Sprawa C‑492/16

Incyte Corporation

przeciwko

Szellemi Tulajdon Nemzeti Hivatala

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Törvényszék)

Odesłanie prejudycjalne – Własność intelektualna i przemysłowa – Prawo do patentów – Produkty lecznicze stosowane u ludzi – Rozporządzenie (WE) nr 469/2009 – Artykuł 18 – Środki ochrony roślin – Rozporządzenie (WE) nr 1610/96 – Artykuł 17 ust. 2 – Dodatkowe świadectwo ochronne – Czas trwania – Ustalenie daty upływu ważności – Skutki wyroku Trybunału – Możliwość lub obowiązek skorygowania daty upływu ważności

Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 20 grudnia 2017 r.

  1. Zbliżanie ustawodawstw–Jednolite ustawodawstwo–Własność przemysłowa i handlowa–Prawo do patentu–Dodatkowe świadectwo ochronne dla produktów leczniczych–Okres ważności świadectwa–Data pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu w Unii–Pojęcie–Data notyfikacji decyzji dotyczącej pozwolenia na dopuszczenie do obrotu jej adresatowi–Wskazanie we wniosku o wydanie świadectwa innej daty skutkujące obliczeniem okresu ważności świadectwa w sposób niezgodny z rozporządzeniem nr 469/2009–Nieprawidłowa wskazanie

    (rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady: nr 1610/96, art. 17 ust. 2; nr 469/2009, art. 13 ust. 1, art. 18)

  2. Zbliżanie ustawodawstw–Jednolite ustawodawstwo–Własność przemysłowa i handlowa–Prawo do patentu–Dodatkowe świadectwo ochronne dla produktów leczniczych–Okres ważności świadectwa–Błędne obliczenie przez właściwy organ ze względu na nieprawidłowe wskazanie we wniosku o wydanie świadectwa, daty pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu w Unii–Możliwość wniesienia przez posiadacza świadectwa odwołania w celu skorygowania okresu ważności

    (rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady: nr 1610/96, motyw 17, art. 17 ust. 2; nr 469/2009, art. 18)

  1.  Artykuł 18 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 469/2009 z dnia 6 maja 2009 r. dotyczącego dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych w świetle art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1610/96 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lipca 1996 r. dotyczącego stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla środków ochrony roślin należy interpretować w ten sposób, że data pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu wskazana we wniosku o wydanie dodatkowego świadectwa ochronnego, na podstawie której organ krajowy właściwy do wydania takiego świadectwa obliczył okres jego ważności, jest nieprawidłowa w sytuacji takiej jak zaistniała w sprawie w postępowaniu głównym, gdy doprowadziła ona do obliczenia okresu ważności tego świadectwa w sposób niezgodny z art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 46/2009 w jego wykładni dokonanej w późniejszym wyroku Trybunału.

    W pkt 40 wyroku z dnia 6 października 2015 r., Seattle Genetics (C‑471/14, EU:C:2015:659), Trybunał orzekł bowiem, że art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 469/2009 należy interpretować w ten sposób, iż „datą pierwszego [PDO] w [Unii]” w rozumieniu tego przepisu jest data doręczenia decyzji dotyczącej PDO jej adresatowi. W konsekwencji dokonana przez Trybunał w wyroku z dnia 6 października 2015 r., Seattle Genetics (C‑471/14, EU:C:2015:659), wykładnia pojęcia „daty pierwszego [PDO] w [Unii]” zawartego w art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 469/2009 wyjaśnia i precyzuje znaczenie i zakres tego przepisu tak jak powinien lub powinien był być rozumiany i stosowany od dnia jego wejścia w życie.

    (zob. pkt 40, 42, 44; pkt 1 sentencji)

  2.  Artykuł 18 rozporządzenia nr 469/2009 w świetle motywu 17 i art. 17 ust. 2 rozporządzenia nr 1610/96 należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji takiej jak opisana w pkt 1 niniejszej sentencji na podstawie wspomnianego art. 18 rozporządzenia nr 469/2009 odwołanie w celu skorygowania okresu ważności wskazanego w dodatkowym świadectwie ochronnym przysługuje posiadaczowi do momentu wygaśnięcia tego świadectwa.

    (zob. pkt 60; pkt 2 sentencji)