Sprawa C‑44/17

Scotch Whisky Association

przeciwko

Michaelowi Klotzowi

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Hamburg)

Odesłanie prejudycjalne – Ochrona oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych – Rozporządzenie (WE) nr 110/2008 – Artykuł 16 lit. a)–c) – Załącznik III – Zarejestrowane oznaczenie geograficzne „Scotch Whisky” – Whisky produkowana w Niemczech i sprzedawana pod nazwą „Glen Buchenbach”

Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 7 czerwca 2018 r.

1. Zbliżanie ustawodawstw–Jednolite ustawodawstwo–Definicja, opis, prezentacja, etykietowanie i ochrona oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych–Rozporządzenie nr 110/2008–Ochrona oznaczeń geograficznych–Ochrona przed bezpośrednim i pośrednim wykorzystaniem w celach handlowych–Kryteria oceny–Konieczność wykorzystania w formie identycznej lub podobnej z zarejestrowanym oznaczeniem

   [rozporządzenie nr 110/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 16 lit. a)]

2. Zbliżanie ustawodawstw–Jednolite ustawodawstwo–Definicja, opis, prezentacja, etykietowanie i ochrona oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych–Rozporządzenie nr 110/2008–Przywołanie chronionego oznaczenia geograficznego–Pojęcie–Zakres–Ocena przez sąd krajowy–Kryteria

   [rozporządzenie nr 110/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 16 lit. b)]

3. Zbliżanie ustawodawstw–Jednolite ustawodawstwo–Definicja, opis, prezentacja, etykietowanie i ochrona oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych–Rozporządzenie nr 110/2008–Ochrona oznaczeń geograficznych–Ochrona przed nieprawdziwymi lub wprowadzającymi w błąd oznaczeniami–Kryteria oceny–Uwzględnienie kontekstu wykorzystania nieprawdziwego lub wprowadzającego w błąd oznaczenia–Wykluczenie

   [rozporządzenie nr 110/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 16 lit. c)]

1.  Artykuł 16 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 należy interpretować w ten sposób, że, aby ustalić, czy ma miejsce „pośrednie wykorzystanie w celach handlowych” zarejestrowanego oznaczenia geograficznego, wymagane jest, by sporny element był wykorzystywany w formie, która jest albo identyczna z tym oznaczeniem, albo podobna pod względem fonetycznym lub wizualnym. Dlatego też nie wystarczy, że element ten może budzić w świadomości docelowego kręgu odbiorców jakiekolwiek skojarzenie ze wspomnianym oznaczeniem lub obszarem geograficznym z nim związanym.

   (zob. pkt 39; pkt 1 sentencji)

2.  Artykuł 16 lit. b) rozporządzenia nr 110/2008 należy interpretować w ten sposób, że aby ustalić, czy ma miejsce „przywołanie” zarejestrowanego oznaczenia geograficznego, sąd odsyłający powinien zbadać, czy w umyśle przeciętnego konsumenta europejskiego, właściwie poinformowanego oraz dostatecznie uważnego i rozsądnego, w reakcji na sporną nazwę powstanie bezpośrednio wyobrażenie towaru posiadającego chronione oznaczenie geograficzne. W ramach tej oceny sąd ten, przy braku, po pierwsze, fonetycznego lub wizualnego podobieństwa spornej nazwy z chronionym oznaczeniem geograficznym, i, po drugie, zawarcia części tego oznaczenia w tej nazwie, powinien uwzględnić w danym wypadku podobieństwo konceptualne między wspomnianą nazwą a wspomnianym oznaczeniem.

   Artykuł 16 lit. b) rozporządzenia nr 110/2008 należy interpretować w ten sposób, że do tego, aby stwierdzić, iż ma miejsce „przywołanie” zarejestrowanego oznaczenia geograficznego, nie jest wymaganie uwzględnienie kontekstu, w który wpisuje się sporny element, a w szczególności faktu, że towarzyszy mu wyjaśnienie dotyczące prawdziwego pochodzenia danego wyrobu.

   (zob. pkt 56, 60; pkt 2 sentencji)

3.  Artykuł 16 lit. c) rozporządzenia nr 110/2008 należy interpretować w ten sposób, że przy ustalaniu, czy ma miejsce „nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd określenie” zakazane przez ten przepis, nie należy uwzględniać kontekstu, w którym wykorzystywany jest sporny element.

   (zob. pkt 71; pkt 3 sentencji)