26.10.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 354/51

Odwołanie wniesione w dniu 7 września 2015 r. przez Filipa Mikulika od wyroku wydanego w dniu 25 czerwca 2015 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-67/14 Mikulik/Rada

(Sprawa T-520/15 P)

(2015/C 354/62)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Filip Mikulik (Praga, Republika Czeska) (przedstawiciel: adwokat M. Velardo)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

—	Uchylenie wyroku wydanego w dniu 25 czerwca 2015 r. w sprawie F-67/14 Filip Mikulik/Rada Unii Europejskiej i wydanie przez niniejszy Sąd rozstrzygnięcia w sprawie;

—	ewentualnie, przekazanie sprawy Sądowi do spraw Służby Publicznej celem jej ponownego rozpoznania;

—	obciążenie Rady kosztami postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi osiem zarzutów.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa Unii i nadrzędnych zasad prawa, takich jak zasada dobrej administracji i zasada równego traktowania, ponieważ „Przewodnik w sprawie oceny urzędników dotyczący ogólnych przepisów wykonawczych odnośnie do oceny” nie znajdował analogicznego zastosowania do postępowania w sprawie oceny pracy urzędnika na okresie próbnym do celów powołania.

2.	Zarzut drugi dotyczący przeinaczenia faktów i środków dowodowych, ponieważ Sąd do spraw Służby Publicznej (zwany dalej „SSP”) uznał, że spółka zewnętrzna, której konsultant był zaangażowany w procedurę oceny urzędnika nie umocniła swojej pozycji w ramach Rady.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa Unii a w szczególności orzecznictwa w zakresie art. 34 Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (zwanego dalej regulaminem pracowniczym) i obowiązku staranności, ponieważ SSP uznał, że okres próbny i postępowanie w sprawie oceny przebiegały w normalnych warunkach, chociaż skarżący był włączany do pracy i oceniany przez konsultantów zewnętrznych i nie korzystał z mentoringu.

4.	Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady równego traktowania, ponieważ Rada nie zastosowała w jego wypadku reguł mentoringu przewidzianych w wewnętrznych wytycznych.

5.	Zarzut piąty dotyczący przeinaczenia faktów i środków dowodowych, ponieważ SSP uznał, że mentoring i mikrozarządzanie nie stanowiły dwóch odrębnych pojęć na podstawie wewnętrznych wytycznych.

6.	Zarzut szósty dotyczący naruszenia prawa Unii, a w szczególności art. 34 regulaminu pracowniczego, ponieważ SSP uznał, że nieprzekazanie pierwszej opinii przełożonym nie było sprzeczne z tym przepisem.

7.	Zarzut siódmy dotyczący przeinaczenia faktów i środków dowodowych, ponieważ SSP nie sprawdził, czy opinia komitetu ds. ocen została przekazana przełożonym w odpowiednim dniu i czasie.

8.	Zarzut ósmy dotyczący naruszenia art. 34 regulaminu pracowniczego, ponieważ SSP uznał, że nie mógł zastąpić instytucji w ocenie pracy skarżącego.