Sprawa C‑292/15

Hörmann Reisen GmbH

przeciwko

Stadt Augsburg

i

Landkreis Augsburg

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Vergabekammer Südbayern)

„Odesłanie prejudycjalne — Zamówienia publiczne — Usługi publiczne w zakresie autobusowego transportu pasażerskiego — Rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 — Artykuł 4 ust. 7 — Podwykonawstwo — Wymóg samodzielnego świadczenia znaczącej części publicznych usług transportu pasażerskiego przez podmiot świadczący usługi publiczne — Zakres — Artykuł 5 ust. 1 — Postępowanie w sprawie udzielania zamówienia — Udzielenie zamówienia publicznego zgodnie z dyrektywą 2004/18/WE”

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 27 października 2016 r.

  1. Pytania prejudycjalne – Wystąpienie do Trybunału – Sąd krajowy w rozumieniu art. 267 TFUE – Pojęcie – Właściwy organ odwoławczy w dziedzinie udzielania zamówień publicznych – Włączenie

    (art. 267 TFUE)

  2. Zbliżanie ustawodawstw – Procedury udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi – Dyrektywa 2014/24 – Stosowanie w czasie – Decyzja instytucji zamawiającej dotycząca wyboru trybu postępowania przetargowego przyjęta przed terminem transpozycji tej dyrektywy – Brak stosowania dyrektywy

    (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24, art. 90 ust. 1)

  3. Transport – Usługi publiczne w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego – Rozporządzenie nr 1370/2007 – Udzielanie zamówień prowadzących do zawarcia umów o świadczenie usług publicznych autobusowego transportu pasażerskiego – Obowiązujące przepisy

    (rozporządzenie nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 4 ust. 7, art. 5 ust. 1; dyrektywa 2004/18 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 25)

  4. Transport – Usługi publiczne w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego – Rozporządzenie nr 1370/2007 – Udzielanie zamówień prowadzących do zawarcia umów o świadczenie usług publicznych autobusowego transportu pasażerskiego – Uprawnienia dyskrecjonalne instytucji zamawiających w odniesieniu do stopnia korzystania z podwykonawstwa – Wymóg samodzielnego świadczenia znaczącej części usług przez podmiot świadczący usługi publiczne – Dopuszczalność

    (rozporządzenie nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 4 ust. 7)

  1.  Zobacz tekst orzeczenia.

    (zob. pkt 28, 29)

  2.  Zobacz tekst orzeczenia.

    (zob. pkt 32)

  3.  Artykuł 5 ust. 1 rozporządzenia nr 1370/2007 dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego należy interpretować w ten sposób, że w postępowaniu o udzielenie zamówienia na usługi publiczne autobusowego transportu pasażerskiego art. 4 ust. 7 tego rozporządzenia ma zastosowanie do tego zamówienia.

    W istocie art. 5 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia nr 1370/2007 zawiera odstępstwo od ogólnej zasady ustanowionej w art. 5 ust. 1 zdanie pierwsze tego rozporządzenia, zgodnie z którą zamówienie prowadzące do zawarcia umowy o świadczenie usług publicznych autobusowego transportu pasażerskiego powinno co do zasady zostać udzielone zgodnie z zasadami określonymi w tym rozporządzeniu, a dokładny zakres tego odstępstwa określony jest w art. 5 ust. 1 zdanie trzecie, który stanowi, że art. 5 ust. 2–6 rozporządzenia nie ma tu zastosowania. Żaden inny przepis przytoczonego art. 5 lub rozporządzenia nr 1370/2007 nie rozszerza bardziej zakresu tego odstępstwa. Wynika z tego, że do celów udzielenia zamówienia na publiczne usługi autobusowego transportu pasażerskiego nie mają zastosowania tylko przepisy art. 5 ust. 2–6 rozporządzenia nr 1370/2007, natomiast pozostałe przepisy tego rozporządzenia wciąż znajdują zastosowanie.

    Ponadto skoro zarówno art. 4 ust. 7 tego rozporządzenia, jak i art. 25 dyrektywy 2004/18 w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, zmienionej rozporządzeniem nr 1336/2013 zawierają uregulowania dotyczące podwykonawstwa, należy uznać, że pierwszy z tych przepisów stanowi przepis szczególny względem drugiego i jako lex specialis ma przed nim pierwszeństwo.

    (zob. pkt 36, 39–41, 47, 48; pkt 1 sentencji)

  4.  Artykuł 4 ust. 7 rozporządzenia nr 1370/2007 dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie temu, by instytucja zamawiająca ustaliła na 70% udział samodzielnego świadczenia usługi przez podmiot odpowiedzialny za prowadzenie i realizację świadczenia usługi publicznej autobusowego transportu pasażerskiego.

    W zakresie podwykonawstwa dotyczącego prowadzenia i realizacji świadczenia usługi publicznej transportu, podlegającej temu rozporządzeniu, prawodawca Unii nadał bowiem właściwym organom szeroki zakres uznania. W tym względzie skoro instytucja zamawiająca może zabronić wygrywającemu korzystania z podwykonawstwa przy publicznej usłudze autobusowego transportu pasażerskiego w przypadku przetargu prowadzonego na podstawie art. 4 ust. 7 rozporządzenia nr 1370/2007, w zakres uznania wchodzi również możliwość zakazania podwykonawstwa jedynie w odniesieniu do części zamówienia. Ponadto o ile w ramach prowadzenia i realizacji świadczenia usługi publicznej transportu autobusowego przewiduje się możliwość podwykonawstwa, o tyle art. 4 ust. 7 zdanie drugie rozporządzenia nr 1370/2007 nie zezwala na zlecenie całości świadczenia podwykonawcom, gdyż stanowi on, że sam podmiot, któremu powierzono świadczenie usługi, musi samodzielnie wykonać znaczną jej część. Jedynie w przypadku, gdy umowa o świadczenie usług publicznych obejmuje równocześnie projekt, budowę i zarządzanie usługami publicznymi w zakresie transportu pasażerskiego, może zostać dopuszczone, na podstawie art. 4 ust. 7 zdanie trzecie tego rozporządzenia, pełne podwykonawstwo przy świadczeniu tych usług.

    (zob. pkt 51–53, 57; pkt 2 sentencji)