–

w imieniu Pfizer Consumer Healthcare Ltd – V. Sloane, QC, L. Catrain González, abogada, E. Wright, barrister, oraz R. Shiers, solicitor,

–

w imieniu Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs – H. Watkinson, barrister, oraz A. Beegun, solicitor,

–

w imieniu rządu Zjednoczonego Królestwa – S. Brandon, w charakterze pełnomocnika, którego wspierał H. Watkinson, barrister,

–

w imieniu Komisji Europejskiej – A. Caeiros, J. Hradil i M. Salyková, w charakterze pełnomocników,

1

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy ważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/1140 z dnia 8 lipca 2016 r. dotyczącego klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej (Dz.U. 2016, L 189, s. 1).

2

Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy spółką Pfizer Consumer Healthcare Ltd (zwaną dalej „Pfizer”) a Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs (organem podatkowym i celnym, Zjednoczone Królestwo, zwanym dalej „organem podatkowym”) w przedmiocie klasyfikacji taryfowej plastrów i pasów samonagrzewających się w celu łagodzenia bólu.

3

Nomenklatura scalona, wprowadzona rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej (Dz.U. 1987, L 256, s. 1) (zwana dalej „CN”) jest oparta na zharmonizowanym systemie oznaczania i kodowania towarów, opracowanym przez Radę Współpracy Celnej, obecnie Światową Organizację Celną (WCO), i wprowadzonym w życie Międzynarodową konwencją w sprawie zharmonizowanego systemu zawartą w Brukseli w dniu 14 czerwca 1983 r. Konwencja ta, wraz z protokołem zmian do niej z dnia 24 czerwca 1986 r., została zatwierdzona w imieniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej decyzją Rady 87/369/EWG z dnia 7 kwietnia 1987 r. (Dz.U. 1987, L 198, s. 1 – wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 2, t. 2, s. 288).

4

Ogólne reguły interpretacji CN, zawarte w części pierwszej, sekcji I, A, stanowią w szczególności:

„Klasyfikacja towarów w [CN] podlega następującym regułom:

[…]

5

Część druga CN, zatytułowana „Tabela stawek celnych”, zawiera sekcję VI, zatytułowaną „Produkty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych”.

6

W sekcji VI CN znajduje się między innymi dział 30, zatytułowany „Produkty farmaceutyczne”, oraz dział 38, zatytułowany „Produkty chemiczne różne”.

7

Dział CN 30 zawiera pozycję 3005, która ma następujące brzmienie:

„Wata, gaza, bandaże i podobne artykuły (na przykład opatrunki, plastry przylepne, kataplazmy) impregnowane lub pokryte substancjami farmaceutycznymi lub pakowane do postaci, lub w opakowania do sprzedaży detalicznej, do celów medycznych, chirurgicznych, dentystycznych lub weterynaryjnych”.

8

Dział CN 38 zawiera pozycję 3824, która ma następujące brzmienie:

„Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (włączając te składające się z mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone”.

9

Pozycja 3824 owego rozdziału 30 w brzmieniu wynikającym z rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/1754 z dnia 6 października 2015 r. (Dz.U. 2015, L 285, s. 1) obowiązującego w dniu wejścia w życie rozporządzenia wykonawczego 2016/1140, zawierała następujące podpozycje:

10

Zgodnie z art. 57 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. 2013, L 269, s. 1, zwanego dalej „kodeksem celnym”):

„1.   »Klasyfikacja taryfowa« towarów do celów stosowania Wspólnej taryfy celnej polega na określeniu jednej podpozycji lub dalszych podpodziałów w Nomenklaturze scalonej, do których towary te mają zostać zaklasyfikowane.

2.   »Klasyfikacja taryfowa« towarów do celów stosowania środków pozataryfowych polega na określeniu jednej podpozycji lub dalszych podpodziałów w Nomenklaturze scalonej lub innej nomenklaturze ustanowionej przepisami unijnymi, która jest całkowicie lub częściowo oparta na Nomenklaturze scalonej, lub która dodaje do niej dalsze podpodziały, do których towary te mają zostać zaklasyfikowane.

