25.8.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 258/23

Skarga wniesiona w dniu 8 czerwca 2012 r. — Hammar Nordic Plugg przeciwko Komisji

(Sprawa T-253/12)

2012/C 258/42

Język postępowania: szwedzki

Strony

Strona skarżąca: Hammar Nordic Plugg AB (Trollhättan, Szwecja) (przedstawiciele: adwokaci I. Otken Eriksson i U. Öberg)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności w całości lub w części decyzji Komisji z dnia 8 lutego 2012 r. dotyczącej pomocy państwa SA.28809 (C 29/10, ex NN 42/10 i ex CP 194/09) udzielonej przez Szwecję na rzecz Hammar Nordic Plugg;

—

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1)

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE

Zdaniem skarżącej miasto Vänersborg nie przyznało jej niezgodnej z prawem pomocy państwa poprzez sprzedaż i wynajem nieruchomości pozostających we własności publicznej poniżej ich wartości rynkowej. Komisja dopuściła się w tym zakresie, przy prawnej kwalifikacji rzekomych środków pomocy, szeregu błędów w ocenie, poprzez

—

brak uwzględnienia, że poprzednie nabycie zakładu produkcyjnego za cenę 17 milionów SEK mogło stanowić pomoc państwa;

—

brak uwzględnienia, że rzeczywista cena sprzedaży w wysokości 8 milionów SEK odpowiadała wartości rynkowej zakładu produkcyjnego;

—

naruszenie zasady inwestora działającego w warunkach gospodarki rynkowej w związku z tym, że Komisja oparła swą decyzję następczo na ocenach dotyczących różnych okresów ocennych sprzed rzeczywistego dokonania sprzedaży na rzecz prywatnego inwestora;

—

brak podania wiarygodnych wskazówek dotyczących rzeczywistej wartości rynkowej zakładu produkcyjnego w zakresie dotyczącym przedstawienia „trzeciego oszacowania w sprawozdaniu PwC” w odniesieniu do okresu cennego marzec 2008 r.

—

brak uwzględnienia, że zakład produkcyjny został później faktycznie sprzedany w związku z upadłością nowego kupca w maju 2011 w ramach otwartej procedury składania ofert za 8 milionów SEK.

2)

Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 107 ust. 1 TFUE, ponieważ rzekome środki pomocy w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE nie zakłócają konkurencji, ani nie wpływają na wymianę handlową między państwami członkowskimi.

3)

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia obowiązku zbadania przez Komisję sprawy i uzasadnienia oraz naruszenia praw skarżącej do obrony.