2.2.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 34/42

Skarga wniesiona w dniu 4 grudnia 2014 r. – Hassan/Rada

(Sprawa T-790/14)

(2015/C 034/50)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Samir Hassan (Damaszek, Syria) (przedstawiciel: adwokat L. Pettiti)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności na podstawie art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE):

—

decyzji wykonawczej Rady 2014/678/WPZiB z dnia 26 września 2014 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii w zakresie, w jakim nazwisko Samira Hassana umieszczono w wykazie zawartym w załączniku do wspomnianej decyzji Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii;

—

rozporządzenia wykonawcze Rady (UE) nr 1013/2014 z dnia 26 września 2014 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii w zakresie, w jakim nazwisko Samira Hassana umieszczono w wykazie zawartym w załączniku II do Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii;

—	orzeczenie, że skutki aktów, których nieważność stwierdzono, staną się ostateczne;

—

naprawienie na podstawie art. 168 TFUE i 340 TFUE szkody poniesionej przez S. Hassana w następstwie przyjęcia wobec niego wyżej wymienionych środków ograniczających i z tego tytułu

—	stwierdzenie odpowiedzialności pozaumownej Rady Unii Europejskiej za poniesioną i przyszłą szkodę majątkową oraz za krzywdę;

—	zasądzenie na rzecz S. Hassana kwoty 2 50 000 EUR miesięcznie, począwszy od dnia 1 września 2011 r. do chwili zadośćuczynienia poniesionej przez niego krzywdzie;

—	zasądzenie na rzecz S. Hassana symbolicznej kwoty jednego (1) EUR tytułem zadośćuczynienia za krzywdę;

—	nakazanie Radzie Unii Europejskiej naprawienia przyszłej szkody materialnej;

—	w każdym wypadku obciążenie Rady Unii Europejskiej całością kosztów.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący dopuszczenia się przez Radę oczywistego błędu w ocenie okoliczności faktycznej i wynikającego stąd naruszenia przez nią prawa, ponieważ Rada umieściła nazwisko skarżącego w wykazach osób i podmiotów, do których stosują się środki ograniczające, na podstawie twierdzeń niepopartych dowodami w stopniu wymaganym prawem.

2.	Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa własności i zasady proporcjonalności.

3.	Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady domniemania niewinności skarżącego.

4.	Zarzut czwarty dotyczący naprawienia szkody poniesionej przez skarżącego z powodu bezprawnych środków przyjętych wobec niego przez Radę.