Sprawa C‑594/16

Enzo Buccioni

przeciwko

Banca d’Italia

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato)

Odesłanie prejudycjalne – Zbliżanie ustawodawstw – Dyrektywa 2013/36/UE – Artykuł 53 ust. 1 – Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej spoczywający na krajowych organach nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi – Instytucja kredytowa podlegająca przymusowej likwidacji – Ujawnienie poufnych informacji w ramach postępowań w sprawach cywilnych lub gospodarczych

Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 13 września 2018 r.

1. Polityka gospodarcza i pieniężna–Polityka gospodarcza–Nadzór sektora finansowego Unii–Jednolity mechanizm nadzorczy–Nadzór ostrożnościowy nad instytucjami kredytowymi–Wymiana informacji między właściwymi władzami–Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej–Przedmiot

   (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36, art. 53 ust. 1)

2. Polityka gospodarcza i pieniężna–Polityka gospodarcza–Nadzór sektora finansowego Unii–Jednolity mechanizm nadzorczy–Nadzór ostrożnościowy nad instytucjami kredytowymi–Wymiana informacji między właściwymi władzami–Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej–Zakres–Ujawnianie informacji osobie trzeciej chcącej wszcząć postępowanie w sprawie cywilnej lub gospodarczej zmierzające do ochrony interesów majątkowych, które zostały naruszone w następstwie przymusowej likwidacji instytucji kredytowej–Brak naruszenia–Przesłanki

   (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36, art. 53 ust. 1)

1.  Skuteczne wdrożenie systemu nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, ustanowionego przez prawodawcę Unii poprzez przyjęcie dyrektywy 2013/36, opartego na kontroli wykonywanej w obrębie państwa członkowskiego oraz wymianie informacji między właściwymi władzami innych państw członkowskich, opisanego skrótowo w poprzednich punktach, wymaga, aby zarówno nadzorowane instytucje kredytowe, jak i właściwe władze miały pewność, że przekazane poufne informacje co do zasady zachowają swój poufny charakter (zob. analogicznie wyrok z dnia 19 czerwca 2018 r., Baumeister, C‑15/16, EU:C:2018:464, pkt 31). Brak takiego zaufania mógłby bowiem naruszać płynne przekazywanie poufnych informacji koniecznych do sprawowania nadzoru ostrożnościowego (zob. analogicznie wyrok z dnia 19 czerwca 2018 r., Baumeister, C‑15/16, EU:C:2018:464, pkt 32). To zatem w celu ochrony nie tylko szczególnych interesów bezpośrednio zainteresowanych instytucji kredytowych, lecz również ogólnego interesu wiążącego się w szczególności ze stabilnością systemu finansowego w Unii art. 53 ust. 1 dyrektywy 2013/36 nakłada jako ogólną zasadę obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej (zob. analogicznie wyrok z dnia 19 czerwca 2018 r., Baumeister, C‑15/16, EU:C:2018:464, pkt 33). Wreszcie, szczególne przypadki, w których wprowadzona w art. 53 ust. 1 dyrektywy 2013/36 ogólna zasada polegająca na zakazie ujawniania poufnych informacji będących w posiadaniu właściwych władz nie stoi, w drodze wyjątku, na przeszkodzie ich przekazaniu lub wykorzystaniu, zostały w sposób wyczerpujący wymienione w tej dyrektywie (zob. analogicznie wyrok z dnia 19 czerwca 2018 r., Baumeister, C‑15/16, EU:C:2018:464, pkt 38).

   (zob. pkt 27–30)

2.  Artykuł 53 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającej dyrektywę 2002/87/WE i uchylającej dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE, należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie temu, aby właściwe organy państw członkowskich ujawniły poufne informacje osobie, która o to wnosi, aby móc wszcząć postępowanie w sprawie cywilnej lub gospodarczej zmierzające do ochrony interesów majątkowych, które zostały naruszone w następstwie przymusowej likwidacji instytucji kredytowej. Wniosek o ujawnienie musi jednak dotyczyć informacji, względem których wnioskodawca przedstawia precyzyjne i spójne dowody sugerujące w sposób wiarygodny, że informacje te mają znaczenie do celów postępowania w sprawie cywilnej lub gospodarczej, którego przedmiot musi zostać dokładnie określony przez wnioskodawcę i poza którym to postępowaniem odnośne informacje nie mogą być wykorzystywane. Do właściwych organów i sądów należy – przed ujawnieniem każdej z żądanych poufnych informacji – wyważenie interesu wnioskodawcy w dysponowaniu danymi informacjami z interesami związanymi z utrzymaniem poufności informacji objętych obowiązkiem zachowania tajemnicy zawodowej.

   (zob. pkt 40; sentencja)