16.4.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 134/34 |
Skarga wniesiona w dniu 19 lutego 2018 r. – Stamatopoulos / ENISA
(Sprawa T-99/18)
(2018/C 134/49)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Grigorios Stamatopoulos (Ateny, Grecja) (przedstawiciele: adwokat S. Pappas)
Strona pozwana: Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji kadr ENISA z dnia 25 lipca 2017 r. o odrzuceniu zgłoszenia skarżącego na stanowisko Head of Finance and Procurement (kierownik ds. finansów i zamówień) w ENISA, złożonego w odpowiedzi na ogłoszenie o naborze „ENISA-TA16-AD-2017-03”, po to, by agencja ponownie przeprowadziła ocenę kandydatury skarżącego w rzetelny i przejrzysty sposób; |
— |
zasądzenie od pozwanej zadośćuczynienia za doznaną przez skarżącego krzywdę z tytułu niezgodnego z prawem działania powodującego wadliwość zaskarżonej decyzji, w kwocie co najmniej 5 000 EUR oraz |
— |
obciążenie pozwanej kosztami postępowania poniesionymi przez nią samą i przez skarżącego. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. |
W pierwszym zarzucie skarżący podnosi, że zaskarżona decyzja narusza ciążący na pozwanej obowiązek uzasadnienia, gdyż brak jest w niej wystarczającego uzasadnienia odrzucenia jego kandydatury. Choć ENISA podała skarżącemu ilość punktów, które otrzymał za każde kryterium selekcji oraz łączną punktację, ocena wszystkich kandydatów była z natury porównawcza, a więc przyznawane poszczególnym zgłaszającym się punkty były wynikiem takiej analizy porównawczej. Skarżący podnosi zatem, że z uwagi na to, iż ENISA nie podała mu konkretnego uzasadnienia punktów przyznanych mu w każdym z kryteriów, w tym względnych atutów wybranych kandydatów, którzy przeszli do etapu rozmów i testów, nie podała wystarczającego uzasadnienia, które pozwoliłoby skarżącemu ocenić, czy niekorzystna dla niego decyzja jest zasadna i czy stosowne jest wystąpienie ze skargą do Sądu, a po drugie, pozwoliłoby Sądowi na dokonanie kontroli zgodności z prawem tej decyzji. |
2. |
W drugim zarzucie skarżący podnosi, że ocena komisji ds. naboru dotycząca jego zdolności była obarczona oczywistym błędem w ocenie, zwłaszcza przy ocenie kryteriów selekcji: „wysoki poziom zdolności organizacyjnych, dokładności i zdolności analizowania, zestawiania i streszczania złożonych informacji finansowych”; „Bardzo dobre umiejętności negocjacyjne i w zakresie rozwiązywania problemów”; „Duża zdolność do zarządzania ludźmi i konfliktami”; „Bardzo dobra umiejętność komunikacji w języku angielskim w mowie i w piśmie”; „Umiejętność utrzymania wydajności w warunkach znacznego obciążenia pracą i konsekwentnego dotrzymywania programowych terminów bez względu na zmiany w środowisku pracy”. |
3. |
W trzecim zarzucie skarżący podnosi, że zaskarżona decyzja narusza zasady równego traktowania i przejrzystości. Próg przejścia kandydatów do etapu rozmów i testów został ustalony przez komisję ds. naboru arbitralnie i niezgodnie z prawem. Skarżący podnosi, że ogłoszenie o naborze nie zawierało żadnych warunków określających, kiedy zostanie określony ten próg i jakie kryteria komisja ds. nabory weźmie pod uwagę przy jego ustalaniu. Komisji ds. naboru nie podała więc żadnego uzasadnienia, w jaki sposób określiła jego poziom, a poinformowała o nim kandydatów dopiero po zakończeniu oceny. |
4. |
Wreszcie, w świetle powyższych niezgodnych z prawem działań, skarżący wnosi o zadośćuczynienie za krzywdę, której doznał uczestnicząc w wadliwym i niezgodnym z prawem postępowaniu oraz z powodu braku uzasadnienia odrzucenia go, co można uznać wyłącznie za całkowity brak szacunku do niego i lekceważenie jego prawa do rzetelnej administracji. |