—

w imieniu Humeau Beaupréau SAS przez adwokata F. Puela,

—

w imieniu rządu francuskiego przez D. Colasa oraz C. Candat, działających w charakterze pełnomocników,

—

w imieniu Komisji Europejskiej przez L. Keppenne oraz B.R. Killmanna, działających w charakterze pełnomocników,

1

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni reguły 2 lit. a) ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie Nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej (Dz.U. L 256, s. 1), w brzmieniu obowiązującym w czasie właściwym dla okoliczności faktycznych niniejszej sprawy (zwanej dalej „CN”).

2

Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy directeur général des douanes et droits indirects (dyrektorem generalnym ds. ceł i podatków pośrednich) oraz chef de l’agence de la direction nationale du renseignement et des enquêtes douanières (kierownikiem agencji krajowej dyrekcji ds. informacji i dochodzeń celnych) a Humeau Beaupréau SAS (zwaną dalej „Humeau”), spółką prawa francuskiego, dotyczącego sklasyfikowania w CN elementów niezbędnych do produkcji obuwia sportowego, przywiezionych z Chin w okresie od maja 1998 r. do listopada 2000 r.

3

CN, ustanowiona rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87, jest oparta na zharmonizowanym systemie oznaczania i kodowania towarów (zwanym dalej „HS”), opracowanym przez Radę Współpracy Celnej, obecnie Światową Organizację Celną (WCO), przyjętym w formie Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów, zawartej w Brukseli w dniu 14 czerwca 1983 r. oraz zatwierdzonej w imieniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w drodze decyzji Rady 87/369/EWG z dnia 7 kwietnia 1987 r. (Dz.U. L 198, s. 1). W CN powtórzono pozycje i podpozycje HS do sześciu cyfr, dodając cyfry siódmą i ósmą, tworzące kolejne podpozycje występujące tylko w CN.

4

Część pierwsza CN zawiera ogół przepisów wstępnych. Zawarty w niej w sekcji I, poświęconej ogólnym regułom, pkt A, zatytułowany „Ogólne reguły interpretacji [CN]”, stanowi:

„Klasyfikacja towarów w [CN] podlega następującym regułom:

[...]

5

Część druga CN zawiera sekcję XII, która obejmuje między innym dział 64, zatytułowany „Obuwie, getry i podobne; części tych artykułów”.

6

Pozycja CN 6404, zatytułowana „Obuwie o podeszwach zewnętrznych z gumy, tworzyw sztucznych, skóry wyprawionej lub skóry wtórnej i cholewkach z materiałów włókienniczych”, obejmuje następującą podpozycję 6404 11 00:

„Obuwie sportowe; buty do tenisa, buty do koszykówki, pantofle gimnastyczne, buty treningowe i podobne”.

7

Pozycja CN 6406 zatytułowana jest „Części obuwia (włącznie z cholewkami, nawet przymocowanymi do podeszew innych niż podeszwy zewnętrzne); wkładki wyjmowane, podkładki pod pięty i podobne artykuły; getry, sztylpy i podobne artykuły oraz ich części”.

8

Podpozycja 6406 10 obejmuje „Cholewki i ich części, inne niż zakładki”.

9

Podpozycja 6406 20 odpowiada „Podeszw[om] zewnętrzn[ym] i obcas[om], z gumy lub tworzyw sztucznych”.

10

Artykuł 249 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 302, s. 1), w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 2700/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2000 r. (Dz.U. L 311, s. 17) (zwanego dalej „kodeksem celnym”), stanowi:

„Komitet [kodeksu celnego] może rozpatrywać każdą sprawę dotyczącą przepisów prawa celnego, która zostanie wniesiona przez przewodniczącego z jego własnej inicjatywy lub na wniosek przedstawiciela jednego z państw członkowskich”.

11

Na warunkach określonych w art. 8 Międzynarodowej konwencji ustanawiającej zharmonizowany system oznaczania i kodowania towarów WCO zatwierdza noty wyjaśniające i opinie klasyfikacyjne przygotowane przez komitet HS.

