Sprawa C‑49/13

MF 7 a.s.

przeciwko

MAFRA a.s.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Úřad průmyslového vlastnictví)

„Artykuł 267 TFUE — Pojęcie „sądu” — Postępowanie mające na celu wydanie orzeczenia o charakterze sądowym — Niezawisłość — Oczywisty brak właściwości Trybunału”

Streszczenie – postanowienie Trybunału (trzecia izba) z dnia 14 listopada 2013 r.

Pytania prejudycjalne — Wystąpienie do Trybunału — Sąd krajowy w rozumieniu art. 267 TFUE — Pojęcie — Úřad průmyslového vlastnictví (organ ds. własności przemysłowej) — Wyłączenie

(art. 267 TFUE)

W celu oceny, czy instytucja odsyłająca posiada charakter „sądu” w rozumieniu art. 267 TFUE, co jest kwestią wewnętrzną porządku prawnego Unii, Trybunał bierze pod uwagę całokształt okoliczności sprawy, takich jak podstawa prawna istnienia instytucji, jej stały charakter, obligatoryjny charakter jej jurysdykcji, kontradyktoryjność postępowania, stosowanie przez tę instytucję przepisów prawa oraz jej niezawisłość.

W szczególności organ krajowy nie może być zakwalifikowany jako „sąd”, w rozumieniu art. 267 TFUE, w sytuacji kiedy orzeka w ramach wykonywania funkcji pozasądowych, takich jak funkcje o charakterze administracyjnym.

Gwarancje niezawisłości i bezstronności, konieczne, aby organ mógł zostać uznany za „sąd” w rozumieniu art. 267 TFUE, wymagają istnienia uregulowań dotyczących w szczególności składu organu, mianowania, okresu trwania kadencji oraz powodów wyłączenia i odwołania jego członków, które w odczuciu podmiotów prawa pozwolą wykluczyć powstanie jakiejkolwiek uzasadnionej wątpliwości co do niezależności tego organu od czynników zewnętrznych oraz co do neutralności w odniesieniu do wchodzących w grę interesów.

(por. pkt 15, 16, 23)