26.3.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 112/11 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Berlin (Niemcy) w dniu 6 grudnia 2017 r. – ExxonMobil Production Deutschland GmbH / Bundesrepublik Deutschland
(Sprawa C-682/17)
(2018/C 112/15)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Verwaltungsgericht Berlin
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: ExxonMobil Production Deutschland GmbH
Strona pozwana: Bundesrepublik Deutschland
Pytania prejudycjalne
1. |
Czy instalacja, która wytwarza produkt, którego produkcja nie zalicza się do działań wskazanych w załączniku I dyrektywy 2003/87/WE (1) (w niniejszym przypadku: produkcja siarki) i w której równocześnie wykonywane jest działanie objęte systemem handlu uprawnieniami do emisji zgodnie z załącznikiem I dyrektywy 2003/87/WE polegające na „spalaniu paliw w instalacjach o całkowitej nominalnej mocy cieplnej przekraczającej 20 MW”, jest wytwórcą energii elektrycznej w rozumieniu art. 3 lit. u) dyrektywy 2003/87/WE, jeżeli w instalacji ubocznej owej instalacji wytwarzana jest energia elektryczna dla instalacji i (znikoma) część energii elektrycznej przekazywana jest odpłatnie do publicznej sieci elektroenergetycznej? |
2. |
W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie: jeżeli instalacja opisana w pierwszym pytaniu jest wytwórcą energii elektrycznej w rozumieniu art. 3 lit. u) dyrektywy 2003/87/WE, czy instalacja taka może otrzymać przydział na ciepło zgodnie z decyzją Komisji 2011/278/UE (2) również wówczas, gdy ciepło to spełnia wymogi określone w art. 3 lit c) decyzji 2011/278/UE, ale nie zalicza się do wskazanej w art. 10 a ust. 1 akapit 3, ust. 3 i 4 dyrektywy 2003/87/WE kategorii ciepła ze spalania gazów odlotowych dla produkcji energii elektrycznej, ciepła z sieci ciepłowniczych i kogeneracji o wysokiej sprawności? |
3. |
Jeżeli, zgodnie z odpowiedziami udzielonymi na pierwsze dwa pytania prejudycjalne, istnieje możliwość przydziału [uprawnień do emisji] dla ciepła produkowanego w instalacji skarżącej: czy w przypadku CO2 uwalnianego do atmosfery w związku z przetwarzaniem gazu ziemnego (w postaci kwaśnego gazu) w tzw. procesie Clausa przez oddzielenie CO2 zawartego w gazie ziemnym z mieszaniny gazów chodzi o takie emisje, do których, w rozumieniu art. 3 lit. h) zadanie pierwsze decyzji Komisji 2011/278/UE, „dochodzi na skutek” procesu wskazanego w art. 3 lit. h) v)?
|
4. |
W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie trzecie: jeżeli instalacja objęta systemem handlu uprawnieniami do emisji spełnia zarówno przesłanki podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple jak i przesłanki podinstalacji wytwarzającej emisje procesowe, według jakiego wskaźnika powinien nastąpić przydział bezpłatnych uprawnień do emisji? Czy roszczenie o przydział zgodnie ze wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple ma pierwszeństwo przed roszczeniem o przydział dla emisji procesowych bądź też czy roszczenie o przydział dla emisji procesowych, jako lex specialis, ma pierwszeństwo przed wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple lub wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie? |
(1) Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. 2003, L 275, s. 32).
(2) Decyzja 2011/278/UE Komisji z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. 2011, L 130, s. 1).