12

Nota wyjaśniająca dotycząca reguły 2 lit. a) ogólnych reguł interpretacji HS [zwana dalej „NWHS dotyczącą reguły 2 lit. a)”], reguła o identycznym brzmieniu jak reguła 2 lit. a) ogólnych reguł interpretacji CN, posiada następujące brzmienie:

[...]

Wyroby znajdujące się w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym

13

Zgodnie z art. 443 ust. 1 code des douanes français (francuskiego kodeksu celnego), zmienionego loi no 77‑1453, du 29 décembre 1977, accordant des garanties de procédure aux contribuables en matière fiscale et douanière (ustawą nr 77‑1453 z dnia 29 grudnia 1977 r. przyznającą gwarancje proceduralne podatnikom w kwestiach podatkowych i celnych) (JORF z dnia 30 grudnia 1977 r., s. 6279):

„W skład komisji pojednawczej i ekspertyz celnych wchodzą:

W przypadku równego podziału głosów głos przewodniczącego jest przeważający”.

14

Artykuł 450 tego kodeksu, zmieniony loi no 96‑314 du 12 avril 1996, portant diverses dispositions d’ordre économique et financier (ustawą nr 96‑314 z dnia 12 kwietnia 1996 r. regulującą różne kwestie ekonomiczne i finansowe) (JORF z dnia 13 kwietnia 1996 r., s. 5707), stanowi:

„1.   W przypadku gdy spór dotyczący rodzaju, pochodzenia lub wartości powstaje po odprawie celnej towarów, w trakcie kontroli lub dochodzeń przeprowadzonych w warunkach przewidzianych w szczególności w art. 63b, 65 i 334 powyżej:

[...]

2.   W każdym przypadku, w którym wszczynane jest postępowanie przed sądami, niezależnie od tego, czy wcześniej zwrócono się do komisji pojednawczej i ekspertyz celnych o wydanie opinii czy też nie, sporządzenie ekspertyzy sądowej, jeśli zostanie ono zarządzone przez sąd właściwy do rozstrzygnięcia sporów w dziedzinie ceł, jest powierzane wspomnianej komisji”.

15

Humeau prowadzi działalność polegającą na produkcji obuwia. W okresie od maja 1998 r. do listopada 2000 r. spółka ta importowała z Chin elementy niezbędne do produkcji obuwia sportowego.

16

Jak wynika z akt sprawy przedłożonych Trybunałowi, spółka ta importowała następujące elementy w identycznych ilościach:

17

Podeszwy zewnętrzne, wkładki i cholewki podlegały należnościom celnym przywozowym o stawce wynoszącej 3,3% w 1998 r., a następnie od 1999 r. wynoszącej 3%, podczas gdy sznurowadła podlegały należnościom celnym przywozowym o stawce wynoszącej 6,3%.

18

W następstwie kontroli przeprowadzonej w pomieszczeniach Humeau francuskie organy celne uznały na podstawie reguły 2 lit. a) ogólnych reguł interpretacji CN, że towary te, jako obuwie znajdujące się w stanie niezmontowanym, powinny być sklasyfikowane w pozycji taryfowej 6404 11 00. Organy te stwierdziły więc, że towary po ich przywozie nie wymagają obróbki, a jedynie montażu, a zatem właściwą stawką celną była stawka mająca zastosowanie do wyrobu gotowego, do zmontowania którego elementy te były przeznaczone, czyli 17,6% w 1998 r. i 17% od 1999 r. W konsekwencji w dniu 5 czerwca 2001 r. wspomniane organy sporządziły protokół stwierdzający naruszenie prawa celnego.

