Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 6 października 2015 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice, Family Division (England and Wales) – Zjednoczone Królestwo] – A/B

(Sprawa C-489/14) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej - Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 - Zawisłość sprawy - Artykuł 16 i art. 19 ust. 1 i 3 - Postępowanie o separację w pierwszym państwie członkowskim i postępowanie o rozwód w drugim państwie członkowskim - Właściwość sądu, do którego najpierw wniesiono pozew lub wniosek - Pojęcie „ustalonej” jurysdykcji - Umorzenie pierwszego postępowania i wszczęcie nowego postępowania o rozwód w pierwszym państwie członkowskim - Konsekwencje - Różnica czasu między państwami członkowskimi - Skutki dla procedury wszczęcia postępowania przed sądami])

(2015/C 389/12)

Język postępowania: angielski

Sąd odsyłający

High Court of Justice, Family Division (England and Wales)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: A

Strona pozwana: B

Sentencja

W przypadku postępowań o separację i o rozwód wszczętych między tymi samymi stronami przed sądami dwóch państw członkowskich art. 19 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji takiej jak ta będąca przedmiotem sporu w postępowaniu głównym, w której postępowanie przed sądem, do którego najpierw wniesiono pozew lub wniosek w pierwszym państwie członkowskim, zostało umorzone po wszczęciu postępowania przed drugim sądem w drugim państwie członkowskim, kryteria zawisłości sprawy nie są już spełnione i w związku z tym jurysdykcja sądu, do którego najpierw wniesiono pozew lub wniosek, powinna być postrzegana jako nieustalona.

(1)  Dz.U. C 26 z 26.1.2015.