|
6.2.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 38/15 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberverwaltungsgericht Berlin-Brandenburg (Niemcy) w dniu 29 listopada 2016 r. – Sebastian W. Kreuziger/Land Berlin
(Sprawa C-619/16)
(2017/C 038/19)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Oberverwaltungsgericht Berlin-Brandenburg
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Sebastian W. Kreuziger
Druga strona postępowania: Land Berlin
Pytania prejudycjalne
|
1) |
Czy art. 7 ust. 2 dyrektywy 2003/88/WE (1) należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie obowiązywaniu ustawodawstwa lub praktyki krajowej, zgodnie z którymi prawo do ekwiwalentu pieniężnego w razie ustania stosunku pracy nie przysługuje, jeżeli pracownik nie złożył wniosku o przyznanie mu corocznego płatnego urlopu, mimo że miał taką możliwość? |
|
2) |
Czy art. 7 ust. 2 dyrektywy 2003/88/WE należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie obowiązywaniu ustawodawstwa lub praktyki krajowej, zgodnie z którymi prawo do ekwiwalentu pieniężnego w razie ustania stosunku pracy zakłada, że pracownik nie był w stanie z przyczyn niezależnych od swojej woli skorzystać z prawa do corocznego płatnego urlopu przed ustaniem stosunku pracy? |
(1) Dyrektywa 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotycząca niektórych aspektów organizacji czasu pracy niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. 2003, L 299, s. 9).