6.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 351/2

1)

Czy art. 49 w związku z art. 52 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one stosowaniu przepisów krajowych, które wymagają od przewoźnika z siedzibą w innym państwie członkowskim, który prowadzi działalność w Republice Czeskiej za pomocą jednostki organizacyjnej, uzyskania, oprócz licencji i koncesji uprawniających przewoźnika z siedzibą w Republice Czeskiej do świadczenia regularnych usług krajowych (miejski transport publiczny), w celu wykonywania takiej samej działalności, uzyskania specjalnego zezwolenia, którego wydanie objęte jest zakresem uznania organów administracyjnych?

2)

Czy dla udzielenia odpowiedzi na pytanie pierwsze ma znaczenie, że chodzi o miejski transport publiczny wykonywany w ramach systemu zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych na podstawie umowy o świadczenie usług publicznych za wynagrodzeniem wypłacanym z funduszy publicznych w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 (1) dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70?

3)

Czy art. 3 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 12/98 (2) z dnia 11 grudnia 1997 r. ustanawiającego warunki dostępu przewoźników niemających stałej siedziby w państwie członkowskim do transportu drogowego osób w państwie członkowskim w związku z art. 91 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mogą być interpretowane jako umożliwiające państwu członkowskiemu ograniczenie świadczenia usług miejskiego transportu publicznego przez przewoźnika z siedzibą w innym państwie członkowskim w sposób opisany w pytaniu pierwszym?