1)

Czy jest zgodne z zasadą braku związania, zawartą w art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG (1) z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, aby skutki restytucyjne wynikające ze stwierdzenia nieważności zawartej w umowie kredytu klauzuli dolnego progu z uwagi na jej nieuczciwy charakter wywoływane były nie od dnia zawarcia umowy lecz od późniejszej chwili?

2)

Czy kryterium dobrej wiary zainteresowanych, które stanowi podstawę do ograniczania mocy wstecznej wynikającej ze [stwierdzenia] nieuczciwego charakteru warunku, stanowi pojęcie autonomiczne prawa Unii podlegające jednolitej wykładni we wszystkich państwach członkowskich?

3)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej, jakie przesłanki należy uwzględnić w celu stwierdzenia istnienia dobrej wiary zainteresowanych?

4)

W każdym przypadku, czy z dobrą wiarą zainteresowanych da się pogodzić działanie przedsiębiorcy, [który] przygotowując umowę doprowadził do nieprzejrzystości decydującej o nieuczciwym charakterze klauzuli?

5)

Czy ryzyko poważnych komplikacji, które stanowi podstawę ograniczenia mocy wstecznej wynikającej ze [stwierdzenia] nieuczciwego charakteru warunku, jest pojęciem autonomicznym prawa Unii podlegającym jednolitej wykładani we wszystkich państwach członkowskich?

6)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej, jakie kryteria należy wziąć pod uwagę?

7)

Czy ryzyko poważnych komplikacji należy oceniać biorąc pod uwagę jedynie komplikacje, które mogą powstać po stronie przedsiębiorcy, czy też należy również uwzględniać szkodę powstającą po stronie konsumentów z uwagi na brak pełnego zwrotu kwot zapłaconych na podstawie wspomnianej klauzuli dolnego progu?

8)

Czy zgodne z ustanowioną w art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG zasadą niezwiązania konsumenta nieuczciwymi warunkami umownymi oraz z zasadą skutecznej ochrony sądowej ustanowioną w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (2) jest automatyczne rozszerzenie wspomnianego ograniczenia skutków restytucyjnych wynikających z nieważności klauzuli dolnego progu stwierdzonej w ramach postępowania wszczętego przez stowarzyszenie konsumentów przeciwko [trzem] instytucjom finansowym na powództwa indywidualne o stwierdzenie nieważności klauzuli dolnego progu z powodu jej nieuczciwego charakteru wniesione przez klientów będących konsumentami, którzy zawarli umowę o kredyt hipoteczny z różnymi instytucjami finansowymi?