12.5.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 142/12 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen (Niemcy) w dniu 4 lutego 2014 r. – Pfeifer & Langen GmbH & Co. KG przeciwko Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung
(Sprawa C-52/12)
2014/C 142/15
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Pfeifer & Langen GmbH & Co. KG
Strona pozwana: Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy w odniesieniu do przerwania biegu przedawnienia organem właściwym w rozumieniu art. 3 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia nr 2988/95 (1) jest organ, który jest właściwy w zakresie czynności w ramach śledztwa lub ścigania nieprawidłowości, niezależnie od tego, czy ten organ przyznał środki finansowe? Czy czynność w ramach śledztwa lub ścigania nieprawidłowości musi mieć na celu przyjęcie środka administracyjnego lub nałożenie kary administracyjnej? |
2) |
Czy „daną osobą” w rozumieniu art. 3 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia nr 2988/95 może być również pracownik przedsiębiorstwa, który został przesłuchany w charakterze świadka? |
3) |
Czy „każda czynność w ramach śledztwa lub ścigania nieprawidłowości, o której zawiadomiono daną osobę” (art. 3 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia nr 2988/95) musi dotyczyć konkretnych błędów w ewidencji produkcji cukru (zespoły okoliczności faktycznych) popełnionych przez producenta cukru, które normalnie można przyjąć lub stwierdzić dopiero w wyniku prawidłowo przeprowadzonej kontroli w ramach organizacji rynku? Czy zamykający kontrolę względnie podsumowujący wyniki kontroli raport końcowy, w którym nie stawia się już kolejnych pytań co do określonych zespołów okoliczności faktycznych, może być „czynnością w ramach śledztwa”, o której zawiadomiono daną osobę? |
4) |
Czy przesłanka „powtarzających się nieprawidłowości” w rozumieniu art. 3 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia nr 2988/95 wymaga, by ocenione jako nieprawidłowości działania lub zaniechania były w ścisłym związku czasowym, aby można je było uznać jeszcze za „powtórzenie”? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Czy ten ścisły związek czasowy ustaje między innymi przez to, że nieprawidłowość w ewidencji ilości cukru wystąpi tylko raz w jednej kampanii cukrowniczej, a następnie powtórzy się dopiero w następnej lub późniejszej kampanii cukrowniczej? |
5) |
Czy przesłanka powtarzalności w rozumieniu art. 3 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia nr 2988/95 może ustać przez to, że właściwy organ – mając świadomość złożoności stanu faktycznego – nie skontrolował przedsiębiorstwa względnie nie kontrolował go regularnie lub starannie? |
6) |
Kiedy rozpoczyna bieg podwójny termin przedawnienia wynoszący osiem lat zgodnie z art. 3 ust. 1 akapit czwarty rozporządzenia nr 2988/95 w przypadku ciągłych lub powtarzających się nieprawidłowości? Czy ten termin przedawnienia rozpoczyna bieg wraz z zakończeniem działania, które należy uznać za nieprawidłowość (art. 3 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia), czy wraz z zakończeniem ostatniego powtarzającego się działania (art. 3 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia)? |
7) |
Czy podwójny termin przedawnienia wynoszący osiem lat zgodnie z art. 3 ust. 1 akapit czwarty rozporządzenia nr 2988/95 może zostać przerwany przez czynności właściwego organu w ramach śledztwa lub ścigania nieprawidłowości? |
8) |
Czy przy różnych zespołach okoliczności faktycznych, które mają wpływ na wymiar dotacji, terminy przedawnienia podlegające obliczeniu na podstawie art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 2988/95 należy ustalić osobno dla każdego zespołu okoliczności faktycznych (nieprawidłowości)? |
9) |
Czy bieg podwójnego terminu przedawnienia w rozumieniu art. 3 ust. 1 akapit czwarty rozporządzenia nr 2988/95 zależy od wiedzy organu o popełnieniu nieprawidłowości? |
(1) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312, s. 1)