże obawy dla środowiska jako substancję wzbudzającą równoważne obawy.

—

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania;

—

zarządzenie wszelkich innych środków pozostających w interesie wymiaru sprawiedliwości

1.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że ECHA naruszyła art. 57 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (1) i przekroczyła kompetencje przysługujące jej na podstawie tego przepisu oraz w dopuściła się oczywistego błędu w ocenie.

2.

Zarzut drugi dotyczący tego, że zaskarżona decyzja narusza zasadę proporcjonalności, ponieważ nie jest ani konieczna, ani odpowiednia.