19

W dniu 24 lipca 2001 r. Humeau zwróciła się do komisji pojednawczej i ekspertyz celnych o wydanie opinii. W opinii z dnia 2 lipca 2002 r. komisja ta stwierdziła, że elementy importowane przez Humeau powinny być sklasyfikowane jako części obuwia. Uznała bowiem, „po zbadaniu próbek i procesu produkcji, że dwa z czterech importowanych elementów, to jest cholewka i podeszwa zewnętrzna, zostały poddane obróbce, w tym przypadku formowaniu usztywniacza i naparowaniu cholewki oraz szorstkowaniu zarówno cholewki, jak i podeszwy, czyli obróbce »kończącej proces ich produkcji«, co zgodnie z [NWHS dotyczącą reguły 2 lit. a)] nie pozwala uznać spornego wyrobu – którego »różne elementy, tak jak w tym przypadku – mają zostać ze sobą złożone«, za znajdujący się w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym w rozumieniu tej reguły”.

20

W dniu 8 lipca 2004 r. organy celne jednak stwierdziły, że towary rozpatrywane w postępowaniu głównym były objęte pozycją taryfową 6404 11 00, i w konsekwencji wydały decyzję w sprawie pokrycia należności celnych na kwotę 349517 EUR.

21

Pismem z dnia 30 lipca 2004 r. Humeau wniosła skargę administracyjną do tych organów, podważając zasadność tejże decyzji.

22

Jednocześnie wspomniane organy zwróciły się do komitetu kodeksu celnego z pytaniem dotyczącym klasyfikacji celnej towarów rozpatrywanych w postępowaniu głównym. Po posiedzeniu w dniach 6 i 7 marca 2008 r. komitet ten stwierdził, że „złożenie elementów niezłożonych jest dokonywane tylko w drodze operacji montażowych [zob. pkt VII akapit pierwszy i zdanie pierwsze akapitu drugiego NWHS dotyczącej reguły 2 lit. a)] oraz że niegotowy wyrób ma zasadniczy charakter wyrobu gotowego w rozumieniu pierwszej części reguły 2 [lit. a)] ogólnych reguł interpretacji CN”.

23

W dniu 11 czerwca 2008 r. organy celne oddaliły skargę administracyjną.

24

Następnie w dniu 29 lipca 2008 r. Humeau wniosła skargę do tribunal d’instance du 11e arrondissement de Paris (sądu pierwszej instancji dla 11. dzielnicy Paryża), żądając stwierdzenia nieważności wspomnianej decyzji w sprawie pokrycia należności celnych. Wyrokiem wydanym w dniu 16 marca 2010 r. sąd ten uwzględnił żądanie Humeau, uznając między innymi, że „stwierdzenie naruszenia opierało się na błędnym wzięciu pod uwagę niezbędnych operacji prowadzących do gotowego wyrobu”.

25

Orzekając w przedmiocie odwołania wniesionego przez organy celne, cour d’appel de Paris (sąd apelacyjny w Paryżu) także stwierdził, że dokonany przez organy celne opis operacji niezbędnych do przejścia od zbioru elementów do gotowego wyrobu, zgodnie z którym to opisem „z technicznego punktu widzenia sklejenie wystarczy do wytworzenia obuwia”, nie odpowiada rzeczywistości.

26

Stwierdzając, że niektóre części musiały podlegać przeróbkom takim jak szorstkowanie podeszwy zewnętrznej i obrzeża cholewki oraz operacjom wykończeniowym na płatach podeszew, a niektóre z operacji, jak na przykład umieszczenie w formie i dociskanie oraz formowanie usztywniacza, nie polegają na zwykłym, choć kompleksowym złożeniu, cour d’appel de Paris orzekł, że naruszenie celne zarzucane Humeau stwierdzono na podstawie niedokładnego wzięcia pod uwagę niezbędnych operacji prowadzących do gotowego wyrobu, i w konsekwencji stwierdził nieważność decyzji w sprawie pokrycia należności celnych z dnia 8 lipca 2004 r.

