23.4.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 142/30


Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Włochy) w dniu 29 stycznia 2018 r. – Antonio Pasquale Mastromartino / Commissione Nazionale per le Società e la Borsa (Consob)

(Sprawa C-53/18)

(2018/C 142/40)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Antonio Pasquale Mastromartino

Strona pozwana: Commissione Nazionale per le Società e la Borsa (Consob)

Pytania prejudycjalne

1)

Czy działalność zawodowa przedstawiciela (tied agent) objęta jest harmonizacją zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. (1) i w jakim zakresie?

2)

Czy we właściwym stosowaniu dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r., w szczególności zaś jej art. 8, 23 i 51, jak również zasad i przepisów traktatowych dotyczących niedyskryminacji, proporcjonalności, swobody świadczenia usług oraz prawa przedsiębiorczości, stanowią przeszkodę przepisy krajowe takie jak art. 55 akapit drugi rozporządzenia ustawodawczego nr 58 z dnia 24 lutego 1998 r. (Ujednolicona ustawa dotycząca pośrednictwa finansowego w rozumieniu art. 8 i 21 ustawy nr 52 z dnia 6 lutego 1996 r.) ze zmianami, a także art. 111 akapit drugi uchwały nr 16190 Commissione Nazionale per le Società e la Borsa (włoskiej komisji nadzoru finansowego, Consob) z dnia 29 października 2007 r. (rozporządzenie ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące rozporządzenia ustawodawczego nr 58 z dnia 24 lutego 1998 r. w zakresie dotyczącym pośredników), które:

a)

umożliwiają „uznaniowe” zakazywanie wykonywania działalności „przedstawiciela” (doradcy finansowego uprawnionego do oferowania usług poza siedzibą przedsiębiorstwa) w odniesieniu do okoliczności faktycznych, które nie pociągają za sobą utraty określonej w przepisach krajowych nieposzlakowanej opinii, a jednocześnie nie dotyczą przestrzegania przepisów zapewniających transpozycję dyrektywy;

b)

umożliwiają „uznaniowe” zakazywanie na okres do jednego roku wykonywania działalności „przedstawiciela” (doradcy uprawnionego do oferowania usług poza siedzibą przedsiębiorstwa) w postępowaniu mającym na celu uniknięcie „rozgłosu”(strepitus) wynikającego z udziału w procesie karnym, którego czas trwania zazwyczaj jest znacznie dłuższy niż jeden rok?


(1)  Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych, zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145, s. 1).