—

stwierdzenie nieważności decyzji komisji konkursowej konkursu otwartego EUIPO/AD/01/17 (1) z dni 1 grudnia 2017 r. i 7 marca 2018 r. o nieumieszczeniu skarzącego na liście rezerwy kadrowej laureatów tego konkursu, która stała się ostateczna po oddaleniu przez EUIPO w dniu 8 czerwca 2018 r. zażalenia skarżącego na mocy art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego;

—

zasądzenia od EUIPO odpowiedniego zadośćuczynienia na rzecz skarżącego w wysokości określonej przez Sąd za krzywdę, której miał doznać wskutek decyzji komisji konkursowej; oraz

—

obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy, w którym skarżący podnosi nieprawidłowości w składzie i stałości komisji konkursowej, co miało bezpośrednie przełożenie na spójność oceny oraz naruszało zasady równych szans, równego traktowania oraz obiektywności ocen, a tym samym pozostawało w sprzeczności z art. 3.1 i 2.4 przepisów ogólnych mających zastosowanie do konkursów otwartych.

2.

Zarzut drugi dotyczący, w którym skarżący twierdzi, że komisja konkursowa nie przeprowadziła oceny porównawczej kandydata, co naruszało ciążący na niej obowiązek przestrzegania zasad równych szans, równego traktowania oraz obiektywności ocen w rozumieniu art. 2.4 przepisów ogólnych mających zastosowanie do konkursów otwartych.

3.

Zarzut trzeci, w którym skarżący podnosi, że komisja konkursowa popełniła oczywiste błędy w ocenie wyników „rozmowy badającej poziom kompetencji szczególnych”.

4.

Zarzut czwarty, w którym skarżący twierdzi, że komisja konkursowa naruszyła ogłoszenie o konkursie EUIPO/AD/01/17 oraz zasady równych szans, równego traktowania oraz obiektywności ocen.