27

Organy celne złożyły skargę kasacyjną do sądu odsyłającego, utrzymując między innymi, że poprzez uznanie, iż szorstkowanie importowanych cholewki i podeszwy zewnętrznej, a także formowanie usztywniacza umieszczanego w importowanej cholewce były obróbką kończącą proces produkcji importowanych cholewek i podeszew zewnętrznych, podczas gdy chodziło wyłącznie o operacje złożenia części prefabrykowanych w celu wyprodukowania obuwia, cour d’appel de Paris naruszył regułę 2 lit. a) ogólnych reguł interpretacji HS i pkt VII NWHS dotyczącej tej reguły.

28

W tych okolicznościach Cour de cassation postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującym pytaniem prejudycjalnym:

„Czy w procesie produkcji obuwia formowanie usztywniacza cholewki oraz szorstkowanie tej cholewki i podeszwy zewnętrznej przed ich złożeniem należy uznać za »operacje montażowe« czy za »obróbkę kończącą proces ich produkcji« w rozumieniu pkt VII [NWHS dotyczącej reguły 2 lit. a)]?”.

29

Poprzez swe pytanie sąd odsyłający wnosi w istocie o ustalenie, czy w procesie produkcji obuwia formowanie usztywniacza cholewki, a także szorstkowanie tej cholewki i podeszwy zewnętrznej przed ich złożeniem należy uznać za „operacje montażowe” czy za „obróbkę kończącą proces ich produkcji” w rozumieniu pkt VII NWHS dotyczącej reguły 2 lit. a).

30

Na wstępie należy przypomnieć, że zgodnie z regułą 2 lit. a) zdanie pierwsze ogólnych reguł interpretacji CN wszelkie informacje o wyrobie zawarte w treści pozycji dotyczą wyrobu niekompletnego lub niegotowego, pod warunkiem że posiada on zasadniczy charakter wyrobu kompletnego lub gotowego. Według tejże reguły 2 lit. a) zdanie drugie informacje te dotyczą też wyrobu kompletnego lub gotowego, a także wyrobu uważanego za taki w myśl wspomnianego zdania pierwszego, który to wyrób znajduje się w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym.

31

W pkt VII NWSH dotyczącej reguły 2 lit. a) wyjaśniono w tym względzie, że za wyrób znajdujący się w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym należy uznać wyrób, którego elementy mają być złożone, pod warunkiem jednak, że chodzi wyłącznie o operacje montażu i że poszczególne elementy nie są poddawane żadnej obróbce kończącej proces produkcji.

32

Tymczasem, o ile noty wyjaśniające opracowane przez WCO stanowią ważne środki służące zapewnieniu jednolitego stosowania Wspólnej taryfy celnej oraz jako takie dostarczają pomocnych wskazówek do jej interpretacji (zob. w szczególności wyrok z dnia 20 czerwca 2013 r. w sprawie C‑568/11 Agroferm, pkt 28 i przytoczone tam orzecznictwo), o tyle nie są one jednakże prawnie wiążące (zob. w szczególności wyroki: z dnia 11 lipca 1980 r. w sprawie 798/79 Chem-Tec, Rec. s. 2639, pkt 11; z dnia 16 czerwca 1994 r. w sprawie C-35/93 Develop Dr. Eisbein, Rec. s. I-2655, pkt 21; z dnia 15 listopada 2012 r. w sprawie C‑558/11 Kurcums Metal, pkt 30).

33

Przedstawione pytanie należy zatem przeformułować w ten sposób, że sąd odsyłający zmierza w istocie do ustalenia, czy regułę 2 lit. a) ogólnych reguł interpretacji CN należy interpretować w ten sposób, że cholewka, podeszwa zewnętrzna i wkładka objęte są, jako wyroby znajdujące się w stanie niezmontowanym i posiadające zasadniczy charakter obuwia, pozycją CN 6404, w przypadku gdy po ich przywozie cholewka i podeszwa zewnętrzna podlegają szorstkowaniu przed ich złożeniem, a usztywniacz, umieszczany w cholewce, podlega formowaniu poprzez naparowywanie.

