Sprawa C‑342/13

Katalin Sebestyén

przeciwko

Zsolt Csaba Kővári i in.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Székesfehérvári Törvényszék)

„Ochrona konsumentów — Dyrektywa 93/13/WE — Umowa kredytu hipotecznego zawarta z bankiem — Klauzula przewidująca wyłączną właściwość sądu polubownego — Informacje dotyczące postępowania przed sądem polubownym dostarczone przez bank w chwili zawarcia umowy — Nieuczciwe warunki w umowach — Kryteria oceny”

Streszczenie – Postanowienie Trybunału (pierwsza izba) z dnia 3 kwietnia 2014 r.

1. Ochrona konsumentów – Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich – Dyrektywa 93/13 – Nieuczciwy warunek w rozumieniu art. 3 – Ocena przez sąd krajowy spełniania przez warunek cech nadużycia – Kryteria

   (dyrektywa Rady 93/13, motyw 16, art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1)

2. Ochrona konsumentów – Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich – Dyrektywa 93/13 – Nieuczciwy warunek w rozumieniu art. 3 – Pojęcie – Zamieszczony w umowie kredytu hipotecznego warunek, przyznający wyłączną właściwość do rozpatrywania sporów sądowi polubownemu, od którego orzeczeń nie przysługuje skarga w prawie krajowym – Ocena przez sąd krajowy spełniania przez taki warunek cech nadużycia – Kryteria

   [dyrektywa Rady 93/13, art. 3 ust. 1, art. 3, załącznik, pkt 1 lit. q)]

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 27–29)

2.  Artykuł 3 ust. 1 i 3 dyrektywy 93/13 w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich oraz pkt 1 lit. q) załącznika do tej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, iż do danego sądu krajowego należy ustalenie, czy zamieszczony w umowie kredytu hipotecznego zawartej między bankiem a konsumentem warunek, przyznający wyłączną właściwość do rozpatrywania wszelkich sporów powstałych w ramach tej umowy stałemu sądowi polubownemu, od którego orzeczeń nie przysługuje skarga w prawie krajowym – przy uwzględnieniu całości okoliczności towarzyszących zawarciu tej umowy – należy uznać za nieuczciwy warunek w umowie w rozumieniu tego przepisu. W ramach tej oceny dany sąd krajowy musi w szczególności:

   —	sprawdzić, czy celem lub skutkiem danego warunku jest wyłączenie lub ograniczenie prawa konsumenta do wystąpienia z powództwem lub skorzystania z innego środka zaskarżenia i

   —

   uwzględnić fakt, że przekazanie konsumentowi, przed podpisaniem danej umowy, ogólnych informacji dotyczących różnic istniejących między postępowaniem przed sądem polubownym a zwykłym postępowaniem sądowym samo w sobie nie może pozwolić na wykluczenie nieuczciwego charakteru tego warunku. W przypadku stwierdzenia nieuczciwego warunku do tego sądu należy wyciągnięcie wszelkich wynikających z tego zgodnie z prawem krajowym konsekwencji w celu zapewnienia, by warunek ten nie był wiążący dla konsumenta. (por. pkt 36; sentencja)

Sprawa C‑342/13

Katalin Sebestyén

przeciwko

Zsolt Csaba Kővári i in.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Székesfehérvári Törvényszék)

„Ochrona konsumentów — Dyrektywa 93/13/WE — Umowa kredytu hipotecznego zawarta z bankiem — Klauzula przewidująca wyłączną właściwość sądu polubownego — Informacje dotyczące postępowania przed sądem polubownym dostarczone przez bank w chwili zawarcia umowy — Nieuczciwe warunki w umowach — Kryteria oceny”

Streszczenie – Postanowienie Trybunału (pierwsza izba) z dnia 3 kwietnia 2014 r.

1. Ochrona konsumentów — Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich — Dyrektywa 93/13 — Nieuczciwy warunek w rozumieniu art. 3 — Ocena przez sąd krajowy spełniania przez warunek cech nadużycia — Kryteria

   (dyrektywa Rady 93/13, motyw 16, art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1)

2. Ochrona konsumentów — Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich — Dyrektywa 93/13 — Nieuczciwy warunek w rozumieniu art. 3 — Pojęcie — Zamieszczony w umowie kredytu hipotecznego warunek, przyznający wyłączną właściwość do rozpatrywania sporów sądowi polubownemu, od którego orzeczeń nie przysługuje skarga w prawie krajowym — Ocena przez sąd krajowy spełniania przez taki warunek cech nadużycia — Kryteria

   [dyrektywa Rady 93/13, art. 3 ust. 1, art. 3, załącznik, pkt 1 lit. q)]

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 27–29)

2.  Artykuł 3 ust. 1 i 3 dyrektywy 93/13 w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich oraz pkt 1 lit. q) załącznika do tej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, iż do danego sądu krajowego należy ustalenie, czy zamieszczony w umowie kredytu hipotecznego zawartej między bankiem a konsumentem warunek, przyznający wyłączną właściwość do rozpatrywania wszelkich sporów powstałych w ramach tej umowy stałemu sądowi polubownemu, od którego orzeczeń nie przysługuje skarga w prawie krajowym – przy uwzględnieniu całości okoliczności towarzyszących zawarciu tej umowy – należy uznać za nieuczciwy warunek w umowie w rozumieniu tego przepisu. W ramach tej oceny dany sąd krajowy musi w szczególności:

   —	sprawdzić, czy celem lub skutkiem danego warunku jest wyłączenie lub ograniczenie prawa konsumenta do wystąpienia z powództwem lub skorzystania z innego środka zaskarżenia i

   —

   uwzględnić fakt, że przekazanie konsumentowi, przed podpisaniem danej umowy, ogólnych informacji dotyczących różnic istniejących między postępowaniem przed sądem polubownym a zwykłym postępowaniem sądowym samo w sobie nie może pozwolić na wykluczenie nieuczciwego charakteru tego warunku. W przypadku stwierdzenia nieuczciwego warunku do tego sądu należy wyciągnięcie wszelkich wynikających z tego zgodnie z prawem krajowym konsekwencji w celu zapewnienia, by warunek ten nie był wiążący dla konsumenta. (por. pkt 36; sentencja)