Skarga wniesiona w dniu 24 czerwca 2019 r. — CQ/Trybunał Obrachunkowy

(Sprawa T-386/19)

(2019/C 288/68)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: CQ (przedstawiciel: adwokat L. Levi)

Strona pozwana: Europejski Trybunał Obrachunkowy

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie, że niniejsza skarga jest dopuszczalna i zasadna, w tym w zakresie zarzutu niezgodności z prawem zawartego w tej skardze;

—

w konsekwencji:

—

stwierdzenie nieważności decyzji sekretarza generalnego Trybunału Obrachunkowego z dnia 11 kwietnia 2019 r. doręczonej w dniu 15 kwietnia 2019 r., uznającej kwotę 153 407,58 EUR za nienależnie wypłaconą i nakazującej odzyskanie tej kwoty 153 407,58 EUR (wraz z odsetkami w wysokości 3,5% naliczonymi od dnia 31 maja 2019 r.);

—	w razie potrzeby — stwierdzenie nieważności dwóch decyzji księgowego w Trybunale Obrachunkowym z dnia 4 i 7 czerwca 2019 r.;

—	w związku z tym zasądzenie od pozwanego zwrotu kwoty 153 495,84 EUR [153 407,58 EUR (kwota główna) powiększone o 88,26 EUR z tytułu odsetek za opóźnienie obciążających skarżącego] powiększonej o odsetki za opóźnienie w wysokości 3,5% naliczane aż do całkowitej zapłaty;

—	zasądzenie od pozwanego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;

—	obciążenie pozwanego kosztami postepowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi sześć zarzutów.

1.	Zarzut pierwszy dotyczący nieprawidłowości w dochodzeniu prowadzonym przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) i w jego raporcie końcowym.

Zarzut drugi dotyczący, po pierwsze, nieskorzystania przez pozwanego z przysługujących mu uprawnień dyskrecjonalnych w szczególności w charakterze organu zatwierdzającego, po drugie, naruszenia spoczywającego na nim obowiązku udowodnienia zarzutu stawianego skarżącemu, a po trzecie, naruszenia ciążącego na nim obowiązku uzasadnienia.

3.	Zarzut trzeci dotyczący naruszenia rozsądnego terminu.

4.	Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasad pewności prawa i uzasadnionych oczekiwań oraz istnienia oczywistych błędów w ocenie.

5.	Zarzut piąty dotyczący naruszenia zasady, zgodnie z którą postępowanie administracyjne zawiesza się do czasu zakończenia postępowania karnego.

Zarzut szósty dotyczący naruszenia art. 75 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. 2012, L 298, s. 1) lub art. 94 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylającego rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. 2018, L 193, s. 1).