[…]

4.   Komisja [Europejska] może przyjąć środki w celu określenia klasyfikacji taryfowej towarów zgodnie z ust. 1 i 2”.

11

Artykuł 58 ust. 2 akapit pierwszy kodeksu celnego stanowi:

„Komisja przyjmuje środki, o których mowa w art. 57 ust. 4, w drodze aktów wykonawczych”.

12

Artykuł 285 ust. 1 owego kodeksu precyzuje:

„Komisję wspiera Komitet Kodeksu Celnego. […]”.

13

Rozporządzenie wykonawcze 2016/1140 zostało przyjęte przez Komisję na podstawie art. 57 ust. 4 i art. 58 ust. 2 akapit pierwszy kodeksu celnego.

14

Artykuł 1 tego rozporządzenia wykonawczego przewiduje:

„Towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w [CN] do kodu CN wskazanego w kolumnie 2 tej tabeli”.

15

Załącznik do owego rozporządzenia wykonawczego ma następujące brzmienie:

16

Wyroby medyczne objęte dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (Dz.U. 1993, L 169, s. 1) zmienioną dyrektywą 2007/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U. 2007, L 247, s. 21) (zwaną dalej „dyrektywą 93/42”) zostały zdefiniowane w art. 1 ust. 2 lit. a) tej dyrektywy w następujący sposób:

„»wyrób medyczny« oznacza jakiekolwiek narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowane samodzielnie lub w połączeniu, wraz z wszelkim wyposażeniem, w tym oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

i który nie osiąga swojego głównego zamierzonego działania w lub na ciele ludzkim za pomocą środków farmakologicznych, immunologicznych ani metabolicznych, lecz który może być wspomagany w swoich funkcjach przez takie środki”.

17

Pfizer importuje do Zjednoczonego Królestwa towary przeznaczone do jednorazowego użytku objęte zgłoszonym znakiem towarowym ThermaCare. Produkty te są prezentowane i wprowadzane do obrotu w celu dostarczenia korzyści takich jak złagodzenie bólu, zmniejszenie sztywności mięśni i wspieranie gojenia uszkodzonych tkanek.

18

Gama obejmuje plastry ogrzewające, spośród których większość jest dostępna w wielu rozmiarach i jest zaprojektowana do zastosowania w określonych miejscach na ciele. Owe plastry są elastyczne, tak aby mogły ściśle objąć daną część ciała, i utrzymują się w miejscu za pomocą taśm przylepnych lub mocowań samoprzyczepnych, w zależności od wariantu produktu.

19

Plastry te składają się zasadniczo z tkaniny zawierającej ogniwa cieplne. Tkanina ta jest rodzajem tkaniny syntetycznej o kilku warstwach przytrzymującej ogniwa cieplne i chroniącej użytkownika w razie wycieku ogniw cieplnych. Ogniwo cieplne składa się z przepuszczalnego materiału syntetycznego, który służy owemu ogniwu jako ścianka, i z mieszanki zawartych w nim substancji (w tym proszek żelaza, węgiel, sól i woda).

20

Wskazane plastry są sprzedawane w zamkniętych torebkach. Po wyciągnięciu z torebki i wystawieniu na powietrze plastry nagrzewają się. Ściślej rzecz ujmując, reakcja egzotermiczna produkująca ciepło ma miejsce wówczas, gdy mieszanina substancji zetknie się z powietrzem dzięki przepuszczalnej ściance ogniwa cieplnego. Trwała temperatura 40 °C jest utrzymywana przez okres od 8 do 12 godzin w zależności od wariantu produktu.

