Staff case summary

Staff case summary

Streszczenie

1. Skargi urzędników – Akt niekorzystny – Pojęcie – Czynność przygotowawcza – Raport lekarski sporządzony w ramach dochodzenia wszczętego na podstawie art. 20 przepisów dotyczących ubezpieczenia urzędników od ryzyka wypadku i choroby zawodowej – Wyłączenie

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91; przepisy dotyczące ubezpieczenia urzędników od ryzyka wypadku i choroby zawodowej, art. 20)

2. Postępowanie sądowe – Koszty – Nieuzasadnione lub wynikające ze złej wiary koszty, na które naraziła Sąd do spraw Służby Publicznej stanowiąca nadużycie skarga urzędnika

(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 94)

1. Aktami lub decyzjami, na które można wnieść skargę o stwierdzenie nieważności, są jedynie takie środki, które wywołują wiążące skutki prawne mogące bezpośrednio i natychmiastowo wpłynąć na interesy skarżącego, zmieniając w istotny sposób jego sytuację prawną.

Tym samym w przypadku aktów bądź decyzji, których wydanie następuje w kilku etapach, w szczególności po zakończeniu postępowania wewnętrznego, aktami zaskarżalnymi są jedynie te akty, które ustalają ostateczne stanowisko instytucji na koniec tego postępowania, z wyłączeniem aktów tymczasowych, które służą przygotowaniu wydania ostatecznej decyzji.

W tym względzie raport lekarski sporządzony w ramach dochodzenia wszczętego na podstawie art. 20 wspólnych zasad ubezpieczenia urzędników od ryzyka wypadku i choroby zawodowej należy uznać za akt wyłącznie przygotowujący decyzję końcową, który rozpatrywany odrębnie nie stanowi aktu niekorzystnego. W tych okolicznościach wniosku mającego na celu zmianę takiego raportu nie można uznać za wniosek w rozumieniu art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego, którego dorozumiane oddalenie mogłoby stanowić przedmiot zażalenia na podstawie art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego, a następnie skargi zgodnie z art. 91 regulaminu pracowniczego.

(zob. pkt 20, 21, 24, 25)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 204/85 Stroghili przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 21 stycznia 1987 r., pkt 6

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑47/06 Aimi i in. przeciwko Komisji, 13 grudnia 2006 r., pkt 58; sprawa F‑52/06 Pimlott przeciwko Europolowi, 29 listopada 2007 r., pkt 48; sprawa F‑3/11 Marcuccio przeciwko Komisji, 29 lutego 2012 r., pkt 39

2. Zgodnie z art. 94 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej jeżeli Sąd poniósł koszty, których można było uniknąć, zwłaszcza jeżeli skarga stanowi oczywiste nadużycie, Sąd może zasądzić od strony, która je spowodowała, zwrot całości lub części tych kosztów, przy czym kwota zwrotu nie może przekraczać 2000 EUR.

Przepis ten należy zastosować w sytuacji, gdy sądy Unii Europejskiej wielokrotnie już ustaliły, że skarżący zdecydował się na drogę sądową, nie mając żadnego ważnego uzasadnienia i gdy jest oczywiste, że rozpatrywana sprawa stanowi przedłużenie takiego działania.

(zob. pkt 30, 31)


POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

UNII EUROPEJSKIEJ (pierwsza izba)

z dnia 25 czerwca 2013 r.

Luigi Marcuccio

przeciwko

Komisji Europejskiej

„Służba publiczna — Wniosek o usunięcie jednego zdania ze sprawozdania lekarskiego — Wypadek lub choroba zawodowa — Dorozumiane oddalenie wniosku”

Przedmiot:

Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której L. Marcuccio żąda stwierdzenia nieważności decyzji odmownej Komisji Europejskiej w sprawie zmiany treści raportu lekarskiego sporządzonego w ramach postępowania mającego na celu uznanie wypadkowego charakteru zdarzenia.

Orzeczenie:

Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna. Luigi Marcuccio pokrywa własne koszty i zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską. Luigi Marcuccio wpłaci na rzecz Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej kwotę 2000 EUR.

Streszczenie

  1. Skargi urzędników – Akt niekorzystny – Pojęcie – Czynność przygotowawcza – Raport lekarski sporządzony w ramach dochodzenia wszczętego na podstawie art. 20 przepisów dotyczących ubezpieczenia urzędników od ryzyka wypadku i choroby zawodowej – Wyłączenie

    (regulamin pracowniczy, art. 90, 91; przepisy dotyczące ubezpieczenia urzędników od ryzyka wypadku i choroby zawodowej, art. 20)

  2. Postępowanie sądowe – Koszty – Nieuzasadnione lub wynikające ze złej wiary koszty, na które naraziła Sąd do spraw Służby Publicznej stanowiąca nadużycie skarga urzędnika

    (regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 94)

  1.  Aktami lub decyzjami, na które można wnieść skargę o stwierdzenie nieważności, są jedynie takie środki, które wywołują wiążące skutki prawne mogące bezpośrednio i natychmiastowo wpłynąć na interesy skarżącego, zmieniając w istotny sposób jego sytuację prawną.

    Tym samym w przypadku aktów bądź decyzji, których wydanie następuje w kilku etapach, w szczególności po zakończeniu postępowania wewnętrznego, aktami zaskarżalnymi są jedynie te akty, które ustalają ostateczne stanowisko instytucji na koniec tego postępowania, z wyłączeniem aktów tymczasowych, które służą przygotowaniu wydania ostatecznej decyzji.

    W tym względzie raport lekarski sporządzony w ramach dochodzenia wszczętego na podstawie art. 20 wspólnych zasad ubezpieczenia urzędników od ryzyka wypadku i choroby zawodowej należy uznać za akt wyłącznie przygotowujący decyzję końcową, który rozpatrywany odrębnie nie stanowi aktu niekorzystnego. W tych okolicznościach wniosku mającego na celu zmianę takiego raportu nie można uznać za wniosek w rozumieniu art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego, którego dorozumiane oddalenie mogłoby stanowić przedmiot zażalenia na podstawie art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego, a następnie skargi zgodnie z art. 91 regulaminu pracowniczego.

    (zob. pkt 20, 21, 24, 25)

    Odesłanie:

    Trybunał: sprawa 204/85 Stroghili przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 21 stycznia 1987 r., pkt 6

    Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑47/06 Aimi i in. przeciwko Komisji, 13 grudnia 2006 r., pkt 58; sprawa F‑52/06 Pimlott przeciwko Europolowi, 29 listopada 2007 r., pkt 48; sprawa F‑3/11 Marcuccio przeciwko Komisji, 29 lutego 2012 r., pkt 39

  2.  Zgodnie z art. 94 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej jeżeli Sąd poniósł koszty, których można było uniknąć, zwłaszcza jeżeli skarga stanowi oczywiste nadużycie, Sąd może zasądzić od strony, która je spowodowała, zwrot całości lub części tych kosztów, przy czym kwota zwrotu nie może przekraczać 2000 EUR.

    Przepis ten należy zastosować w sytuacji, gdy sądy Unii Europejskiej wielokrotnie już ustaliły, że skarżący zdecydował się na drogę sądową, nie mając żadnego ważnego uzasadnienia i gdy jest oczywiste, że rozpatrywana sprawa stanowi przedłużenie takiego działania.

    (zob. pkt 30, 31)