Sprawy połączone C‑24/16 i C‑25/16

Nintendo Co. Ltd

przeciwko

BigBen Interactive GmbH i BigBen Interactive SA

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht Düsseldorf)

Odesłanie prejudycjalne – Własność intelektualna – Rozporządzenie (WE) nr 6/2002 – Artykuł 20 ust. 1 lit. c), art. 79 ust. 1 oraz art. 82, 83, 88 i 89 – Skarga o stwierdzenie naruszenia – Ograniczenie praw ze wzoru wspólnotowego – Pojęcie „cytowania” – Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 – Artykuł 6 pkt 1 – Jurysdykcja względem współpozwanego mającego miejsce zamieszkania poza państwem członkowskim sądu – Zakres terytorialny jurysdykcji sądów w sprawach wzorów wspólnotowych – Rozporządzenie (WE) nr 864/2007 – Artykuł 8 ust. 2 – Prawo właściwe dla wniosków mających na celu wydanie postanowień dotyczących sankcji i dla innych środków

Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 27 września 2017 r.

  1. Wzory wspólnotowe–Kompetencje i procedura dotycząca postępowań sądowych–Jurysdykcja w sprawach naruszenia i ważności prawa–Jurysdykcja sądów państwa członkowskiego miejsca zamieszkania pozwanego–Wielość pozwanych–Stosowanie art. 6 pkt 1 rozporządzenia nr 44/2001

    (rozporządzenia Rady: nr 44/2001, art. 6 pkt 1; nr 6/2002, art. 79)

  2. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych–Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych–Rozporządzenie nr 44/2001–Jurysdykcja szczególna–Wielość pozwanych–Właściwość sądu jednego ze współpozwanych–Ścisła wykładnia–Warunek–Ścisła więź–Pojęcie więzi

    (rozporządzenie Rady nr 44/2001, art. 6 pkt 1)

  3. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych–Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych–Rozporządzenie nr 44/2001–Jurysdykcja szczególna–Wielość pozwanych–Powództwo o stwierdzenie naruszenia wzoru wspólnotowego wytoczone przeciwko kilku pozwanym zamieszkałym w różnych państwach członkowskich–Ścisła więź–Stosowanie wobec współpozwanych przepisów różnych uregulowań krajowych–Brak wpływu

    (rozporządzenie Rady nr 44/2001, art. 6 pkt 1)

  4. Wzory wspólnotowe–Skarga o stwierdzenie naruszenia–Sankcje–Zakres terytorialny–Kryteria–Właściwość miejscowa sądu w sprawach wzorów wspólnotowych–Zakres terytorialny praw właściciela wzoru wspólnotowego

    (rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 89)

  5. Wzory wspólnotowe–Skarga o stwierdzenie naruszenia–Sankcje–Jurysdykcja międzynarodowa wynikająca względem pozwanego z art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 44/2001–Możliwość zastosowania wobec tego pozwanego środków przewidzianych w rozporządzeniu nr 6/2002–Przesłanki

    (rozporządzenia Rady: nr 44/2001, art. 6 pkt 1; nr 6/2002, art. 79 ust. 1, 3, art. 82 ust. 1, art. 88 ust. 2, art. 89 ust. 1)

  6. Wzory wspólnotowe–Ograniczenie praw ze wzoru wspólnotowego–Działania odtwarzania w celach cytowania–Pojęcie „cytowania”–Wykorzystanie wizerunków produktów odpowiadających wzorom wspólnotowym podczas zgodnej z prawem sprzedaży produktów przeznaczonych do używania jako akcesoria do swoistych produktów właściciela praw przysługujących z tych wzorów–Włączenie

    [rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 20 ust. 1 lit. c)]

  7. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych–Prawo właściwe dla zobowiązań pozaumownych–Rozporządzenie nr 864/2007–Obowiązki wynikające z naruszenia jednolitego wspólnotowego prawa własności intelektualnej–Pojęcie „państwa, w którym naruszenie to miało miejsce”–Sprzedaż w witrynie internetowej produktów z naruszeniem praw ze wzorów wspólnotowych–Państwo miejsca uruchomienia procesu umieszczenia online oferty

    (rozporządzenie Parlamentu i Rady nr 864/2007, art. 8 ust. 2)

  8. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych–Prawo właściwe dla zobowiązań pozaumownych–Rozporządzenie nr 864/2007–Obowiązki wynikające z naruszenia jednolitego wspólnotowego prawa własności intelektualnej–Pojęcie „państwa, w którym naruszenie to miało miejsce”–Państwo miejsca wystąpienia zdarzenia wywołującego szkodę–Działania stanowiące naruszenie popełnione w różnych państwach członkowskich–Kryteria identyfikacji wystąpienia zdarzenia powodującego szkodę

