Postanowienie Sądu z dnia 15 lipca 2016 r. – Ezz i in./Rada

(Sprawa T-279/13) (1)

((Skarga o stwierdzenie nieważności - Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające przyjęte w związku z sytuacją w Egipcie - Środki przyjęte względem osób odpowiedzialnych za sprzeniewierzenie państwowych środków finansowych oraz osób i podmiotów z nimi powiązanych - Zamrożenie środków finansowych - Umieszczenie skarżących w wykazie osób, wobec których stosowane są wspomniane środki - Podstawa prawna - Nieprzestrzeganie kryteriów umieszczenia w wykazie - Naruszenie prawa - Błąd dotyczący okoliczności faktycznych - Prawo własności - Naruszenie reputacji - Prawo do obrony - Prawo do skutecznej ochrony sądowej - Obowiązek uzasadnienia - Dostosowanie żądań i zarzutów - Zawisłość sporu - Skarga w części oczywiście niedopuszczalna i w części oczywiście pozbawiona postawy prawnej))

(2016/C 118/35)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Ahmed Abdelaziz Ezz (Giza, Egipt), Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed Salama (Kair, Egipt), Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin (Giza) i Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar (Giza) (przedstawiciele: J. Binns, solicitor, J. Lewis, QC, B. Kennelly, J. Pobjoy, barristers, S. Rowe i J.-F. Bellis, adwokaci)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: I. Gurov i M. Bishop, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności, po pierwsze, decyzji Rady 2011/172/WPZiB z dnia 21 marca 2011 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz.U. L 76, s. 63), zmienionej decyzją Rady 2013/144/WPZiB z dnia 21 marca 2013 r. (Dz.U. L 82, s. 54), a po drugie, rozporządzenia nr Rady (UE) nr 270/2011, „którego ważność została przedłużona decyzją Rady notyfikowaną skarżącym pismem z dnia 22 marca 2013 r.”, z dnia 21 marca 2011 r. Rady (UE) nr 270/2011 z dnia 21 marca 2011 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz.U. L 76, s. 4), w zakresie, w jakim akty te mają zastosowanie względem skarżących.

Sentencja

(1)  Dz.U. C 207 z 20.7.2013.