1

Xellia Pharmaceuticals ApS (zwana dalej „Xellią”) i Alpharma LLC wnoszą w odwołaniu o uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 8 września 2016 r.Xellia Pharmaceuticals i Alpharma/Komisja (T‑471/13, niepublikowanego, EU:T:2016:460), mocą którego sąd ten oddalił ich skargę o częściowe stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2013) 3803 final z dnia 19 czerwca 2013 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 [TFUE] i art. 53 porozumienia EOG (sprawa AT/39226 – Lundbeck) (zwanej dalej „sporną decyzją”) oraz żądanie obniżenia kwoty grzywny nałożonej tą decyzją.

2

Pismem złożonym w sekretariacie Sądu w dniu 28 lipca 2017 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej złożyło wniosek o dopuszczenie go do sprawy C‑611/16 P w charakterze interwenienta popierającego żądania Komisji Europejskiej.

3

W następstwie doręczenia stronom przez sekretarza Trybunału, zgodnie z art. 131 § 1 regulaminu postępowania przed Trybunałem, znajdującym na podstawie art. 190 § 1 tego aktu zastosowanie do postępowań mających za przedmiot odwołanie, wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta złożonego przez Zjednoczone Królestwo Xellia i Alpharma przedstawiły swoje uwagi odnośnie do tego wniosku bez wskazywania pism lub dokumentów poufnych, których przekazanie temu państwu członkowskiemu mogłoby wywołać im szkodę.

4

Odrębnym pismem, złożonym w sekretariacie Trybunału w dniu 17 sierpnia 2017 r., Xellia i Alpharma podniosły przede wszystkim, że wniosek Zjednoczonego Królestwa o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta należy odrzucić na tej podstawie, że był on spóźniony, ponieważ został złożony po upływie terminu, o którym mowa w art. 190 § 2 regulaminu postępowania, oraz że nie zawierał uzasadnienia. Utrzymywały one również, iż okoliczność faktyczna, że państwo to nie złożyło wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta w terminie oraz że wniosek ten nie zawierał uzasadnienia nie pozwoliła prezesowi Trybunału na ocenę podstaw uzasadniających dopuszczenie takiej złożonej interwencji po terminie oraz na upewnienie się, że w drodze tego wniosku owo państwo członkowskie nie zmierzało do uzyskania przewagi procesowej. Wskazały one, że taki wniosek narusza ich prawa procesowe, gdyż nie zostały im przedstawione podstawy tego wniosku. Z tego względu nie były one w stanie podważyć ani tej podstawy, ani argumentów, które to państwo członkowskie mogło przedstawić na rozprawie.

5

Z tego względu należy przede wszystkim przypomnieć, że zgodnie z art. 129 § 4 regulaminu postępowania, znajdującego zastosowanie na podstawie art. 190 § 1 tego aktu, wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta złożony po upływie terminu określonego w art. 190 § 2 tego regulaminu, znajdującego zastosowanie do postępowań mających za przedmiot odwołanie, lecz przed podjęciem decyzji o otwarciu ustnego etapu postępowania – jak w niniejszej sprawie – może zostać uwzględniony.

6

Okoliczność, że taki wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta został złożony po terminie pozbawia jedynie interwenienta możliwości przedstawienia uwag interwenienta, o których mowa w 132 § 1 regulaminu postępowania, znajdującego na podstawie art. 190 § 1 tego aktu zastosowanie do postępowań mających za przedmiot odwołanie, lecz pozostawia mu możliwość przedstawiania uwag podczas rozprawy, jeśli taka się odbędzie.

7

Następnie należy podkreślić, że zgodnie z art. 40 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej państwa członkowskie mogą interweniować w sprawach rozpatrywanych przez Trybunał Sprawiedliwości bez uzasadnienia interesu w rozstrzygnięciu rozpatrywanego przez niego sporu.

8

Z tego powodu Zjednoczone Królestwo w żadnym razie nie miało obowiązku przedstawić powodów, dla których wystąpiło z wnioskiem o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta w niniejszym sporze, w tym również gdy wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta jest przedstawiony po upływie terminu przewidzianego w art. 190 § 2 regulaminu postępowania.

9

Wreszcie, jeśli chodzi o twierdzenia Xellia i Alpharma dotyczące naruszenia przysługujących tym spółkom praw procesowych z uwagi na brak możliwości przewidzenia treści argumentacji Zjednoczonego Królestwa, jaką może ono przedstawić podczas rozprawy, jeśli taka się odbędzie, wystarczy podkreślić na wszelki wypadek, że zgodnie z art. 129 § 1 regulaminu postępowania, znajdującego na podstawie art. 190 § 1 tego aktu zastosowanie do postępowań mających za przedmiot odwołanie, uwagi interwenienta mogą mieć na celu wyłącznie poparcie, w całości lub w części, żądań jednej ze stron, w niniejszej sprawie Komisji.

10

Tak więc zgodnie z art. 40 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz art. 131 § 2 regulaminu postępowania, znajdującego na podstawie art. 190 § 1 tego aktu zastosowanie do postępowań mających za przedmiot odwołanie, należy dopuścić interwencję Zjednoczonego Królestwa.

11

Niemniej jednak zważywszy na okoliczność, że wniosek Zjednoczonego Królestwa o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta został złożony po terminie, o którym mowa w art. 190 § 2 regulaminu postępowania, znajdującego zastosowanie do postępowań mających za przedmiot odwołanie, lecz przed podjęciem decyzji o otwarciu ustnego etapu postępowania, należy zgodnie z art. 40 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i art. 129 § 4 regulaminu postępowania, znajdującego na podstawie art. 190 § 1 tego aktu zastosowanie do postępowań mających za przedmiot odwołanie, zezwolić temu państwu członkowskiemu na przedstawienie uwag wyłącznie podczas rozprawy, jeśli taka się odbędzie.

12

Ponadto należy przypomnieć, że mocą postanowienia prezesa Trybunału z dnia 5 lipca 2017 r., Lundbeck/Komisja (C‑591/16 P, niepublikowanego, EU:C:2017:532) na wniosek strony wnoszącej odwołanie w tej sprawie i Komisji zastosowano już względem Zjednoczonego Królestwa klauzulę poufności spornej decyzji, która to wersja znajduje się również w załączniku 2 do odwołania spółek Xellia i Alpharma.

13

W świetle tego postanowienia należy w okolicznościach niniejszej sprawy i wobec braku wniosku stron w tym kierunku, w szczególności ze strony Komisji, z urzędu zdecydować, że na tym etapie niniejszego postępowania Zjednoczonemu Królestwu zostanie przekazana jedynie jawna wersja tej decyzji, opublikowana przez Komisję na jej stronie internetowej w dniu 19 stycznia 2015 r., zgodnie z art. 131 § 4 regulaminu postępowania, znajdującego na podstawie art. 190 § 1 tego aktu zastosowanie do postępowań mających za przedmiot odwołanie.

14

Zgodnie z art. 137 regulaminu postępowania przed Trybunałem, który znajduje zastosowanie do postępowania odwoławczego na mocy art. 184 § 1 tegoż regulaminu, o kosztach rozstrzyga się w wyroku lub w postanowieniu kończącym postępowanie w sprawie.

15

Tak więc rozstrzygnięcie o kosztach związanych z interwencją Zjednoczonego Królestwa nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Z powyższych względów prezes Trybunału postanawia, co następuje: