|
16.1.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 14/15 |
Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 10 listopada 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden – Niderlandy) – J.J. de Lange/Staatssecretaris van Financiën
(Sprawa C-548/15) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Zasady równego traktowania i niedyskryminacji ze względu na wiek - Dyrektywa 2000/78/WE - Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy - Artykuły 2, 3 i 6 - Zakres stosowania - Odmienne traktowanie ze względu na wiek - Ustawodawstwo krajowe wprowadzające pułap odliczeń wydatków na kształcenie ponoszonych po osiągnięciu określonego wieku - Dostęp do kształcenia zawodowego))
(2017/C 014/19)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Hoge Raad der Nederlanden
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: J.J. de Lange
Druga strona postępowania: Staatssecretaris van Financiën
Sentencja
|
1) |
Artykuł 3 ust. 1 lit. b) dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy należy interpretować w ten sposób, że reżim opodatkowania, taki jak rozpatrywany w postępowaniu głównym, który przewiduje, iż podatkowe traktowanie wydatków na kształcenie zawodowe poniesionych przez daną osobę różni się w zależności od wieku tej osoby, jest objęty przedmiotowym zakresem stosowania tej dyrektywy w zakresie, w jakim dotyczy on wspierania dostępu ludzi młodych do kształcenia. |
|
2) |
Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 2000/78 należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie reżimowi opodatkowania, takiemu jak rozpatrywany w postępowaniu głównym, pozwalającemu osobom, które nie osiągnęły wieku 30 lat, na odliczenie w całości pod pewnymi warunkami wydatków na kształcenie zawodowe od ich dochodów podlegających opodatkowaniu, podczas gdy to prawo do odliczenia jest ograniczone w stosunku do osób, które osiągnęły ten wiek, jeśli, po pierwsze, reżim ten jest obiektywnie i racjonalnie uzasadniony zgodnym z przepisami celem dotyczącym polityki zatrudnienia i rynku pracy, a po drugie, środki mające służyć realizacji tego celu są właściwe i konieczne. Do sądu odsyłającego należy sprawdzenie, czy tak jest w sprawie w postępowaniu głównym. |