24.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 245/12

—

Stwierdzenie nieważności decyzji doręczonej skarżącej w dniu 19 kwietnia 2013 r. w sprawie odrzucenia oferty skarżącej złożonej w procedurze ograniczonej DIGIT/R2/PR/2011/039 oraz udzielenia zamówienia innemu oferentowi;

—

Obciążenie pozwanej kosztami postępowania;

—

Ewentualnie, wyznaczenie niezależnego eksperta odpowiedzialnego za ocenę zgodności oferty drugiego oferenta ze specyfikacją warunków zamówienia oraz wstrzymanie wydania orzeczenia do czasu przedstawienia sprawozdania przez wyznaczonego eksperta, a następnie stwierdzenie nieważności decyzji Dyrekcji Generalnej ds. Informatyki (DIGIT) i obciążenie Komisji kosztami postępowania;

—

W razie podpisania przez DIGIT umowy w sprawie Trans European Services for Telematics between Administrations — new generation („TESTA-ng”), nakazanie Komisji naprawienia względem skarżącej szkody, którą poniosła w wyniku niezgodnej z prawem decyzji DIGIT-u.

1)

Zarzut pierwszy, w którym skarżąca podnosi, że DIGIT naruszyła zasadę przejrzystości i obowiązek uzasadnienia ustanowiony w art. 113 rozporządzenia finansowego (1) i art. 296 TFUE ze względu na to, że — w wyniku nadmiernego utajnienia sprawozdania instytucji zamawiającej w sprawie oceny drugiego oferenta — BT nie miała możliwości sprawdzenia, czy instytucja zamawiająca przeprowadziła rzetelną ocenę wygrywającej oferty.

Skarżąca podnosi również, że DIGIT, po pierwsze, nie podała wystarczającego uzasadnienia utajnienia znacznych części sprawozdania w sprawie oceny oferty drugiego oferenta, a po drugie, tam gdzie DIGIT podała uzasadnienie, było ono niedopuszczalne.

2)

Zarzut drugi, w którym skarżąca podnosi, że system punktacji przyjęty przez DIGIT w celu oceny ofert narusza ogólne zasady — w tym zasady przejrzystości i sprawiedliwego i równego traktowania — mające zastosowanie do przetargów publicznych. W szczególności ponieważ: a) siatka punktacji DIGIT nie została ujawniona przed przetargiem i b) jej inna niż zwykle struktura dała drugiemu oferentowi nieuzasadnioną przewagę.

3)

Zarzut trzeci, w którym skarżąca podnosi, że uwagi DIGIT zawarte w sprawozdaniu w sprawie oceny oraz odpowiadająca im punktacja przyznana ofercie drugiego oferenta są niespójne. Te sprzeczności powodują wadliwość decyzji, ponieważ sprawiają, że uzasadnienie decyzji jest niebyłe i nieważne.

4)

Zarzut czwarty, w którym skarżąca podnosi, że DIGIT przyjęła ofertę drugiego oferenta, mimo że rażąco niska oferta cenowa powinna była spowodować wykluczenie go z przetargu. W tym względzie skarżąca podnosi, ze zarzutu tego nie może podważyć twierdzenie przez DIGIT, że zbadała tamtą ofertę pod kątem zasad dotyczących rażąco niskich ofert. Ogólne powołanie się na obowiązujące przepisy nie zastępuje należytego uzasadnienia, dlaczego — w świetle przeprowadzonej przez siebie analizy — DIGIT postanowiła jednak nie wykluczać tamtej oferty z przetargu.

Pomocniczo do niniejszego zarzutu skarżąca podnosi, że zaproponowana przez drugiego oferenta cena jest nierealistyczna i nie może odpowiadać ofercie zgodnej z wymogami przetargu. W tym względzie BT wnosi do Sądu o wyznaczenie niezależnego eksperta w celu ustalenia, czy omawiana oferta jest rzeczywiście zgodna z określonymi specyfikacjami warunków zamówienia.

5)

Zarzut piąty, w którym skarżąca podnosi, że decyzja jest wadliwa z tego względu, iż w decyzji nie ma wystarczającego uzasadnienia w sprawie określonej w tym dokumencie wartości zamówienia.

6)

Zarzut szósty, w którym skarżąca podnosi, że DIGIT nie ma kompetencji do wydania kwestionowanej decyzji ze względu na to, że nie zostały jej delegowane odpowiednie uprawnienia.