1)

Artykuł 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że do zakresu pojęcia „spraw cywilnych i handlowych” w rozumieniu tego przepisu należy powództwo o zapłatę należności z tytułu świadczenia usług przewozu wytoczone przez syndyka przedsiębiorstwa w upadłości wyznaczonego w ramach postępowania upadłościowego wszczętego w państwie członkowskim i skierowane przeciwko podmiotowi, na rzecz którego usługi te zostały wykonane, mającemu siedzibę w innym państwie członkowskim.

2)

Artykuł 71 rozporządzenia nr 44/2001 należy interpretować w ten sposób, że jeżeli spór należy do zakresu zastosowania zarówno tego rozporządzenia, jak i Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), sporządzonej w Genewie w dniu 19 maja 1956 r., zmienionej protokołem sporządzonym w Genewie w dniu 5 lipca 1978 r., państwo członkowskie może zgodnie z art. 71 ust. 1 tego rozporządzenia stosować reguły ustalania jurysdykcji przewidziane w art. 31 ust. 1 tej konwencji.