—

stwierdzenie w całości nieważności decyzji Komisji C(2019) 2526 final z dnia 2 kwietnia 2019 r. w sprawie pomocy państwa SA.44896 wdrożonej przez Zjednoczone Królestwo dotyczącej zwolnienia podatkowego dla finansowania grup kontrolowanych spółek zagranicznych (KSZ);

—

tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim dotyczy ona lub może dotyczyć KSZ mających faktyczną siedzibę i prowadzących rzeczywistą działalność gospodarczą w innym państwie członkowskim;

—

tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim nie zawiera ona wystarczających informacji pozwalających beneficjentowi na obliczenie, bez większych trudności, dokładnej kwoty pomocy podlegającej zwrotowi;

—

tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie częściowej nieważności, którą Sąd uzna za stosowną; oraz

—

w każdym wypadku, obciążenie Komisji kosztami i wydatkami poniesionymi przez skarżące w związku z niniejszym postępowaniem.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja naruszyła prawo i przedstawiła niewystarczające uzasadnienie, stwierdzając, że zwolnienie podatkowe dla finansowania grup (ZFG) stanowi korzyść, ponieważ w przypadku KSZ mających rzeczywistą siedzibę w innym państwie członkowskim skutkiem sprawy Cadbury Schweppes (1) jest to, że ich spółki dominujące nie powinny były podlegać żadnemu podatkowi od KSZ (nawet obniżonemu podatkowi pobieranemu w wyniku częściowego ZFG).

2.

Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja naruszyła prawo, popełniła oczywisty błąd w ocenie i nie przedstawiła odpowiedniego uzasadnienia, stwierdzając, że ZFG nie było uzasadnione względami związanymi z zapewnieniem przestrzegania swobody przedsiębiorczości.

3.

Zarzut trzeci dotyczący tego, że Komisja naruszyła prawo i popełniła oczywisty błąd w ocenie uznając, że ZFG nie było uzasadnionym odstępstwem opartym na potrzebie uniknięcia złożonego i nieproporcjonalnie uciążliwego przypisania zysków związanych z funkcjami decyzyjnymi i zarządczymi w oparciu o podejście OECD na temat przypisania zysków stałym zakładom.

4.

Zarzut czwarty dotyczący tego, że Komisja naruszyła prawo nie dostarczając odpowiednich informacji na temat parametrów odzyskania pomocy.