21

Zgodnie ze wskazówkami dostarczonymi przez sąd odsyłający First-tier Tribunal (Tax Chamber) [sąd pierwszej instancji (izba podatkowa), Zjednoczone Królestwo] liczne badania kliniczne wykazują, że termoterapia lecznicza wywołuje korzystne medycznie skutki fizjologiczne. Skutki terapeutyczne ciepła znajdują potwierdzenie w Międzynarodowej klasyfikacji chorób, dziewiątej rewizji, modyfikacji klinicznej (CIM 9 CM), opublikowanej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Termoterapia jest również uznawana i zalecana jako leczenie w wielu wytycznych opublikowanych przez uznane organy krajowe. Jeśli chodzi konkretnie o rozpatrywane towary, to zgodnie z dyrektywą 93/42 zostały one zaklasyfikowane jako „aktywne wyroby medyczne” i zostały zatwierdzone i dopuszczone do używania oznakowania CE przez jednostkę notyfikowaną.

22

W 2012 r. organ podatkowy wydał dwie wiążące informacje taryfowe, klasyfikując, podobnie jak niemieckie i słowackie organy celne, niektóre produkty ThermaCare do pozycji CN 3005.

23

Na podstawie tych wiążących informacji taryfowych Pfizer dokonała w roku 2012 oraz w roku 2013 trzykrotnie przywozu produktów ThermaCare do Francji. Podczas kontroli dotyczącej tych przywozów francuskie organy celne stwierdziły, że produkty te należy zaklasyfikować do pozycji CN 3824, oraz że należy zastosować wobec nich stawkę celną w wysokości 6,5%. W 2015 r. organy te zwróciły się do Komisji o zbadanie klasyfikacji towarów ThermaCare, która przedstawiła tę kwestię Komitetowi Kodeksu Celnego Unii.

24

W następstwie niejednomyślnej decyzji tego komitetu Komisja przyjęła rozporządzenie wykonawcze 2016/1140. Z załącznika do tego rozporządzenia wynika, że produkt w postaci plastra samonagrzewającego się w celu łagodzenia bólu, wykonany z przylepnego materiału lub w postaci pasa samonagrzewającego się w celu łagodzenia bólu, wykonany z nieprzylepnego materiału, podlega klasyfikacji do podpozycji CN 38249096.

25

W konsekwencji pismem z dnia 3 sierpnia 2016 r. organ podatkowy uchylił wiążącą informację taryfową wydaną względem Pfizer w 2012 r., w której zaklasyfikowano produkty ThermaCare do pozycji CN 3005.

26

Na mocy wniosku z dnia 12 września 2017 r. Pfizer wniosła o wydanie nowej wiążącej informacji taryfowej, zmierzając do zaklasyfikowania produktów ThermaCare do pozycji CN 3005.

27

W dniu 10 listopada 2017 r. organ podatkowy, opierając się na rozporządzeniu wykonawczym 2016/1140, wydał wiążącą informację taryfową, w której zaklasyfikowano te produkty do pozycji CN 3824.

28

W skardze wniesionej do sądu odsyłającego w dniu 8 grudnia 2017 r. Pfizer zaskarżyła tę decyzję. Podnosi ona w tym względzie, że rozporządzenie wykonawcze 2016/1140 jest nieważne w zakresie, w jakim prowadzi do zaklasyfikowania produktów ThermaCare do pozycji CN 3824.

29

Tytułem głównym Pfizer twierdzi, że brzmienie pozycji CN 3005 obejmuje produkty wskazane w rozporządzeniu wykonawczym 2016/1140. Chodzi o „artykuły analogiczne” do waty, bandaży plastrów przylepnych, kataplazmów w rozumieniu tej pozycji w zakresie, w jakim są one zaprojektowane w taki sposób, aby mogły być stosowane na skórze w celach medycznych i pełnią funkcję analogiczną do kataplazmów, w szczególności w zakresie łagodzenia bólu. Ponadto są one pakowane dla celów sprzedaży detalicznej.

