Sprawa C‑314/13

Užsienio reikalų ministerija

i

Finansinių nusikaltimų tyrimo tarnyba

przeciwko

Władimirowi Pieftiewowi i in.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym

złożony przez Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas)

„Odesłanie prejudycjalne — Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa — Środki ograniczające podjęte wobec Białorusi — Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych — Odstępstwa — Wypłata honorariów związanych z usługami prawnymi — Uznanie przysługujące właściwemu organowi krajowemu — Prawo do skutecznej ochrony sądowej — Znaczenie bezprawnego pochodzenia funduszy — Brak”

Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 12 czerwca 2014 r.

  1. Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające podjęte wobec Białorusi – Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych – Wniosek o przyznanie odstępstwa mający na celu uwolnienie niektórych funduszy do celów dokonania zapłaty za usługi prawne – Uznanie przysługujące właściwemu organowi krajowemu – Granice – Przestrzeganie prawa do skutecznej skargi

    [Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47 akapit drugi zdanie drugie; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 19 akapit trzeci; regulamin postępowania przed Sądem, art 43 § 1 akapit pierwszy; rozporządzenie Rady nr 765/2006, art. 3 ust. 1 lit. b)]

  2. Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające podjęte wobec Białorusi – Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych – Wniosek o przyznanie odstępstwa mający na celu uwolnienie niektórych funduszy do celów dokonania zapłaty za usługi prawne – Ocena dokonywana przez organ krajowy – Znaczenie bezprawnego pochodzenia funduszy – Brak

    [rozporządzenie Rady nr 765/2006, art. 3 ust. 1 lit. b)]

  1.  Artykuł 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 765/2006 dotyczącego środków ograniczających wobec Białorusi należy interpretować w ten sposób, że gdy właściwy organ krajowy orzeka w sprawie wniosku o przyznanie odstępstwa złożonego zgodnie z tym przepisem w celu wniesienia skargi zmierzającej do zakwestionowania zgodności z prawem środków ograniczających nałożonych przez Unię Europejską, organowi temu nie przysługują nieograniczone uprawnienia dyskrecjonalne, lecz jest on zobowiązany wykonywać swe kompetencje z poszanowaniem praw przewidzianych w art. 47 akapit drugi zdanie drugie karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz uwzględniając fakt, że reprezentacja przez adwokata lub radcę prawnego jest niezbędna do wniesienia takiej skargi do Sądu.

    W istocie konsekwencją zamrożenia funduszy nie może być pozbawienie osób, których fundusze zostały zamrożone, skutecznego dostępu do wymiaru sprawiedliwości. Jednakże w ramach wykonywania swoich uprawnień właściwy organ krajowy jest uprawniony do zbadania, czy fundusze objęte wnioskiem o uwolnienie są przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz na zwrot wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawnych. Może on także ustalić warunki, jakie uzna za stosowne, aby w szczególności zagwarantować, że nie zostanie zniweczony cel ogłoszonej sankcji i że przyznane odstępstwo nie zostanie nadużyte.

    (por. pkt 26, 34; pkt 1 sentencji)

  2.  Artykuł 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 765/2006 dotyczącego środków ograniczających wobec Białorusi należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji, w której zamrożenie funduszy i zasobów ekonomicznych zostaje dokonane na podstawie tego rozporządzenia, odstępstwo od zamrożenia funduszy i zasobów ekonomicznych do celów dokonania zapłaty za usługi prawne należy oceniać zgodnie z tym przepisem, nieodnoszącym się w żaden sposób do pochodzenia funduszy i ich ewentualnego pozyskania w sposób niezgodny z prawem.

    Rozporządzenie to nie ma bowiem na celu nałożenia sankcji za niezgodne z prawem pozyskanie funduszy, lecz zastosowanie środków ograniczających wobec osób, które są odpowiedzialne za łamanie międzynarodowych standardów wyborczych podczas wyborów w dniu 19 marca 2006 r. na Białorusi.