34

Cechy charakterystyczne buta tkwią zasadniczo w połączeniu cholewki i podeszwy zewnętrznej. Elementy te stanowią bowiem największą część wyrobu gotowego, do którego są przeznaczone, i nadają temu wyrobowi wygląd buta. Poza tym otaczają i chronią stopę użytkownika, dzięki czemu but może spełniać swą podstawową funkcję.

35

W tym zakresie znaczenie ma również fakt, że w celu określenia pozycji taryfowej, do której należy zaklasyfikować obuwie, zgodnie z brzmieniem pozycji CN 6401–6405 należy zbadać jego cholewkę i podeszwę zewnętrzną.

36

Wreszcie zgodnie z pozycją CN 6406 cholewki stanowią „części obuwia”, nawet jeśli są one przytwierdzone do elementów innych niż podeszwy zewnętrzne. Z powyższego wynika a contrario, że całość złożona z cholewki przytwierdzonej do podeszwy zewnętrznej nie może być zaklasyfikowana do pozycji CN 6406, a zatem objęta jest pozycjami CN 6401–6405, które odpowiadają obuwiu kompletnemu.

37

W konsekwencji należy uznać, że całość złożona z cholewki, podeszwy zewnętrznej i wkładki zgodnie z regułą 2 lit. a) zdanie pierwsze CN posiada zasadniczy charakter obuwia.

38

Następnie w odniesieniu do kwestii, czy towary importowane przez Humeau należy uznać za obuwie „niezmontowane” w rozumieniu wspomnianej reguły, należy stwierdzić, że CN nie zawiera żadnej definicji pojęcia wyrobu „niezmontowanego” w rozumieniu reguły 2 lit. a) tejże nomenklatury.

39

Natomiast noty wyjaśniające HS, które zgodnie z orzecznictwem przypomnianym w pkt 32 niniejszego wyroku stanowią ważne środki służące zapewnieniu jednolitego stosowania Wspólnej taryfy celnej oraz jako takie dostarczają pomocnych wskazówek do jej interpretacji, w pkt VII NWHS dotyczącej reguły 2 lit. a) wskazują, że „za wyroby znajdujące się w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym należy uznać wyroby, któr[ych] elementy mają być złożone [poprzez] na przykład nitowanie lub spawanie, pod warunkiem jednak, że chodzi wyłącznie o operacje montażu”. Poza tym „poszczególne elementy nie mogą być poddane żadnej obróbce kończącej proces produkcji”.

40

W odniesieniu przede wszystkim do szorstkowania cholewki i podeszwy zewnętrznej z uwag na piśmie złożonych przez Republikę Francuską i Komisję Europejską wynika, że w procesie produkcji obuwia operacja taka polega na przecieraniu części cholewki i części podeszwy zewnętrznej, które mają być ze sobą złożone w celu sklejenia.

41

Jeśli zatem – jak utrzymują Republika Francuska i Komisja – celem tej operacji jest wyłącznie poprawienie przyczepności pomiędzy cholewką a podeszwą zewnętrzną, co powinien zbadać sąd odsyłający, należy ją uznać za etap procesu sklejania i jako taka operacja ta nie może być zakwalifikowana jako „obróbka kończąca proces produkcji” wspomnianych elementów w rozumieniu pkt VII NWHS dotyczącej reguły 2 lit. a).

42

Następnie w odniesieniu do formowania przez naparowywanie usztywniacza należy przede wszystkim stwierdzić, że jak wynika z akt sprawy, usztywniacze, w odróżnieniu od cholewek, podeszew zewnętrznych i wkładek, nie są przedmiotem przywozu, ale nabycia wewnątrzwspólnotowego.

43

Tymczasem z pkt VI i VII NWHS dotyczącej reguły 2 lit. a) wynika, że w przypadku wyrobu niegotowego znajdującego się w stanie niezmontowanym wymóg, zgodnie z którym złożenie poszczególnych elementów powinno polegać wyłącznie na operacjach montażu, z wykluczeniem jakiejkolwiek obróbki kończącej proces produkcji wspomnianych elementów, dotyczy elementów, które zostały przedstawione organom celnym w celu dokonania odprawy celnej.

