23.1.2017

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 22/55

Skarga wniesiona w dniu 25 listopada 2016 r. – Mouvement pour une Europe des nations et des libertés/Parlament

(Sprawa T-829/16)

(2017/C 022/74)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Mouvement pour une Europe des nations et des libertés (Paryż, Francja) (przedstawiciel: adwokat A. Varaut)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—	stwierdzenie nieważności decyzji biura Parlamentu Europejskiego nr D106185z dnia 12 września 2016 r., doręczonej [X] w dniu 26 września, uznającej, że wydatki na plakaty poniesione przez MENL w ramach kampanii „Schengen”, mają charakter niekwalifikowalny;

—	obciążenie biura Parlamentu kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1.	Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia zasady dobrej administracji w związku z tym, że biuro Parlamentu Europejskiego nie zostało poinformowane ani o dokumentach w aktach, ani o zastrzeżeniach Mouvement pour une Europe des nations et des libertés (zwanego dalej „MENL”).

2.	Zarzut drugi, dotyczący twierdzenia strony skarżącej, że pojęcie „pośredniego finansowania” partii krajowych przez partie europejskie jest niedookreślone, co jest nie do pogodzenia z zasadą bezpieczeństwa prawnego.

Zarzut trzeci, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że logo widniejące na plakatach kampanii MENL „Schengen” (zwane dalej „spornym logo”) stanowi formę realizacji na terytoriach krajowych kampanii o charakterze wyłącznie europejskim, wbrew twierdzeniu strony pozwanej w decyzji będącej przedmiotem niniejszej skargi. Na poparcie tego zarzutu strona skarżąca wysuwa zasadniczo trzy argumenty:

—	Kampania została zainicjowana przez sam MENL, bez zgody ani udziału partii krajowych;

—	Kampania i plakat dotyczą problematyki o zasięgu europejskim, a więc takiej jak układ z Schengen;

—	Sporne logo nie jest więc logo partii krajowych, lecz logo deputowanych z tych partii zasiadających w Parlamencie Europejskim.

4.	Zarzut czwarty, dotyczący twierdzenia strony skarżącej, że sporne logo jest znacznie mniejsze niż logo MENL. Tymczasem z orzecznictwa oraz stosownych tekstów wynika, że sankcjom mogą podlegać wyłącznie logo krajowe przewyższające rozmiarami logo europejskie.