Sprawa C‑556/13

„Litaksa” UAB

przeciwko

„BTA Insurance Company” SE

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos Aukščiausiasis Teismas)

„Odesłanie prejudycjalne — Obowiązkowe ubezpieczenie w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych — Dyrektywa 90/232/EWG — Artykuł 2 — Zróżnicowanie wysokości składki ubezpieczeniowej w zależności od terytorium, na którym użytkowany jest pojazd”

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 26 marca 2015 r.

  1. Prawo Unii Europejskiej – Wykładnia – Metody – Wykładnia literalna, systemowa i celowościowa

  2. Zbliżanie ustawodawstw – Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych – Zobowiązania państw członkowskich – Powszechny obowiązek ubezpieczenia pojazdów normalnie przebywających na ich terytorium – Zakres – Granice

    (dyrektywa Rady 90/232, zmieniona dyrektywą 2005/14)

  3. Zbliżanie ustawodawstw – Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych – Dyrektywa 90/232 – Zobowiązania państw członkowskich – Obowiązek by polisy ubezpieczenia oferowały w oparciu o tę samą składkę ochronę ważną na całym terytorium Unii – Pojęcie tej samej składki – Składka o zróżnicowanej wysokości w zależności od terytorium, na którym użytkowany jest pojazd – Wykluczenie

    (dyrektywa Rady 90/232, zmieniona dyrektywą 2005/14, art. 2)

  1.  Zobacz tekst orzeczenia.

    (por. pkt 23)

  2.  Zobacz tekst orzeczenia.

    (por. pkt 25)

  3.  Artykuł 2 dyrektywy 90/232 w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych, zmienionej dyrektywą 2005/14, należy interpretować w ten sposób, że pojęciu „tej samej składki” w rozumieniu tego artykułu nie odpowiada składka, która różni się w zależności od tego, czy ubezpieczony pojazd ma być użytkowany wyłącznie na terytorium państwa członkowskiego, w którym znajduje się jego stałe miejsce postoju, czy też na całym terytorium Unii Europejskiej. W istocie przepisy wspomnianego art. 2 odnoszą się nie tylko do stosunków pomiędzy ubezpieczycielem a osobą poszkodowaną, ale także do stosunków pomiędzy ubezpieczycielem a ubezpieczonym. W szczególności z przepisów tych wynika, że w zamian za zapłatę przez ubezpieczonego tej samej składki ubezpieczyciel co do zasady zobowiązuje się do ponoszenia ryzyka wypłaty odszkodowania osobom poszkodowanym w ewentualnym wypadku z udziałem ubezpieczonego pojazdu, niezależnie od państwa członkowskiego Unii, na terytorium którego pojazd ten jest użytkowany i w którym dochodzi do wypadku. Tymczasem zróżnicowanie składki prowadzi, wbrew brzmieniu tego artykułu, do uzależnienia zobowiązania ubezpieczyciela do ponoszenia ryzyka wynikającego z ruchu wspomnianego pojazdu poza państwem członkowskim, w którym znajduje się jego stałe miejsce postoju, od zapłaty dodatkowej składki.

    (por. pkt 29–31; sentencja)


Sprawa C‑556/13

„Litaksa” UAB

przeciwko

„BTA Insurance Company” SE

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos Aukščiausiasis Teismas)

„Odesłanie prejudycjalne — Obowiązkowe ubezpieczenie w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych — Dyrektywa 90/232/EWG — Artykuł 2 — Zróżnicowanie wysokości składki ubezpieczeniowej w zależności od terytorium, na którym użytkowany jest pojazd”

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 26 marca 2015 r.

  1. Prawo Unii Europejskiej — Wykładnia — Metody — Wykładnia literalna, systemowa i celowościowa

  2. Zbliżanie ustawodawstw — Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych — Zobowiązania państw członkowskich — Powszechny obowiązek ubezpieczenia pojazdów normalnie przebywających na ich terytorium — Zakres — Granice

    (dyrektywa Rady 90/232, zmieniona dyrektywą 2005/14)

  3. Zbliżanie ustawodawstw — Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych — Dyrektywa 90/232 — Zobowiązania państw członkowskich — Obowiązek by polisy ubezpieczenia oferowały w oparciu o tę samą składkę ochronę ważną na całym terytorium Unii — Pojęcie tej samej składki — Składka o zróżnicowanej wysokości w zależności od terytorium, na którym użytkowany jest pojazd — Wykluczenie

    (dyrektywa Rady 90/232, zmieniona dyrektywą 2005/14, art. 2)

  1.  Zobacz tekst orzeczenia.

    (por. pkt 23)

  2.  Zobacz tekst orzeczenia.

    (por. pkt 25)

  3.  Artykuł 2 dyrektywy 90/232 w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych, zmienionej dyrektywą 2005/14, należy interpretować w ten sposób, że pojęciu „tej samej składki” w rozumieniu tego artykułu nie odpowiada składka, która różni się w zależności od tego, czy ubezpieczony pojazd ma być użytkowany wyłącznie na terytorium państwa członkowskiego, w którym znajduje się jego stałe miejsce postoju, czy też na całym terytorium Unii Europejskiej. W istocie przepisy wspomnianego art. 2 odnoszą się nie tylko do stosunków pomiędzy ubezpieczycielem a osobą poszkodowaną, ale także do stosunków pomiędzy ubezpieczycielem a ubezpieczonym. W szczególności z przepisów tych wynika, że w zamian za zapłatę przez ubezpieczonego tej samej składki ubezpieczyciel co do zasady zobowiązuje się do ponoszenia ryzyka wypłaty odszkodowania osobom poszkodowanym w ewentualnym wypadku z udziałem ubezpieczonego pojazdu, niezależnie od państwa członkowskiego Unii, na terytorium którego pojazd ten jest użytkowany i w którym dochodzi do wypadku. Tymczasem zróżnicowanie składki prowadzi, wbrew brzmieniu tego artykułu, do uzależnienia zobowiązania ubezpieczyciela do ponoszenia ryzyka wynikającego z ruchu wspomnianego pojazdu poza państwem członkowskim, w którym znajduje się jego stałe miejsce postoju, od zapłaty dodatkowej składki.

    (por. pkt 29–31; sentencja)