    (rozporządzenie Parlamentu i Rady nr 864/2007, art. 8 ust. 2)

  1.  Zgodnie z art. 79 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002, o ile rozporządzenie to nie stanowi inaczej, przepisy rozporządzenia nr 44/2001 stosuje się do postępowań odnoszących się do wzorów wspólnotowych. W tym względzie art. 79 ust. 3 tego rozporządzenia wymienia przepisy rozporządzenia nr 44/2001, których nie stosuje się do postępowań w sprawach określonych w art. 81 rozporządzenia nr 6/2002. Artykuł 6 pkt 1 rozporządzenia nr 44/2001 nie jest ujęty wśród przepisów wymienionych we wspomnianym art. 79 ust. 3. Z tego względu sąd w sprawach wzorów wspólnotowych, taki jak sąd odsyłający w sprawach głównych, może na mocy tego przepisu i z zastrzeżeniem spełnienia przewidzianych przezeń przesłanek być właściwy do rozpoznania powództwa wniesionego przeciwko pozwanemu niemającemu miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę ten sąd.

    (zob. pkt 43, 44)

  2.  Zobacz tekst orzeczenia.

    (zob. pkt 45)

  3.  Zobacz tekst orzeczenia.

    (zob. pkt 49)

  4.  Zobacz tekst orzeczenia.

    (zob. pkt 53, 54)

  5.  Rozporządzenie Rady (WE) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych w związku z art. 6 pkt 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że w okolicznościach, takich jak rozpatrywane w postępowaniach głównych, w których jurysdykcja międzynarodowa sądu w sprawach wzorów wspólnotowych rozpoznającego powództwo o stwierdzenie naruszenia wynika względem pierwszego pozwanego z art. 82 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002, a względem drugiego pozwanego z siedzibą w innymi państwie członkowskim z art. 6 pkt 1 w związku z art. 79 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 na tej podstawie, że ten drugi pozwany wytwarza i dostarcza pierwszemu produkty, które ten pierwszy sprzedaje, ów sąd może, na wniosek powoda, wydać względem drugiego pozwanego postanowienia dotyczące środków przewidzianych w art. 89 ust. 1 i w art. 88 ust. 2 rozporządzenia nr 6/2002, obejmujące również działania tego drugiego pozwanego inne niż związane ze wskazanym łańcuchem dostaw i mające zakres rozciągający się na całe terytorium Unii Europejskiej.

    (zob. pkt 67; pkt 1 sentencji)

  6.  Artykuł 20 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 6/2002 należy interpretować w ten sposób, że osoba trzecia, która bez zgody właściciela praw przysługujących ze wzoru wspólnotowego używa, w tym za pośrednictwem swojej witryny internetowej, wizerunków produktów odpowiadających takim wzorom podczas zgodnej z prawem sprzedaży produktów przeznaczonych do używania jako akcesoria do swoistych produktów właściciela praw przysługujących z tych wzorów, w celu objaśnienia lub zademonstrowania wspólnego zastosowania tak sprzedawanych produktów i swoistych produktów właściciela wspomnianych praw, dokonuje działania odtwarzania w celach „cytowania” w rozumieniu art. 20 ust. 1 lit. c), przy czym takie działanie jest w ten sposób dozwolone na mocy tego przepisu, o ile spełnione zostają określone w nim warunki kumulatywne, czego sprawdzenie należy do sądu krajowego.

    (zob. pkt 86; pkt 2 sentencji)

  7.  Zobacz tekst orzeczenia.

    (zob. pkt 107, 108)

  8.  Artykuł 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczącego prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych („Rzym II”) należy interpretować w ten sposób, że pojęcie „państwa, w którym naruszenie to miało miejsce” w rozumieniu tego przepisu odnosi się do państwa położenia miejsca, gdzie wystąpiło zdarzenie powodujące szkodę. W okolicznościach, w których temu samemu pozwanemu zarzucane są różne działania stanowiące naruszenie, a popełnione w różnych państwach członkowskich, aby określić zdarzenie powodujące szkodę, nie należy odnosić się do każdego zarzucanego działania stanowiącego naruszenie, lecz należy ocenić w sposób całościowy zachowanie wspomnianego pozwanego w celu określenia miejsca, gdzie zostało lub może zostać dokonane przez niego pierwotne działanie stanowiące naruszenie, leżące u źródła zarzucanego zachowania.

    (zob. pkt 111; pkt 3 sentencji)