18.1.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 16/45 |
Skarga wniesiona w dniu 6 listopada 2015 r. – European Food i in./Komisja
(Sprawa T-624/15)
(2016/C 016/54)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: European Food SA (Drăgăneşti, Rumunia), Starmill Srl (Drăgăneşti), Multipack Srl (Drăgăneşti), Scandic Distilleries SA (Bihor, Rumunia) (przedstawiciele: adwokat K. Struckmann, G. Forwood, barrister i A. Kadri, solicitor)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji (UE) 2015/1470 z dnia 30 marca 2015 r. w sprawie pomocy państwa SA.38517 (2014/C) (ex 2014/NN) wdrożonej przez Rumunię – Orzeczenie arbitrażowe w sprawie Micula przeciwko Rumunii z dnia 11 grudnia 2013 r. (notyfikowana jako dokument nr C(2015) 2112) (Dz.U. 2015 L 232, s. 43); |
— |
posiłkowo, stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim (a) dotyczy ona każdego ze skarżących, (b) uniemożliwia Rumunii dostosowanie się do orzeczenia arbitrażowego (c) nakazuje Rumunii odzyskanie wszelkiej pomocy niezgodnej z rynkiem wewnętrznym (d) nakazuje skarżącym spłacenie na zasadzie odpowiedzialności solidarnej pomocy otrzymanej przez podmioty wymienione w art. 2 ust. 2 zaskarżonej decyzji; |
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi osiem zarzutów.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczący tego, że w zaskarżonej decyzji błędnie zastosowano do niniejszej sprawy art. 351 TFUE oraz ogólne zasady prawa. |
2. |
Zarzut drugi dotyczący tego, że w zaskarżonej decyzji błędnie stwierdzono, iż rozpatrywany środek przyznaje korzyść skarżącym – konkretnie poprzez błędną ocenę czasu przyznania rzekomej korzyści, albo posiłkowo poprzez uznanie, że zapłata odszkodowania stanowi korzyść. |
3. |
Zarzut trzeci dotyczący tego, że w zaskarżonej decyzji błędnie uznano, iż rozpatrywany środek można przypisać państwu rumuńskiemu. |
4. |
Zarzut czwarty dotyczący tego, że w zaskarżonej decyzji dokonano błędnej oceny zgodności z rynkiem wewnętrznym rzekomego środka pomocy. |
5. |
Zarzut piąty dotyczący tego, że w zaskarżonej decyzji błędnie wskazano beneficjentów rzekomej pomocy oraz nie przedstawiono uzasadnienia zawartego w niej twierdzenia, konkretnie w zakresie wskazania osób fizycznych i prawnych będących tymi rzekomymi przedsiębiorstwami beneficjentami. |
6. |
Zarzut szósty dotyczący tego, że w zaskarżonej decyzji naruszono prawo i przekroczono uprawnienia poprzez nakazanie odzyskania rzekomej pomocy. |
7. |
Zarzut siódmy dotyczący tego, że w zaskarżonej decyzji naruszono zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań. |
8. |
Zarzut ósmy dotyczący tego, że zaskarżona decyzja jest wadliwa ze względu na nieposzanowanie istotnych wymogów proceduralnych, konkretnie prawa do bycia wysłuchanym, art. 108 ust. 3 TFUE i art. 6 ust. 1 rozporządzenia 659/1999 (1) |
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dz.U. L 83, s. 1 (po zmianach).