31.7.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 249/19

Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 14 marca 2017 r. w sprawie T-346/15, Bank Tejarat/Rada, wniesione w dniu 11 maja 2017 r. przez Bank Tejarat

(Sprawa C-248/17 P)

(2017/C 249/30)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Bank Tejarat (przedstawiciele: S. Zaiwalla, P. Reddy, A. Meskarian, Solicitors, M. Brindle, QC, T. Otty, R. Blakeley, Barristers)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej

Żądania wnoszącego odwołanie

—

uznanie odwołania za dopuszczalne i uchylenie pkt 1 i 2 sentencji drugiego wyroku Sądu;

—

uwzględnienie skargi Banku dotyczącej ponownego umieszczenia jego nazwy w wykazie;

—

uchylenie spornych środków w zakresie, w jakim mają one zastosowanie wobec Banku; oraz

—

obciążenie Rady kosztami postępowania odwoławczego oraz kosztami postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Sąd naruszył prawo, ponieważ niesłusznie nie nadał żadnego znaczenia dowodom przedłożonym przez Bank lub nadał im niewystarczające znaczenie, a tym samym przeinaczył najważniejsze z dowodów istotnych dla rozstrzygnięcia kwestii, czy twierdzenia zawarte w podważanym uzasadnieniu były wsparte przez Radę.

Niezależnie od rezultatu, do jakiego doprowadzi analiza zarzutu pierwszego, Sąd naruszył prawo, ponieważ wypaczył najważniejsze z dowodów istotnych dla rozstrzygnięcia kwestii, czy twierdzenia zawarte w podważanym uzasadnieniu były wsparte przez Radę, lub w sposób błędny przerzucił ciężar dowodu na Bank.

Zarówno w odniesieniu do pierwszego jak i drugiego zarzutu odwołania, gdyby Sąd zastosował odpowiednie zasady lub nie przeinaczył ww. dowodów, uchyliłby podważane środki.

Sąd naruszył prawo stwierdzając, że Rada miała prawo ponownie umieścić nazwę Banku w wykazie w oparciu o podstawy, które mogły i powinny były zostać przedstawione przed pierwszym wyrokiem, oraz że postępowanie Rady nie było sprzeczne z art. 266 TFUE, ani z zasadami powagi rzeczy osądzonej lub pewności prawa lub ostatecznego charakteru wyroku lub skuteczności lub prawa do skutecznej ochrony sądowej lub prawami Banku na podstawie art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej albo na podstawie art. 6 i 13 EKPC lub prawami do dobrej administracji lub zasadą proporcjonalności.