9.3.2013

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 71/6

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) z dnia 27 września 2012 r. w sprawie T-357/06 Koninklijke Wegenbouw Stevin przeciwko Komisji, wniesione w dniu 13 grudnia 2012 r. przez Koninklijke Wegenbouw Stevin BV

(Sprawa C-586/12 P)

2013/C 71/11

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Wnosząca odwołanie: Koninklijke Wegenbouw Stevin BV (przedstawiciel: E. Pijnacker Hordijk, advocaat)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

Wnosząca odwołanie wnosi od Trybunału o:

—	częściowe uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim Sąd orzekł w nim, że Komisja wykazała w dostatecznym — z punktu widzenia prawa — stopniu, że KWS pełniła rolę przywódcy kartelu, którego istnienie stwierdziła Komisja;

—	stwierdzenie częściowej nieważności art. 1 lit. j) zaskarżonej decyzji (1) w zakresie, w jakim Komisja nałożyła na KWS grzywnę w wysokości 27,36 mln EUR;

—	ponowne określenie wysokości grzywny nałożonej na KWS, jako kwoty mln EUR;

—	obciążenie Komisji określoną przez Trybunał częścią kosztów postępowania poniesionych przez KWS w pierwszej instancji oraz w postępowaniu odwoławczym.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu odwołania wnosząca odwołanie podnosi dwa zarzuty.

Zarzut pierwszy

W ramach pierwszego zarzutu wnosząca odwołanie podnosi, że uwzględniając w spornym wyroku te same dowody w odniesieniu do dwóch pozwanych KWS i Shell Nederland Verkoop Maatschappij B.V. (zwanej dalej „SNV”) w różny sposób, bez jakiegokolwiek — czy tym bardziej przekonywującego — uzasadnienia, Sąd naruszył zasadę równego traktowania oraz podstawowy wymóg spójności rozstrzygnięć sądowych (skarga SNV stanowiła przedmiot wyroku Sądu z dnia 27 września 2012 r. w sprawie T-343/06), podczas gdy zgodnie z zaskarżoną decyzją KWS i SNV wspólnie pełniły w kartelu tę samą rolę.

—	Dokonaną przez Sąd ocenę rzekomej roli KWS i SNV jako przywódców i inicjatorów [kartelu] należy poddać ocenie uwzględniającej całokształt okoliczności: w swojej decyzji Komisja uznała, że KWS i SNV wspólnie przewodniczyły kartelowi.

—	Moc dowodowa wielu dowodów powołanych przez Komisję przeciwko KWS i SNV została przez Sąd oceniona w niemożliwy — z punktu widzenia prawa — do zaakceptowania, sprzeczny sposób.

—	W świetle powyższego ocena, w myśl której KWS jako jedyna pełniła rolę przywódcy kartelu dostawców asfaltu i przedsiębiorstw budowy dróg, nie może zostać utrzymana w mocy.

Zarzut drugi

W ramach drugiego zarzutu wnosząca odwołanie podnosi, że orzekając w zaskarżonym wyroku, że dokonane przez Komisję podwyższenie grzywny o 50 %, w związku z pełnieniem przez KWS roli przywódcy i inicjatora [kartelu], jest dopuszczalne, mimo stwierdzenia, iż brak jest dostatecznych dowodów dla przyjęcia, że pełniła ona rolę inicjatora, Sąd naruszył zakaz postępowania w arbitralny sposób, zasadę równego traktowania oraz zasadę proporcjonalności.

—	Jako że ocena, iż KWS, jako jedynej, można przypisać pełnienie roli przywódcy [kartelu] nie może zostać utrzymana w mocy, to samo dotyczy podwyższenia kwoty grzywny.

—	Utrzymując w mocy dokonane przez Komisję podwyższenie kwoty grzywny, podczas gdy Komisja nie przedstawiła dostatecznych dowodów w odniesieniu do jednej z dwóch okoliczności uzasadniających podwyższenie kwoty grzywny, Sąd „nagradza” Komisję za niestaranne uzasadnienie zaskarżonej decyzji.

—

Zasada równości traktowania i zasada proporcjonalności stoją na przeszkodzie utrzymaniu przez Sąd w mocy podwyższenia kwoty grzywny w odniesieniu do KWS o 50 % (przynajmniej w pełnym zakresie), podczas gdy w równoległym postępowaniu w przedmiocie skargi w sprawie T-343/06 Sąd stwierdził w odniesieniu do SNV i in. nieważność takiego podwyższenia kwoty grzywny w całości.

—	W świetle powyższego podwyższenie kwoty grzywny, dokonane w stosunku do KWS, nie może zostać utrzymane w mocy.

(1) Decyzja Komisji C(2006) 4090 wersja ostateczna z dnia 13 września 2006 r. dotycząca postępowania na mocy art. 81 (WE) (sprawa COMP/F/38.456 — Asfalt (Niderlandy)).