26.3.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 112/7 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof (Niemcy) w dniu 21 listopada 2017 r. – Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V. / Amazon EU Sàrl
(Sprawa C-649/17)
(2018/C 112/11)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Bundesgerichtshof
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.
Strona pozwana: Amazon EU Sàrl
Pytania prejudycjalne
Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej zostają przedłożone następujące pytania prejudycjalne dotyczące wykładni art. 6 ust. 1 lit. c) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów (1):
1) |
Czy państwa członkowskie mogą przewidzieć przepis, który, tak jak przepis art. 246a § 1 ust. 1 zdanie pierwsze pkt 2 EGBGB, zobowiązuje przedsiębiorcę do udostępniania konsumentowi [nie tylko o ile jest dostępny, lecz] stale swojego numeru telefonu w ramach zawierania umów na odległość przed złożeniem przez niego oświadczenia o zawarciu umowy? |
2) |
Czy użyte w [niemieckiej wersji językowej] art. 6 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2011/83/UE wyrażenie „gegebenenfalls” („o ile jest dostępny”) oznacza, że dany przedsiębiorca musi informować tylko o rzeczywiście istniejących w jego przedsiębiorstwie środkach porozumiewania się, a więc nie jest zobowiązany do założenia nowego numeru telefonu lub faksu lub adresu e-mail, jeżeli zdecyduje się na zawieranie również umów na odległość w swoim przedsiębiorstwie? |
3) |
W razie udzielenia na pytanie drugie odpowiedzi twierdzącej: Czy wymienione w [niemieckiej wersji językowej] art. 6 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2011/83/UE wyrażenie „gegebenenfalls” („o jest dostępny”) oznacza, że w danym przedsiębiorstwie istnieją już tylko takie środki porozumiewania się, które są rzeczywiście wykorzystywane przez przedsiębiorcę w każdym razie również do kontaktowania się z konsumentami w ramach zawierania umów na odległość, czy też istnieją w przedsiębiorstwie również takie środki porozumiewania się, które są dotychczas wykorzystywane przez przedsiębiorcę wyłącznie do innych celów, takich jak przykładowo porozumiewania się z podmiotami gospodarczymi lub organami władzy? |
4) |
Czy dokonane w art. 6 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2011/83/UE wyliczenie środków porozumiewania się w postaci numeru telefonu i faksu oraz adresu e-mail jest wyczerpujące, czy też przedsiębiorca może wykorzystywać również inne, tam niewymienione środki porozumiewania się, takie jak czaty internetowe lub telefoniczny system oddzwaniania, jeżeli w ten sposób zapewnione jest szybkie kontaktowanie się i skuteczne porozumiewanie się? |
5) |
Czy przy stosowaniu wymogu przejrzystości ustanowionego w art. 6 ust. 1 dyrektywy 2011/83/UE, zgodnie z którym przedsiębiorca w jasny i zrozumiały sposób udziela konsumentowi informacji o środkach porozumiewania się wymienionych w art. 6 ust. 1 lit. c) tej dyrektywy, ma znaczenie, by informacja ta była udzielana szybko i skutecznie? |