30

W konsekwencji towary te nie mogą być klasyfikowane do pozycji CN 3824, ponieważ ma ona zastosowanie wyłącznie do produktów „gdzie indziej niewymienionych ani niewłączonych”. Zatem to na podstawie ogólnej reguły 1 interpretacji CN produkty ThermaCare powinny zostać zaklasyfikowane do pozycji 3005. Ze względu na to, że rozporządzenie wykonawcze 2016/1140 błędnie ograniczyło zakres zastosowania tej pozycji, Komisja przekroczyła swe kompetencje.

31

Ponadto Pfizer podnosi, że w zakresie, w jakim stwierdzono, iż klasyfikacja produktów wskazanych w rozporządzeniu wykonawczym 2016/1140 do pozycji CN 3824 została dokonana zgodnie z ogólną regułą 1, ogólną regułą 3 b) i ogólną regułą 6 interpretacji CN, rozporządzenie to zostało uzasadnione w sposób nieodpowiedni i błędny.

32

Uznając, że argumenty przedstawione przez Pfizer celem zakwestionowania ważności rozporządzenia wykonawczego 2016/1140 nie są pozbawione podstaw, First-tier Tribunal (Tax Chamber) [sąd pierwszej instancji (izba podatkowa)] postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującym pytaniem prejudycjalnym:

„Czy rozporządzenie wykonawcze […] 2016/1140 […] jest nieważne w zakresie, w jakim dokonuje klasyfikacji do kodu CN 3824, a konkretnie 38249096, produktów, które

na podstawie substancji chemicznych, które nadają im ich zasadniczy charakter, a nie w pozycji 3005 [na podstawie brzmienia odpowiednich pozycji, sekcji lub uwag do działów oraz not wyjaśniających zgodnie z ogólną regułą interpretacji 1, na podstawie ogólnej reguły interpretacji 3 a), wymagającej klasyfikacji zgodnie z najbardziej szczegółowym opisem, lub na innej podstawie]?”.

33

Poprzez swoje pytanie sąd odsyłający zmierza w istocie do wyjaśnienia kwestii ważności rozporządzenia 2016/1140.

34

Na wstępie należy zauważyć, że towary przywożone przez Pfizer, których dotyczy postępowanie główne, opisane w postanowieniu odsyłającym, są identyczne lub przynajmniej w wystarczającym stopniu analogiczne do dwóch produktów wskazanych w rozporządzeniu wykonawczym 2016/1140 i że rozporządzenie to ma zatem zastosowanie.

35

Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej przyznały Komisji, działającej we współpracy z ekspertami celnymi państw członkowskich, szeroki zakres uznania w przedmiocie precyzowania zakresu pozycji taryfowych mogących mieć zastosowanie przy klasyfikacji danego towaru. Niemniej jednak uprawnienie Komisji do przyjmowania środków, o których mowa w art. 57 ust. 4 kodeksu celnego, nie upoważnia jej do zmiany treści ani zakresu pozycji taryfowych (wyrok z dnia 19 grudnia 2019 r., Amoena, C‑677/18, EU:C:2019:1142, pkt 37 i przytoczone tam orzecznictwo).

36

Należy zatem zbadać, czy dokonując klasyfikacji taryfowej produktów wskazanych w rozporządzeniu wykonawczym 2016/1140 do podpozycji CN 38249096, a nie do pozycji 3005, Komisja zmieniła treść lub zakres tych pozycji taryfowych.

37

W tym względzie, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, w interesie pewności prawa i ułatwienia kontroli decydującego kryterium dla klasyfikacji taryfowej towarów należy poszukiwać zasadniczo w ich obiektywnych cechach i właściwościach, takich jak określone w pozycjach CN oraz uwagach do sekcji lub działów [wyrok z dnia 22 lutego 2018 r., Kubota (UK) i EP Barrus, C‑545/16, EU:C:2018:101, pkt 25 i przytoczone tam orzecznictwo].

