Sprawa C‑559/16
Birgit Bossen i in.
przeciwko
Brussels Airlines SA/NV
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Hamburg)
Odesłanie prejudycjalne – Transport – Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 – Artykuł 7 ust. 1 – Wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów – Lot odbywający się na kilku odcinkach – Pojęcie „odległości”, którą należy wziąć pod uwagę
Streszczenie – wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 7 września 2017 r.
Transport–Transport lotniczy–Rozporządzenie nr 261/2004–Wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów–Prawo do odszkodowania w przypadku odwołania lotu–Stosowanie w wypadku dużego opóźnienia–Zasada równego traktowania
(rozporządzenie nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady, motyw 3, art. 5‑7)
Transport–Transport lotniczy–Rozporządzenie nr 261/2004–Wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów–Prawo do odszkodowania w przypadku opóźnienia–Lot odbywający się na kilku odcinkach–Pojęcie „odległości”–Zakres
(rozporządzenie nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 7 ust. 1)
Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 18–22)
Artykuł 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91, należy interpretować w ten sposób, że pojęcie „odległości” obejmuje, w przypadku połączeń lotniczych obejmujących loty łączone, wyłącznie odległość między pierwszym miejscem odlotu a miejscem docelowym, która powinna zostać obliczona w oparciu o metodę ortodromiczną, i to bez względu na rzeczywiście przebytą trasę.
Przy określaniu kwoty odszkodowania należy zatem uwzględnić wyłącznie odległość między pierwszym miejscem odlotu a miejscem docelowym, bez uwzględniania ewentualnych lotów łączonych.
W szczególności Trybunał orzekł, że podstawą ich odszkodowania jest niedogodność obejmująca stratę czasu wynoszącą co najmniej trzy godziny w stosunku do pierwotnego planu ich podróży, stwierdzoną, również w przypadku lotów łączonych, w chwili przybycia do miejsca docelowego (zob podobnie wyrok z dnia 26 lutego 2013 r., Folkerts, C‑11/11, EU:C:2013:106, pkt 35). Tymczasem, z uwagi na charakter doświadczonych w związku z tym niedogodności, ewentualne różnice w rzeczywiście przebytej odległości w żaden sposób nie wpływają jako takie na zakres tychże niedogodności.
(zob. pkt 29, 31–33; sentencja)