27.5.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 182/22 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Węgry) w dniu 6 marca 2019 r. — TN/Bevándorlási és Menekültügyi Hivatal
(Sprawa C-210/19)
(2019/C 182/26)
Język postępowania: węgierski
Sąd odsyłający
Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: TN
Strona przeciwna: Bevándorlási és Menekültügyi Hivatal
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy art. 47 karty praw podstawowych i art. 31 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE (1) (zwanej dalej „dyrektywą w sprawie procedur”) — w świetle art. 6 i 13 europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka — należy interpretować w ten sposób, że jest możliwe, aby państwo członkowskie zapewniło prawo do skutecznego środka prawnego, nawet w przypadku gdy jego sądy nie mogą zmieniać decyzji wydanych w ramach procedur azylowych, ale mogą jedynie stwierdzić nieważność tych decyzji i zobowiązać organ administracyjny do przeprowadzenia nowego postępowania? |
2) |
Czy art. 47 karty praw podstawowych i art. 31 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE (zwanej dalej „dyrektywą w sprawie procedur”) — w świetle art. 6 i 13 europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka — należy interpretować w ten sposób, że uregulowanie państwa członkowskiego ustanawiające jeden wiążący termin 60 dni łącznie dla sądowych postępowań azylowych, niezależnie od jakichkolwiek indywidualnych okoliczności i bez uwzględnienia szczególnych okoliczności sprawy oraz ewentualnych trudności dowodowych, jest zgodne ze wspomnianymi przepisami? |
(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej (Dz.U. 2013, L 180, s. 60).