44

Nie ma natomiast znaczenia, że elementy, które podobnie jak usztywniacz rozpatrywany w sporze w postępowaniu głównym były przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego, podlegały obróbce przed złożeniem ich z elementami importowanymi.

45

W przeciwnym wypadku klasyfikacja taryfowa elementów importowanych zależałaby bowiem od okoliczności, która nie jest właściwa dla tych towarów, gdyż organy celne nie są w stanie zbadać, czy elementy, które nie zostały przedstawione do odprawy celnej, powinny być przedmiotem obróbki przed ich złożeniem z elementami importowanymi czy też nie, co w konsekwencji byłoby sprzeczne z celem dotyczącym łatwości kontroli celnych i pewności prawa, który przyświeca wspomnianej klasyfikacji.

46

Z powyższego wynika, że w ramach sporu w postępowaniu głównym operacja formowania przez naparowywanie usztywniacza, niezależnie od jej kwalifikacji w świetle pkt VII NWHS dotyczącej reguły 2 lit. a), nie ma znaczenia do celów stosowania reguły 2 lit. a) ogólnych reguł interpretacji CN.

47

Natomiast należy wreszcie zbadać, czy dodanie usztywniacza wiąże się z koniecznością przeprowadzenia jakiejkolwiek obróbki elementów importowanych.

48

W tym względzie, z zastrzeżeniem weryfikacji przez sąd odsyłający, nie wydaje się, aby operacja polegająca na dodaniu usztywniacza do cholewki buta wymagała czegoś więcej niż umieszczenie i przytwierdzenie tego elementu pomiędzy częścią zewnętrzną a podszewką cholewki buta.

49

Jeśli tak rzeczywiście jest, etap ten objęty jest operacją złożenia i jako taki nie może być uznany za obróbkę kończącą proces produkcji cholewki w rozumieniu pkt VII NWHS dotyczącej reguły 2 lit. a).

50

W tym względzie komitet kodeksu celnego po posiedzeniu w dniach 6 i 7 marca 2008 r. stwierdził w odniesieniu do towarów rozpatrywanych w postępowaniu głównym, że „złożenie elementów niezłożonych jest dokonywane tylko w drodze operacji montażowych”.

51

Tymczasem opinie komitetu kodeksu celnego, nawet jeśli nie są prawnie wiążące, stanowią jednak ważne środki służące zapewnieniu jednolitego stosowania kodeksu celnego przez organy celne państw członkowskich oraz jako takie dostarczają pomocnych wskazówek do interpretacji tegoż kodeksu (zob. w szczególności wyrok z dnia 22 maja 2008 r. w sprawie C-165/07 Ecco Sko, Zb.Orz. s. I-4037, pkt 47).

52

W świetle całości powyższych rozważań na przedstawione pytanie należy odpowiedzieć, iż regułę 2 lit. a) ogólnych reguł interpretacji CN należy interpretować w ten sposób, że cholewka, podeszwa zewnętrzna i wkładka, jako wyrób znajdujący się w stanie niezmontowanym, posiadający zasadniczy charakter obuwia, objęte są pozycją CN 6404 w przypadku, gdy po przywozie tych elementów usztywniacz jest umieszczany w cholewce, a podeszwa zewnętrzna i cholewka są poddawane szorstkowaniu do celów ich złożenia.

53

Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (szósta izba) orzeka, co następuje:

Regułę 2 lit. a) ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie Nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej, w brzmieniu obowiązującym w czasie właściwym dla okoliczności faktycznych niniejszej sprawy, należy interpretować w ten sposób, że cholewka, podeszwa zewnętrzna i wkładka, jako wyrób znajdujący się w stanie niezmontowanym, posiadający zasadniczy charakter obuwia, objęte są pozycją 6404 Nomenklatury scalonej w przypadku, gdy po przywozie tych elementów usztywniacz jest umieszczany w cholewce, a podeszwa zewnętrzna i cholewka są poddawane szorstkowaniu do celów ich złożenia.