Sprawa C‑209/14

NLB Leasing d.o.o.

przeciwko

Republika Slovenija

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Vrhovno sodišče Republike Slovenije)

„Odesłanie prejudycjalne — Podatek VAT — Dyrektywa 2006/112/WE — Dostawa towarów lub świadczenie usług — Umowa leasingu — Zwrot leasingodawcy nieruchomości będącej przedmiotem umowy leasingu — Pojęcie „anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności” — Prawo leasingodawcy do obniżenia podstawy opodatkowania — Podwójne opodatkowanie — Świadczenia odrębne — Zasada neutralności podatkowej”

Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 2 lipca 2015 r.

1. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Czynności podlegające opodatkowaniu – Nabycie dobra inwestycyjnego – Pojęcie – Zawarcie umowy leasingu nieruchomości – Włączenie – Warunki

   (dyrektywa Rady 2006/112, art. 2 ust. 1, art. 14, art. 24 ust. 1)

2. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Podstawa opodatkowania – Obniżenie w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania lub też obniżenia ceny – Podatnik, który otrzymał w rzeczywistości wszystkie płatności w zamian za spełnione przez niego świadczenie lub wobec którego, bez rozwiązania czy anulowania umowy, druga strona umowy przestaje być zobowiązana do zapłaty uzgodnionej ceny – Brak obniżenia

   (dyrektywa Rady 2006/112, art. 90 ust. 1)

3. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Zasada neutralności podatkowej – Usługa leasingu, którego przedmiotem są nieruchomości i zbycie tych nieruchomości osobie trzeciej niebędącej stroną umowy leasingu – Odmienne opodatkowanie podatkiem od wartości dodanej – Dopuszczalność – Przesłanki – Ustalenie spoczywające na sądzie krajowym

   (dyrektywa Rady 2006/112, art. 1 ust. 2)

1.  Artykuł 2 ust. 1, art. 14 i art. 24 ust. 1 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji gdy umowa leasingu nieruchomości przewiduje, iż własność zostaje przeniesiona na leasingobiorcę z końcem tej umowy lub że istotne atrybuty własności zostają oddane do dyspozycji leasingobiorcy, w szczególności gdy przeniesiona zostaje na niego większość pożytków i ryzyka związanych z tytułem prawnym do tej nieruchomości i gdy zaktualizowana suma rat jest praktycznie taka sama jak wartość rynkowa towaru, transakcję, która wynika z takiej umowy, należy uważać za transakcję nabycia dobra inwestycyjnego.

   (por. pkt 32; pkt 1 sentencji)

2.  Artykuł 90 ust. 1 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że przepis ten nie pozwala podatnikowi na obniżenie podstawy opodatkowania, jeżeli podatnik ten otrzymał w rzeczywistości wszystkie płatności w zamian za spełnione przez niego świadczenie lub jeśli – bez rozwiązania czy anulowania umowy – druga strona umowy przestaje być zobowiązana do zapłaty podatnikowi uzgodnionej ceny.

   (por. pkt 38; pkt 2 sentencji)

3.  Zasadę neutralności podatkowej należy interpretować w ten sposób, że nie stoi ona na przeszkodzie temu, aby z jednej strony usługa leasingu, którego przedmiotem są nieruchomości, a z drugiej strony zbycie tych nieruchomości osobie trzeciej (niebędącej stroną umowy leasingu) podlegały odrębnemu opodatkowaniu dla celów podatku od wartości dodanej, jeżeli transakcji tych nie można traktować jako tworzących jedno świadczenie, co powinien ocenić sąd krajowy.

   (por. pkt 44; pkt 3 sentencji)