Sprawa C‑100/17 P

Gul Ahmed Textile Mills Ltd

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej

Odwołanie – Dumping – Rozporządzenie (WE) nr 397/2004 – Przywóz bawełnianej bielizny pościelowej pochodzącej z Pakistanu – Zachowanie interesu prawnego

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 18 października 2018 r.

1. Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Interes prawny – Konieczność posiadania istniejącego i aktualnego interesu prawnego – Ocena w chwili wniesienia skargi – Skarga mogąca przynieść korzyść skarżącemu – Ciężar dowodu

   (art. 263 TFUE)

2. Skarga o stwierdzenie nieważności – Przesłanki dopuszczalności – Interes prawny – Badanie z urzędu przez sąd

   (art. 263 TFUE)

3. Odwołanie – Zarzuty – Zwykłe powtórzenie zarzutów i argumentów podniesionych przed Sądem – Niedopuszczalność

   (art. 256 ust. 1 akapit drugi TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58 akapit pierwszy)

4. Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Interes prawny – Konieczność posiadania istniejącego i aktualnego interesu prawnego – Rozporządzenie nakładające cła antydumpingowe – Skarga eksportera kwestionująca ustalenie wartości normalnej i porównanie tej ostatniej z ceną eksportową – Brak wniosku o zwrot eksporterowi pobranych należności celnych – Niedopuszczalność

   [art. 263 TFUE; rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 952/2013, art. 121 ust. 1 lit. a); rozporządzenie Rady nr 695/2006]

5. Odwołanie – Zarzuty – Kontrola przez Trybunał oceny okoliczności faktycznych i dowodów – Wykluczenie, z wyjątkiem przypadku ich przeinaczenia

   [art. 256 ust. 1 akapit drugi TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58 akapit pierwszy; regulamin postępowania przed Trybunałem, art. 168 § 1 lit. d)]

6. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Uprawnienia dyskrecjonalne instytucji – Kontrola sądowa – Ograniczenia

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 37)

2.  W ramach skargi o stwierdzenie nieważności interes prawny powinien być zachowany do czasu zakończenia postępowania, a sąd rozpoznający skargę może w każdej chwili podnieść z urzędu brak interesu prawnego strony w podtrzymaniu jej żądania z uwagi na zdarzenie, które wystąpiło po wniesieniu skargi. W tym względzie, jeżeli sąd Unii może w każdej chwili podnieść z urzędu kwestię dotyczącą braku zachowania interesu prawnego strony skarżącej, może on również zbadać tę kwestię, gdy zostanie ona podniesiona w ramach postępowania przez stronę, która powołuje się w tym celu na dostatecznie poważne okoliczności. W ramach tego badania sąd Unii powinien zwrócić się do skarżącego o przedstawienie wyjaśnień w tej kwestii i stworzyć mu możliwość przedstawienia okoliczności uzasadniających w przekonujący sposób zachowanie przez niego interesu prawnego.

   (zob. pkt 38–40)

3.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 45)

4.  Co się tyczy skargi na rozporządzenie ustalające nową wartość normalną towaru, na którego przywóz nałożono cło antydumpingowe, skarżący eksporter danych towarów, podnosząc zarzuty oparte na błędach zawartych w spornym rozporządzeniu przy ustaleniu wartości normalnej i porównaniu tej ostatniej z ceną eksportową w spornym rozporządzeniu, nie ma interesu prawnego w braku jakiegokolwiek wniosku o zwrot należności celnych pobranych na podstawie tegoż rozporządzenia. Jest tak w wypadku, gdy skarżący nie wykazał, że w terminie trzech lat od dnia powiadomienia o długu celnym, o którym mowa w art. 121 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny, złożył wniosek do organów celnych o zwrot kwot zapłaconych na podstawie aktu, który uznał za niezgodny z prawem.

   (zob. pkt 53, 54)

5.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 62)

6.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 63, 64)