38

Ponadto przeznaczenie towaru może stanowić obiektywne kryterium klasyfikacji, o ile jest ono właściwe temu produktowi, co daje się ocenić na podstawie jego obiektywnych cech i właściwości [wyrok z dnia 22 lutego 2018 r., Kubota (UK) i EP Barrus, C‑545/16, EU:C:2018:101, pkt 26 i przytoczone tam orzecznictwo].

39

W niniejszym przypadku, jak wynika z brzmienia kolumny 1 tabeli zawartej w załączniku do rozporządzenia wykonawczego 2016/1140, objęte nim produkty mają postać plastrów lub pasów samonagrzewających się przeznaczonych do łagodzenia bólu. Plastry te są wykonane z materiału przylepnego pozwalającego na ich mocowanie na skórze, podczas gdy wskazane pasy są wykonane z materiału nieprzylepnego, który jest mocowany przy pomocy taśmy samoprzyczepnej. W produktach tych zastosowano miękki materiał syntetyczny dostosowujący się do kształtu ciała i zawierający szereg krążków wypełnionych proszkiem żelaza, węglem, solą i wodą, które po ekspozycji na powietrze wytwarzają ciepło wskutek reakcji egzotermicznej.

40

Zgodnie z brzmieniem pozycji CN 3824 produkty objęte tą pozycją są produktami „gdzie indziej niewymienionymi ani niewłączonymi”.

41

W związku z tym należy w pierwszej kolejności zbadać, czy produkty objęte rozporządzeniem wykonawczym 2016/1140 są objęte pozycją CN 3005.

42

Towarami objętymi pozycją CN 3005 są, zgodnie z jej brzmieniem „wata, gaza, bandaże i podobne artykuły (na przykład opatrunki, plastry przylepne, kataplazmy) impregnowane lub pokryte substancjami farmaceutycznymi lub pakowane do postaci, lub w opakowania do sprzedaży detalicznej, do celów medycznych, chirurgicznych, dentystycznych lub weterynaryjnych”.

43

W tym względzie Pfizer twierdzi, że rozpatrywane towary należy uznać za „podobne artykuły” w rozumieniu tej pozycji, pakowane do sprzedaży detalicznej, do celów medycznych.

44

Co się tyczy w pierwszej kolejności kryterium dotyczącego pakowania do sprzedaży detalicznej, należy zauważyć, że prawdą jest, iż w kolumnie 1 tabeli zawartej w załączniku do rozporządzenia wykonawczego 2016/1140 nie przedstawiono żadnych szczegółów dotyczących pakowania produktów, o których mowa w tym rozporządzeniu wykonawczym.

45

Nie zostało jednak zakwestionowane, że produkty te są pakowane do sprzedaży detalicznej, co znajduje zresztą potwierdzenie w genezie tego rozporządzenia wykonawczego.

46

Co się tyczy w drugiej kolejności pojęcia „celów medycznych” w rozumieniu pozycji CN 3005, nie jest ono zdefiniowane ani w CN, ani w uwagach wyjaśniających.

47

Należy jednak zauważyć, że zgodnie z orzecznictwem Trybunału w celu ustalenia, czy dany produkt jest przeznaczony do celów medycznych, należy uwzględnić wszystkie istotne okoliczności danej sprawy, ponieważ chodzi o obiektywne cechy i właściwości tego produktu. Pośród istotnych aspektów należy ocenić użycie towaru zamierzone przez producenta, podobnie jak warunki i miejsce jego użycia (zob. analogicznie wyrok z dnia 4 marca 2015 r., Oliver Medical, C‑547/13, EU:C:2015:139, pkt 51, 52). W szczególności dany produkt musi być zaprojektowany specjalnie w celu używania go do takich celów (zob. podobnie wyrok z dnia 6 października 1982 r., Nederlandsch Bevrachtingskantoor, 37/82, EU:C:1982:340, pkt 11).

