14.4.2012 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 109/19 |
Skarga wniesiona w dniu 27 stycznia 2012 r. — Intesa Sanpaolo przeciwko OHIM — equinet Bank (EQUITER)
(Sprawa T-47/12)
2012/C 109/42
Język skargi: angielski
Strony
Strona skarżąca: Intesa Sanpaolo SpA (Turyn, Włochy) (przedstawiciele: P. Pozzi, adwokaci G. Ghisletti i F. Braga)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: equinet Bank AG (Frankfurt nad Menem, Niemcy)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 6 października 2011 r. w sprawie R 2101/2010-1; |
— |
obciążenie OHIM kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: strona skarżąca
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: graficzny znak towarowy „EQUITER” dla towarów i usług z klas 9, 16, 35, 36, 38, 41 i 42 — zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego nr 66707749
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: equinet Bank AG
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: słowny wspólnotowy znak towarowy nr 1600816 „EQUINET” dla usług z klas 35, 36, i 38; zarejestrowany w Niemczech słowny znak towarowy nr 39962727 „EQUINET” dla towarów i usług z klas 9, 35, 36 i 38
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: oddalenie sprzeciwu
Decyzja Izby Odwoławczej: uchylenie decyzji Wydziału Sprzeciwów
Podniesione zarzuty: naruszenie art. 42 ust. 2 i 3 w związku z art. 15 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady nr 207/2009, gdyż Izba Odwoławcza dokonała błędnej oceny przedłożonego na dowód używania znaku towarowego materiału, ponieważ: i) brak jest wystarczających wskazówek dotyczących aktywności, czasu, miejsca i zakresu używania znaku towarowego; ii) brak jest dostatecznych wskazówek dotyczących charakteru używania znaku towarowego; i iii) dowody przedstawione przez wnoszącego sprzeciw nie są wystarczające, aby udowodnić, że wcześniejszy znak towarowy był rzeczywiście używany na odpowiednim obszarze w okresie pięciu lat poprzedzających publikację zgłoszenia spornego znaku towarowego.