    (por. pkt 37, 40; pkt 2 sentencji)


Sprawa C‑314/13

Užsienio reikalų ministerija

i

Finansinių nusikaltimų tyrimo tarnyba

przeciwko

Władimirowi Pieftiewowi i in.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym

złożony przez Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas)

„Odesłanie prejudycjalne — Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa — Środki ograniczające podjęte wobec Białorusi — Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych — Odstępstwa — Wypłata honorariów związanych z usługami prawnymi — Uznanie przysługujące właściwemu organowi krajowemu — Prawo do skutecznej ochrony sądowej — Znaczenie bezprawnego pochodzenia funduszy — Brak”

Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 12 czerwca 2014 r.

  1. Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa — Środki ograniczające podjęte wobec Białorusi — Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych — Wniosek o przyznanie odstępstwa mający na celu uwolnienie niektórych funduszy do celów dokonania zapłaty za usługi prawne — Uznanie przysługujące właściwemu organowi krajowemu — Granice — Przestrzeganie prawa do skutecznej skargi

    [Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47 akapit drugi zdanie drugie; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 19 akapit trzeci; regulamin postępowania przed Sądem, art 43 § 1 akapit pierwszy; rozporządzenie Rady nr 765/2006, art. 3 ust. 1 lit. b)]

  2. Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa — Środki ograniczające podjęte wobec Białorusi — Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych — Wniosek o przyznanie odstępstwa mający na celu uwolnienie niektórych funduszy do celów dokonania zapłaty za usługi prawne — Ocena dokonywana przez organ krajowy — Znaczenie bezprawnego pochodzenia funduszy — Brak

    [rozporządzenie Rady nr 765/2006, art. 3 ust. 1 lit. b)]

  1.  Artykuł 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 765/2006 dotyczącego środków ograniczających wobec Białorusi należy interpretować w ten sposób, że gdy właściwy organ krajowy orzeka w sprawie wniosku o przyznanie odstępstwa złożonego zgodnie z tym przepisem w celu wniesienia skargi zmierzającej do zakwestionowania zgodności z prawem środków ograniczających nałożonych przez Unię Europejską, organowi temu nie przysługują nieograniczone uprawnienia dyskrecjonalne, lecz jest on zobowiązany wykonywać swe kompetencje z poszanowaniem praw przewidzianych w art. 47 akapit drugi zdanie drugie karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz uwzględniając fakt, że reprezentacja przez adwokata lub radcę prawnego jest niezbędna do wniesienia takiej skargi do Sądu.

    W istocie konsekwencją zamrożenia funduszy nie może być pozbawienie osób, których fundusze zostały zamrożone, skutecznego dostępu do wymiaru sprawiedliwości. Jednakże w ramach wykonywania swoich uprawnień właściwy organ krajowy jest uprawniony do zbadania, czy fundusze objęte wnioskiem o uwolnienie są przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz na zwrot wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawnych. Może on także ustalić warunki, jakie uzna za stosowne, aby w szczególności zagwarantować, że nie zostanie zniweczony cel ogłoszonej sankcji i że przyznane odstępstwo nie zostanie nadużyte.

    (por. pkt 26, 34; pkt 1 sentencji)

  2.  Artykuł 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 765/2006 dotyczącego środków ograniczających wobec Białorusi należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji, w której zamrożenie funduszy i zasobów ekonomicznych zostaje dokonane na podstawie tego rozporządzenia, odstępstwo od zamrożenia funduszy i zasobów ekonomicznych do celów dokonania zapłaty za usługi prawne należy oceniać zgodnie z tym przepisem, nieodnoszącym się w żaden sposób do pochodzenia funduszy i ich ewentualnego pozyskania w sposób niezgodny z prawem.

    Rozporządzenie to nie ma bowiem na celu nałożenia sankcji za niezgodne z prawem pozyskanie funduszy, lecz zastosowanie środków ograniczających wobec osób, które są odpowiedzialne za łamanie międzynarodowych standardów wyborczych podczas wyborów w dniu 19 marca 2006 r. na Białorusi.

    (por. pkt 37, 40; pkt 2 sentencji)