48

Należy również wskazać, że zgodnie utrwalonym orzecznictwem ustalenie znaczenia i zakresu pojęć, których definicji prawo unijne nie zawiera, powinno być dokonywane zgodnie z ich zwyczajowym znaczeniem w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym są one użyte, i celów uregulowania, którego są częścią (zob. wyrok z dnia 6 września 2018 r., Kreyenhop & Kluge, C‑471/17, EU:C:2018:681, pkt 39 i przytoczone tam orzecznictwo).

49

A zatem, w zakresie, w jakim z jednej strony przymiotnik „medyczny” odnosi się do pojęcia „medycyny”, a z drugiej strony można to pojęcie co do zasady rozumieć jako w szczególności naukę o zapobieganiu, wykrywaniu i leczeniu chorób lub obrażeń, należy uznać, że towar zaprojektowany specjalnie w celu zapobiegania, wykrywania lub leczenia chorób lub obrażeń dotyczy „celów medycznych” w rozumieniu pozycji CN 3005.

50

W niniejszym przypadku ma to miejsce w przypadku produktów, o których mowa w rozporządzeniu wykonawczym 2016/1140. Jak wynika bowiem z ich opisu zawartego w załączniku do rozporządzenia wykonawczego, produkty te są przeznaczone do łagodzenia bólu za pomocą ciepła wytworzonego w drodze reakcji egzotermicznej, gdy zawarte w nich ogniwa są wystawione na działanie powietrza. W związku z tym jest to forma termoterapii za pomocą hipertermii, która jest uznawana za leczenie, biorąc pod uwagę uzyskane w ten sposób korzyści fizjologiczne.

51

Ponadto okoliczność, że produkty te są klasyfikowane jako „aktywne wyroby medyczne” zgodnie z dyrektywą 93/42, stanowi dodatkową wskazówkę w tym względzie (zob. podobnie wyrok z dnia 4 marca 2015 r., Oliver Medical, C‑547/13, EU:C:2015:139, pkt 53).

52

Natomiast nic nie wskazuje na to, jakoby owe produkty miały przede wszystkim na celu dokonanie upiększeń estetycznych, co stanowiłoby wskazówkę mogącą podważyć przeznaczenie ich do celów medycznych (zob. podobnie wyrok z dnia 4 marca 2015 r., Oliver Medical, C‑547/13, EU:C:2015:139, pkt 52).

53

Co się tyczy, w trzeciej kolejności, kwestii, czy produkty objęte rozporządzeniem wykonawczym 2016/1140 mogą zostać uznane za „podobne artykuły” względem „waty, gazy [lub] bandaży” w rozumieniu pozycji CN 3005, Komisja kwestionuje to, podnosząc, że ogólnym celem towarów objętych tą pozycją jest leczenie bólu lub urazów, podczas gdy na samych towarach znajdują się ostrzeżenia przed ich zastosowaniem na skórze jako opatrunków w przypadku urazów, stłuczeń lub obrzęków.

54

Nie można zgodzić się z tą tezą. Okoliczność, że towary te nie powinny być używane w niektórych przypadkach, nie pozwala podważyć wniosku, że służą one do terapii bóli i urazów.

55

W konsekwencji produkty objęte rozporządzeniem wykonawczym 2016/1140 są objęte pozycją CN 3005 i z tego względu, jak wynika z pkt 40 niniejszego wyroku, nie mogą być objęte pozycją CN 3824.

56

W związku z tym produkty te powinny być klasyfikowane do pozycji CN 3005.

57

Wynika z tego, że dokonując klasyfikacji taryfowej wspomnianych produktów do podpozycji CN 38249096, a nie do pozycji 3005, Komisja zmieniła zakres tych pozycji taryfowych i przekroczyła uprawnienia przyznane jej przez art. 57 ust. 4 kodeksu celnego.

58

Mając na uwadze całość powyższych rozważań, na zadane pytanie należy odpowiedzieć, że rozporządzenie wykonawcze 2016/1140 jest nieważne.

59

Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (siódma izba) orzeka, co następuje:

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1140 z dnia 8 lipca 2016 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej jest nieważne.